سلسله درس هایی که از حجّ باید آموخت - مشعر الحرام
«فَاِذا اَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفات فَاذْكُرُوا اللهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ»؛ شب عيد را به دستوري كه در مناسك حج مرقوم است در مشعر الحرام باید گذراند. در اينجا برنامه عوض مي شود و از چادر و پذيرایي خبري نيست؛ چادرها را كه از عرفات جمع آوري مي كنند يك سر به منا مي برند.
در مشعرالحرام كه مزدلفه هم به آن مي گويند، همه در بيابان مي مانند و مشغول عبادت و ذكر خدا و دعا مي شوند.
خود اين تغيير مكان براي عبادت و پرستش خدا حال تازه و آمادگي نويني براي حاجيان فراهم مي نمايد، اينجا هم برنامه، برنامه خودسازي و توبه و جبران مافات و تعيين خط مشي آينده و تصميم بر مراعات آن است مناجات و راز و نياز با حضرت كريم كار ساز و خواندن دعاهائي كه رسيده در دل شب موجب ارتقاء روح و پرواز فكر مي شود حالي بسيار خوش و روحانيت خاصي دارد. گویي انسان خدا را با خود جليس و همنشين مي بيند.
آن هوا و آن فضاي روح افزا به قدري بهجت انگيز و با صفا و طراوت و ايمان آفرين است كه آدمي گمان مي كند در هوا و فضاي بهشت است. صحيح است كه در بهشت همه گونه نعمت هاي مادي و جسماني و روحاني و عقلاني فراهم است، امّا براي واصلان و مقرّبان بهشت حقيقي قرب الهي و عروج به مقامات روحاني است و به مضمون «يا نعيمي و جنّتي و يا دنياي و آخرتي» نعيم و بهشت و دنيا و آخرتشان، همه قرب خدا است.
...................................................................
منبع: خبرگزاری شبستان.
افزودن دیدگاه جدید