جایگاه زیارت عاشورای امام حسین(ع)
پایگاه اطلاع رسانی بلاغ| جایگاه زیارت عاشورای امام حسین(ع)
زیارت شریف عاشورا، ، دارای مقاماتی هم چون مقام معرفت ومقام براءت و مقام معیت ومقام ثبوت ومقام صدق و مقام محمودو... است ، که می تواند هر سالک تشنه به معنویت وسیر وسلوک را سیر اب کند و او را به وادی ایمن وتوحید هدایت کند .
ورودی این زیارت ، سلام ودورد بر سرور وسالار شهیدان است . واوج این زیارت ، (اَللّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ وَ ابْنُ آکِلَةِ الْآکبادِ اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ عَلى لِسانِكَ وَ لِسانِ نَبِیِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ...) می باشد که دشمنان حضرتش را مورد لعن وعذاب قرار می دهیم .
کسی که وارد زیارت عاشورا می شود ، با این فراز (فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَکْرَمَنى بِمَعْرِفَتِكُمْ وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیاَّئِكُمْ وَ رَزَقَنِى الْبَراَّئَةَ مِنْ اَعْداَّئِكُمْ) ، وارد مقام معرفت به اهلبیت ومقام برأت از دشمنان اهلبیت می شود .
ودر فقرات بعدی زیارت که محل بحث ما است ، وارد مقام دعا می شود، که در آنجا ، مقام معیت با اهلبیت و مقام ثبوت قدم وصدق در نزد آنها و....را از خدا ی سبحان می خواهد.( اَنْ یَجْعَلَنى مَعَكُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَاَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَآُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ)
مقام معیت :(اَنْ یَجْعَلَنى مَعَكُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ) انسان برای رسیدن به مقام قرب الهی ، نیازمند به راه و همراه است ، و بر اساس روایات زیادی که در ذیل آیه 69 سوره مبارکه نساء (...الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِم مِّنَ النَّبِیِّنَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشهَّدَاءِ وَ الصَّالِحِین ...) آمده است ، اهلبیت معصومین ، همان کسانی هستند که خدای سبحان به آنها نعمت داده است و صاحبان نعمت اند. (1)
حال در زیارت عاشور که ما از خدای سبحان می خواهیم که در دنیا وآخرت ، ما را در معیت و همراه اینگونه انسانها قرار بدهد ، به این معناست که خدایا در همه مراحل این مسیر تقرب ،و سیر به سوی خودت ، ولایت و امام را همراه ما قرار بده . و اینجاست که انسان هیچ گمراه نخواهد شد .
به تعبیر دقیق تر ، قرآن و عترت همیشه با هم هستند ، و قرآن این موجود زنده و حکیم و شفیع ، نمی تواند نقشه راه باشد ، والا باید گفت حسبنا کتاب الله ، زیرا با نقشه هم می توان به مقصد رسید، پس باید گفت : نیازی هم به معصوم نیست .
بنابراین معلوم می شود که قرآن و عترت ، خود ِ راه و صراط هستند ، نه نقشه راه ، و لذا همیشه و همواره با سالک الی الله خواهند بود . و در این صورت است که انسان ثبات قدم پیدا می کند و در هیچ لغزشگاهی نخواهد لغزید .
مقام صبر :(اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى مَقامى هذا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَ رَحْمَةٌ وَ مَغْفِرَةٌ)براساس آیه 155و157سوره مبارکه بقره :( وَ بَشِّرِ الصَّابرِین* .....أُوْلَئكَ عَلَیهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ)، صبر کننده ها کسانی هستند که مشمول صلوات ورحمت الهی قرار گرفته اند . وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُهْتَدُون هستند .
وما هم در زیارت عاشورا ، می گوییم خدایا در این مقام که وارد زیارت عاشورا شده ام ، ما را در زمره کسانی قرار بده که صلوات ورحمت ومغفرتت شامل حال آنها شده است .
و البته اصل این صلوات ورحمت ومغفرت ، متوجه خود حضرت ابا عبدالله علیه السلام است ، و به برکت آن حضرت در دیگران هم تنزل وجلوه می کند .
فرآوری :گروه رهپویان قرآن
افزودن دیدگاه جدید