پرسمان| شيوه رفتاری پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله) و امامان معصوم (عليهم السلام) را در مواجهه با انسان بدحجاب چگونه بوده؟

 پاسخ: در عصر حکومت امام علی (ع) حدود و احکام الهی در جامعه رعايت مي‌شد. مسائلي که جزو محرمات و منکرات به حساب مي‌آمد، از آن‌ها جلوگيري به عمل مي‌آمد.

 رعايت حجاب و پوشش اسلامي، از سنت‌هاي ديني است که امام بر زنده نگهداشتن سنت‌ها تأکيد دارد. مي‌فرمايد: «ليس على الإمام إلاّ ما حُمّلَ من أمر ربّه... و الاحياء للسنّة؛ بر امام نيست جز آن چه از امر پروردگار به عهده او واگذار شده است... و زنده کردن سنت‌ها».

 در جاي ديگر، يکي از وظايف مهم حاکم و رهبر را امر به معروف و نهي از منکر و اقامه حدود الهي مي‌شمارد: «لابدّ للأمّة من إمام... فيأمرهم و ينهاهم و يقيم فيهم الحدود».

 براساس اين مبنا مي‌توان گفت اگر در آن زمان وضعيت حجاب چنين حالتي مانند جامعه امروز داشت، بر اساس اصل امر به معروف و نهي از منكر حضرت اقدام نمي‌نمود. نمي‌توانست بي‌اعتنا باشد، اگر چه شايد شيوه آن متفاوت با زمان حاضر باشد.

 در عصر پيامبر (ص) و امام علي (ع) رعايت پوشش و حجاب مورد توجه توده مردم (اعم از مسلمان و غير مسلمان) بود. مانند اين عصر بي‌حجابي و بدحجابي رايج نبود. بنابراين به نظر مي‌رسد درباره رعايت حجاب و پوشش اسلامي، در آن عصر مشکلي که امروزه وجود دارد، وجود نداشت.

 در مورد رفتار پيامبر (ص) و اميرالمؤمنين (ع) با زنان بدحجاب به مستند تاريخي دست نيافته‌ايم، نيز گزارش‌هايي در مورد آزادي حجاب و رواج بد‌حجابي در آن دوره دست نيافته‌ايم.

 رعايت حجاب و حفظ عفت عمومي جامعه حکم قطعي اسلامي است. قرآن به صراحت آن را بيان مي‌کند ، منطق و عقل حکم مي‌کند که بايد با بي‌حجابي به صورت مناسب و مدبرانه و عاقلانه برخورد شود.