اعتکاف و آرامش روحی

ارزش زمان‌ها هیچ یک با یکدیگر برابری نمی کند، برخی دارای ارزش والایی هستند. ارزش ماه رجب نیز بسیار والاست، ماه عبادت و آراستن دل به ذکر و نیایش است، ماه ولایت و بارش رحمتِ معرفت بر دلهای مؤمنان است؛ ماه رجب گاه اعتکاف است.

لحظه های صعود عاکفان سوی دوست و قدم به قدم نزدیک تر شدن به معشوق و محبوب ازلی و ابدی. معتکف در خانه دوست، سفره ای مهیا می بیند که طعامش مغفرت و رحمت و میزبانش خالق یکتاست.

معنی اعتکاف

اعتکاف در لغت به معنای توقف در جایی است، اما تعریف اصطلاحی اعتکاف در بیان امام خمینی(ره) چنین است: « و هو اللبث فی المسجد بقصد التعبد به و لایعتبر فیه ضم قصد عبادة اخری خارجة عنه و ان کان هو الاحوط؛ اعتکاف، ماندن در مسجد به نیت عبادت است و قصد عبادت دیگر، در آن معتبر نیست. اگرچه احتیاط مستحب نیت عبادتی دیگر، در کنار ماندن می باشد.»

اعتکاف و آرامش روحی

قصد در اعتکاف عبادت است و توجه دادن آدمی به عوالم بالاتر و پرواز دادن او از دنیای مادی. چند روزی معتکف در کوی دوست خلوت می گزیند تا به دور از هیایوی روزمره، افق دید خود را وسعت ببخشد. مشکلات و نگرانی های دیروز خود را در ظرف معرفتی ناچیز ببیند و دوستی را با خدا محکم تر کند، چرا که خود می فرماید: «الا ان اولیاء الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون؛ بدانید که دوستان خدا نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند.»(یونس-62)

اعتکاف فرصت مناسبی است تا با خلوت گزینی و غور در باطن، زمینه های ناآرامی های درونی و روانی شناسایی و با کسب معارف زدوده شود.

اعتکاف لحظه ای برای تفکر است و می توان در این روزها برنامه ای برای زندگی بهتر تدارک دید چون برنامه ریزی صحیح در آرامش انسان تأثیر شگرف دارد.

در آنچه روح و روان را متلاطم می سازد و موجب ناراحتی های عصبی و روحی می شود، نقش گناه و معصیت و نافرمانی خداوند متعال بی تأثیر نیست؛ گناه، خارج شدن از مسیر دوستی است و موّاج کردن دریای آرام و فطرت پاک روح آدمی.

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود             زنهار از این بیابان وین راهِ بی نهایت

در این شب سیاهم گم گشت راهِ مقصود              از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت  "حافظ"

اعتکاف ساحل پاکی هاست و معتکف را یاری می کند تا به قرار و آرامش برسد. چون سنخیت روح با طهارت است و با گناه بیگانه.

معتکف باید بداند، اگر حقیقت در کوی یار ماندن را یافت باید ثمره آن یعنی آرامش را بیاید:« فاذکرونی أذکرکم...»

چنان به مهر همی پرورد که مروارید       دگر به قهر چنان خورد کند که سُفال  "سعدی"

خداوند متعال در سوره مبارکه انبیاء می فرماید : « لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین، فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المؤمنین.» در بیان امام صادق علیه السلام, ایشان این آیه را پناهگاه و مأمن انسان نگران و غمگین می داند.

خیال روی تو در هر طریق، همره ماست           نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است       همیشه در نظر خاطر مرفه ماست  "حافظ"