امام هادی علیه السلام

سخن چینان، از جاذبه معنوی و برتری علمی اش در آتش حسد می سوختند و حاکمان او را رقیب حکومت می دانستند. او را از مدینه به سامرا بردند، تا مدینه بی خورشید بماند و پروانه ها سرگردان.

امام در بیانی فرموده است که معجزه پیامبران هماهنگ با زمان رسالت آنان است و معجزه پیامبر اسلام، سخن و گفتگو است و امروز خرد بزرگ ترین حجت بر خلایق است.

امامان معصوم علیهم السلام چشمه ‏های جوشان معرفت و گنجینه ‏های دانش الهی‏ اند و چون چراغی پر فروغ و زوال ناپذیر، فراسوی علم را با پرتو افشانی خود روشن می‏ کنند...

ائمه اطهار(ع) مظاهر قدرت و عظمت خداوند و معادن كلمات و حكمت ذات مقدس حق و منبع تجلّيات و انوار خاصّه او هستند. براين اساس از يك قدرت معنوى فوق ‏العاده و نفوذ و هيبت خاصّى برخوردارند.

دوران امامت امام هادی(ع) به دلیل گسترش گرایش ‏های اعتقادی و بحث‏های علمی از ویژگی خاصی برخوردار است. در این دوران، مکتب‏ های عقیدتی گوناگونی چون «معتزله» و «اشاعره» گسترش یافته و پراکندگی آرای فراوانی در سطح فرهنگی جامعه پدید آمده بود.

شمع جمع شبستان

آیة الله غروی اصفهانی (كمپانی)

او چراغ فروزان هدایت بود و یاور و راهنمای همیشه امت؛ کتاب دانایی و پارسایی و زهد را به هم درآمیخته بود و از مدینه تا سامرا، نور و روشنایی ریخته بود.