سید محمدتقی قادری

«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيْهِ رَحْمَةَ الاَيْتامِ، وَإِطْعامَ الطَّعامِ، وَإِفْشاءَ السَّلامُ، وَصُحْبَةَ الكِرامِ، بِطَوْلِكَ يا مَلْجَأَ الامِلِينَ :خدایا روزیم گردان در این ماه مهرورزی نسبت به یتیمان و خوراندن طعام، و به آشکار کردن سلام و هم‌نشینی با کریمان به فضل و کرمت‌ ای پناه آرزومندان»

«اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ وباعِدْنی فیهِ من السّفاهة والتّمْویهِ واجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ: خدایا در این روز مرا هوش و بیداری نصیب فرما و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان و از هر خیری که در این روز نازل می‌فرمایی مرا نصیب بخش. به حق جود و کرمت ای بخشنده‌ترین بخشندگان»

بالاترین و سخت ترین منزل سلوک عارفانه و عاشقانه که خداوند متعال به اوحدی از سالکان راهش عنایت می کند مقام و مرتبه «رضاء» است. ازاین روست که درسوره فجر درآیات (27 تا 29) خطاب به سالکان راهش که به مقام و مرتبه «رضاء» رسیدند می فرماید: «یا اَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعی اِلی رَبِّک راضِیةً مَرْضِیةً فَادْخُلی فی عِبادی وَ ادْخُلی جَنَّتی.

«اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي فِيْهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالاَقْذارِ، وَصَبِّرْنِي فِيْهِ عَلى كائِناتِ الاَقْدارِ، وَوَفِّقْنِي فِيْهِ لِلتُّقى وَصُحْبَةِ الاَبْرارِ، بِعَوْنِكَ يا قُرَّةَ عَيْنِ المَساكِينِ: ای خدا در این روز مرا از پلیدی و کثافات پاک ساز، و بر حوادث خیر و شر قضا و قدرت صبر و تحمل عطا کن، بر تقوی و پرهیزکاری و مصاحبت نیکوکاران موفق دار و به یاری خود‌، ای مایه شادی و اطمینان خاطر مسکینان»

«اللَّهُمَّ زَيِّنِّي فِيْهِ بِالسِّتْرِ وَالعَفافِ، وَاسْتُرْنِي فِيْهِ بِلِباسِ القُنُوعِ وَالكَفافِ، وَآمِنِّي فِيْهِ مِنْ كُلِّ ما أَخافُ بِعِصْمَتِكَ يا عِصْمَةَ الخائِفِينَ: خدایا زینت ده مرا در آن با پوشش و پاک‌دامنی، و بپوشانم در آن جامه قناعت و خودداری، و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف، و آسوده‌ام دار در آن از هر چیز که می‌ترسم، به نگاه‌داری خودت‌، ای نگه‌دار ترسناکان»

«اللَّهُمَّ أَعِنِّي فِيْهِ عَلى صِيامِهِ وَقِيامِهِ،،وَجَنِّبْنِي فِيْهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَآثامِهِ وَارْزُقْنِي فِيْهِ ذِكْرَكَ بِدَوامِهِ، بِتَوْفِيقِكَ يا هادِيَ المُضِلِّينَ: خدایا یاری کن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبادت، و برکنارم دار در آن از بیهودگی و گناهان، و روزیم کن در آن یادت را برای همیشه، به توفیق خودت‌ ای راهنمای گمراهان.»

"مناجات شعبانیه" ازجمله دعای عارفانه با مضامین شامخ و محتوای قدسی است که خواننده مناجات آنچنان لذت روحی ومعنوی می برد و خود را در اوج بهجت و انبساط روحی می بیند که حاضر نمی شود آن لحظه نورانی را با هیچ چیز دیگر عوض نماید.

سوم شعبان المعظم سال روز خجسته میلاد امام شیعیان حضرت سید الشهداء علیه‌السلام است، فرصت طلایی و توفیق استثنایی برای همه دلدادگان آن حضرت است همانگونه که در ده اول ماه محرم الحرام که مقارن با سالروز شهادت آن حضرت است به تأمل در پیرامون پیام ها و درس های نهضت خونین آن امام مظلوم می پردازند، در ایام میلاد نیز به تأمل و تحلیل پیرامون خصیصه های استثنایی، سیره عملی و سیاسی آن حضرت بپردازند.

«آزادی، اخلاق، معنویت، عدالت، استقلال، عزت، عقلانیت، برادری، هیچ یک به یک نسل و یک جامعه مربوط نیست تا در دوره ای بدرخشد و در دوره ای دیگر افول کند. هرگز نمی توان مردمی را تصور کرد که از این چشم اندازه ‌ای مبارک دل زده شوند».

روز وفات عقیله بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها، فرصت وتوفیقی است برای دلدادگان آن حضرت که به مطالعه خصائص ابعاد وجودی آن بانوی ملکوتی بپردازند که درضمن کسب معرفت، سیره نظری و عملی ایشان را الگو واسوه خود قرار دهند.