شمه ای از بزرگان

امر به معروف و نهی از منکر دو فریضه است که انجام آن جامعه را از گناه دور می کند و ترک آن موجب نزول بلا می گردد؛ این دو دستور دین، واجب فراموش شده ای هستند که با توجه به اینکه وجوب آن ها کفایی است، عدم انجام آن موجب گناه همه افراد جامعه می شود.

افراد از نظر خیر خواهی به سه دسته تقسیم می شوند، دسته اول کسانی که علاوه بر خیر نرساندن ، مانع خیر خواهی دیگران نیز می شوند، دسته دوم نسبت به خیر بی تفاوت هستند اما دسته سوم کسانی اند که خیر مردم را می خواهند و بالاترین مرتبه را در بهشت دارند.

افرادی در جامعه وجود دارند که تلاش خود را برای کسب روزی حلال انجام می دهند، اما گاهی اوقات زندگی آنان دچار نوسان مالی می شود؛ قرآن کریم فرمان به رسیدگی به این اشخاص محروم آبرومند را داده است.

زبان که عضوی کوچک در بدن انسان است، تیغ دو لبه ای است که می تواند با گفتن اذکار الهی و دلجویی از مردم صاحب خود را بهشتی کند و همچنین توان انجام بزرگترین گناهان را دارد و به تنهایی می تواند آدمی را به قعر جهنم بفرستد؛ قرآن کریم نیز به گناهکاران زبانی هشدار