امام سجاد علیه السلام

کینه هایی را که انسان در انتظار انتقام، در دل خود نگاه می دارد، جز این‌ که خوره روح و جان آدمی می‌ گردد، فایده دیگری ندارد و این بخشش و گذشت است که به انسان آرامش و عزت می دهد و خداوند متعال در قرآن، این‌ چنین گذشت بنده اش را به بخشش خود پیوند زده است:

على عليه السلام ... از كسانى كه مسلمان به دنيا آمده و سپس زنديق شده بودند توبه نمى پذيرفت

چند روز پس از ورود امام حسین(ع) و همراهان ایشان به سرزمین کربلا، امام زین العابدین(ع) که 22 ساله بود، سخت بیمار گردید و بستری شد، به طوری که قادر به حرکت نبود و در تمام دورۀ اسارت به همان حال باقی بود.

طبق نقل مشهور مورّخین، امام سجاد(ع) در سال 38 هـ ق متولد شده و در سال 94 هـ ق به شهادت رسیده اند. بنابراین، امام سجاد(ع) 2 سال آخر عمر مبارک حضرت علی(ع)، 10 سال دورۀ امامت امام مجتبی(ع) و 11 سال دورۀ امامت سید الشهدا(ع) را درک کرده اند.

این خطبه دارای معانی و مفاهیم بسیار والا و ارزشمندی است که در نوع خود کم نظیر یا بی نظیر است و به گونه ای است که از طرفی اصالت و حقانیّت مقام رهبری اهل بیت(ع) را اثبات می کند و از طرف دیگر، رهبری غاصبانه و ظالمانه فرزند معاویه را جلوه گر می سازد.

حادثه کربلا، مانند بسیاری از رخدادهای تاریخی دیگر، فراموش نشده و مشعل فروزان آن، همه جا را فرا گرفته و جاودانه گشته است. این امر را می توان در حوزه­اي چون خدا محوری و ستم ستیزی امام حسین علیه السلام و یاران او جست وجو کرد.

حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران بیانات ارزشمندی را در مورد «نقش امام سجاد(ع) در خنثی‌سازی توطئه‌های بنی‌امیه» داشته‌اند.