صفین

علی علیه السلام فرمود: مگر شما نمى دانید که از روز اول سخن من به اینها این است که بیایید ما بر اساس قرآن حکومت و قضاوت کنیم ببینیم حق با کیست؟ اینها دروغ مى گویند ... اهمیت ندهید، من امام شما هستم، من قرآن ناطق شما هستم، بزنید بروید جلو.

خوارج در جنگ صفین سه چیز را بر امام علی(ع) تحمیل کردند: پذیرش آتش‌بس و حکمیت قرآن و سنت پیامبر(ص)، پذیرفتن ابوموسی اشعری به‌عنوان داور برای حکمیت و حذف عنوان و لقب امیرالمؤمنین(ع) از متن پیمان داوری و حکمیت.

عمرو عاص کمى اندیشید و گفت چیزى که مهم است‌‌ همان جنگ با على است زیرا محمد بن ابى حذیفه اهمیتى ندارد و دولت روم را نیز می‌ توان با ارسال تحف و هدایا فعلا راضى نگاهداشت بنابراین تلاش اصلى تو باید براى جنگ با على باشد!

سفیر معاویه که از بزرگوارى و سخنان على علیه السلام به هیجان آمده بود بلند شد و گفت: یا امیرالمؤمنین مرا ببخش من ترا بیش از هر کس دشمن داشتم ولى اکنون دوستت دارم زیرا حقایق امور بر من روشن شد و دانستم که معاویه تمام مردم شام را مثل من فریفته است