تاریخی

هدف حضرت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) قیام و خروج بر یزید بود و حفظ دین و شریعت اسلام.

حرکت امام حسین(علیه‌السلام) به سوی سرزمین سختی ها و بلاها نه به خاطر پست و مقام دنیا و بدست آوردن مال و مکنت مادی بود، بلکه حرکتی جهادین برای تحصیل رضایت الهی بود.

از سخنان خود حضرت و قرائن تاریخی فهمیده می‌شود امام حسین(علیه‌السلام) برعلیه خلیفه وقت یزید(لعنه‌الله‌علیه) قیام کرد و حرکت ایشان انقلابی و خروج بر خلیفه وقت بود.

یکی از کارهای مهمی که شیعیان و محبان اهل بیت رسول اکرم (صلی الله علیه واله و سلم) باید به آن توجه خاص داشته باشند مطالعه و بررسی فرهنگ عاشورا است.

برای دست یابی به فلسفه قیام عاشورا خوب است تاریخ و تصویر واقع بینانه از اوضاع سیاسی و فرهنگی آن زمان را مورد بررسی و مطالعه قرار دهیم.

پژوهشگران و ازاد اندیشان اهل سنت، با شیعیان و محبان ان حضرت هم نظرند و ان گروه از مورخان و پژوهشگران اهل سنت که واقعه عاشورا را اوج مصیبت ها و عزاداری ها معرفی کرده اند، نسبت به ساحت مقدس حضرت ابوالفضل(ع) نیز ادای احترام کرده و سر تعظیم فرو اورده اند.

مورخان سن ان حضرت را در هنگام شهادت 34 سال گفته اند.

حضرت عباس علیه السلام علاوه بر سلحشوری شگفت اور، نمونه کاملی از خصال و مکارم عالی را در نهاد نورانی خود به شکوفایی رسانده بود.

عباس (علیه السلام) از دوران پرورش در دامان پدر بزرگوارش و نقل روایت از ایشان تا شهادت امیرمومنان (علیه السلام) و حوادث پس از ان تا اطاعت و فرمانبرداری او در دوران امامت برادرش، امام حسن مجتبی (علیه السلام) همواره نقشی تاثیرگذار در حوادث زمان خود داشته است

حضرت ابوالفضل العباس(ع) از بنیانگذاران فضیلت و ایستادگی در تاریخ اسلام به شمار می رود که مراتب کمال را پشت سر گذاشت و به قله شرف و کرامت دست یافت و برای رهایی از ذلت و ظلم، پیکان نیزه ها را برگزید.