تاریخی

امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند روز نهم محرم، روز تاسوعا روزی است که امام حسین (علیه السلام)و اصحاب‌شان را محاصره کردند. البته این محاصره از همان روز دوم آغاز شد لکن امروز محاصره را تنگ‌تر کردند...

اگر چشم، گوش، اعضاء و جوارح در راه خدا خرج شدند، ارزش پيدا مي‌کنند. در روايت است که مي‌فرمايد خداوند اگر ابالفضل را چنين قرار داد، براي اين بود که اين درخشندگي را در آسمانها پيدا کند، زيرا عمل حضرت ابالفضل(ع) در زمين چنين بوده است.

سلام بر عباس فرزند امیرمومنان که جان خویش را در راه برادرش داد از دیروزش برای فردایش توشه برگرفت، در راه برادر جانبازی کرد و خود را فدایش کرد، از او حفاظت و خود را سپر بلایش کرد، برای او آب آورد، دست هایش قطع شد...

در شب عاشورا اول کسى که نسبت به اباعبداللَّه اعلام یارى کرد، همین برادر رشیدش ابوالفضل بود… آنچه که در تاریخ مسلم است، ابوالفضل بسیار رشید، بسیار شجاع، بسیار دلیر، بلند قد و خوشرو و زیبا بود

بعد از ابا عبد الله الحسین قمر بنی‌هاشم دومین شخصیت بزرگ و تاثیر گذار در حادثه کربلا ییان است، آشناترین نام بعد از حسین نام عباس است، بسیاری از مورخین و علما قائل اند که در حادثه عاشورا بعد از حضرت سید الشهدا مقامی بالاتر...

سرهای مقدس شهدای کربلا به همراه سر مقدس امام حسین(ع) به کوفه نزد ابن زیاد، سپس به شام نزد یزید بردند. از این‌رو؛ سر مقدس حضرت عباس بن علی(ع) نیز همراه سرهای شهدا بوده است.

برخی داستان‌هایی که از کتب متأخر در مورد سیراب کردن امام حسین(ع) توسط حضرت عباس(ع) - آن هم ده‌ها سال قبل از واقعه عاشورا - نقل می­شود، نمی‌تواند به واقعیت و حقیقت نزدیک باشد.

گزارشی تاریخی که عدم حضور فرزندان حضرت عباس بن علی(ع) در کربلا را اعلام کند، نیافتیم. به‌علاوه؛ با وجود چنین گزارشی، با توجه به خردسال بودن فرزندان ایشان، عدم حضورشان در کربلا هم مشکلی ایجاد نمی‌کند.

کتاب روضة الشهداء، تألیف کاشفی سبزواری و کتاب المنتخب تألیف طریحی گزارش می‌کنند که حضرت عباس(ع) وقتی به آب فرات رسیدند به یاد تشنگی حسین(ع) و فرزندان و خانواده آن‌حضرت افتاده و آب را ننوشیدند.

حضرت ابوالفضل تا زمانی که زنده بود و توان داشت، غم و اندوه را از صورت برادرش دور می‌کرد و همین مقدار کافی است تا بگوییم ایشان «کاشف الکرب عن وجه الحسین(ع)» بود.