ره توشه رمضان99

اسلام جایگاه مادری و همسری را به عنوان نقش اصلی زن دانسته است و «زن در صورت عدم تزاحم با وظایف خانوادگی‌اش و رعایت حدود عفت و حیا، می‌تواند به فعالیت اجتماعی بپردازد».

اعتقادات و باورهای دینی، یکی از مهم‌ترین عواملی است که سبب تحکیم خانواده می‌شود؛ زیرا اعتقاد به جهان پس از مرگ، زندگی و به‌ویژه زندگی خانوادگی را هدفمند و آستانه تحمل انسان را در برابر مشکلات افزایش می‌دهد.

یکی از پرسش‌های بنیادی در تعامل با جوان آن است که با چه شیوه‌ای و چگونه با این نسل روبه‌رو شویم. برای ارتباط بهتر با جوان، باید ویژگی‌های روحی، روانی و شخصیتی او را شناخت. در این تحقیق به برخی از این ویژگی‌ها می‌پردازیم.

کسب آرامش و همدلی، تربیت فرزندان صالح و بقای خانواده، نوعی خاص از رفتار همسران نسبت به یکدیگر را طلب می‌کند که به آن، ارتباط کلامی گفته می‌شود. در این نوشتار تلاش شده است ارتباط کلامی میان اعضای خانواده، مورد بررسی قرار ‌گیرد.

عادت به مطالعه، امری اکتسابی است که مانند دیگر الگوهای رفتاری در روند اجتماعی شدن فرد، پایه اولیه آن در خانواده شکل می‌گیرد. عادت به مطالعه والدین، سبب تشویق اعضای خانه در پذیرش این مسئله می‌شود.

کودکان و نوجوانانی که با اهل‌بیت(علیهم السلام) مرتبط هستند، به مراتب کمتردرمعرض انحراف وخصلت‌های ناپسندو آلودگی‌های اخلاقی قرار می‌گیرند.بنابراین ایجاد عشق به اهل‌بیت(علیهم السلام)در قلب فرزندان، می‌تواند زمینه تربیت صحیح دینی را در وجود آنان شکوفا نماید.

احتمال بروز تعارض و اختلاف در خلال روابط بین زن و شوهر بیشتر است؛ زیرا زوجین زمان بیشتری در کنار یکدیگر هستند،اگر زوجین نسبت به حقوق و وظایف متقابل هم شناختی نداشته باشند، در روابط خود دچار مشکل می‌شوند.

اگر از همان ابتدای انتخاب همسر، دقت بیشتری صورت گیرد و ملاک‌‌های صحیحی برای انتخاب شریک زندگی در نظر گرفته شود، آسیب‌ها بسیار کمتر می‌شود. در این مقاله، برخی پیامدهای انتخاب اشتباه و نادرست همسر مورد بررسی قرار می‌گیرد.

در این نوشتار، تلاش شده است به مهم‌ترین و رایج‌ترین شبهات، سؤالات و گره‌های ذهنی که مانع اصلاح الگوی کنونی فرزندآوری خانواده‌ها می‌شود، پاسخ حلی و اقناعی ارائه شود.

وقتی انسان عملی که با اراده و رضایت الهی در تضاد باشد، انجام می‌دهد؛ مرتکب گناه شده است که عملی زشت و ناپسند است. اما گاه انسان غیر از گناهی که انجام می‌دهد، مرتکب اعمالی می‌شود که بسیار زشت‌تر و بدتر از گناه هستند. یکی از این اعمال کوچک شمردن گناه است.