جنگ و فرصت تربیت سیاسی کودک و نوجوان

🔸هم برای ورود به شرایط جنگی باید تربیت سیاسی داشته باشیم و هم اینکه جنگ خود یکی از مهمترین موقعیت های تربیت سیاسی است. اکنون در موضع اول که نیستیم اما در باب دومی یعنی جنگ به مثابه یک فرصت برای تربیت سیاسی باید گفت که تربیت در همه زمانها و مکانها می تواند رخ دهد اما لزوما نه با آورده یکسان. برخی از مکانها و زمانها ظرفیت و چگالی بالایی برای یادگیری، تربیت و رشد دارند و از همین باب است که به حضور در مساجد یا مناسک توصیه شده است یا حضرت امام رحمت الله علیه می فرماید جبهه دانشگاه است.

🔸جنگ یکی از همین موقعیتهایی زمانی و مکانی است که ظرفیت بالایی برای تربیت سیاسی به ویژه برای کودکان و نوجونان دارد، تربیتی که در شرایط معمولی به سختی و دشواری رخ می دهد و دستکم می توان گفت از همه وجوه و ساحت های تربیتی، نظام تعلیم و تربیت در ساحت تربیت سیاسی بسیار ناموفق بوده است.

🔸همین انسجام اجتماعی که اکنون در جامعه رخ داده است و می توان آن را یکی از الطاف خفیه الهی دانست زیرا دشمن برای ادامه جنگ روی شکافهای اجتماعی حساب کرده بود، ماحصل یک رشد و تربیت سیاسی جهش یافته در آحاد جامعه است و ضرورت دارد این رشد تقویت شود و ادامه یابد.

🔸نسل بعد از پایان جنگ تحمیلی، با هیچ پدیده شومی همچون تجاوز یا جنگ داخلی مواجه نبوده است و همه اینها را خوانده یا شنیده است و این قطعا با موقعیتی که خود امروز در آن قرار دارد بسیار متفاوت است. حال که این شرایط بر کشورمان تحمیل شده است باید از تهدید آن، فرصت ساخت.

🔸نسل کودک و نوجوان در این موقعیت شواهدی عینی و زنده از مولفه های تربیت سیاسی همچون دشمن شناسی، تمامیت ارضی، دفاع از میهن، ایثار و شهادت، فداکاری و جانبازی، ایمان و تعهد، اتکال بر خدا، شجاعت و بی باکی و مواردی از این دست را به تمامه لمس می کند و اگر اندک همتی مسئولان امر به ویژه وزارت آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجونان و رسانه ملی به خرج دهد می توانیم راه چندساله را یک شبه برویم.