اشعار مناسبتی، سرود ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها
سرود ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها
از صیام تا قیام 5 – غلامرضا سازگار
بــا عطــر و بـوی مرتضــی بــوی گـل آیـد از فضا
عیدمیلاد فاطمه است چشمت روشن امام رضا!
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
تو در بحـر کوثـری، عطـر سیب پیمبــری
دخت موسی‌بن‌جعفری تو زهرای مکرری
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
بنت مرضیـه‌البتـــول روح و ریحانــه‌الرسـول
امشب ازلطف ومرحمت باید مارا کنی قبول
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
روح و ریحان نجمه‌ای،جان وجانان نجمه‌ای
خورشیـد روی دامـن و مـاه تابـان نجمه‌ای
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
امشب درقم قیامت است عید جود وکرامت است
بـا دیـدار جمـال تـو روشـن چشـم امــامت است
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
ای ذکــرت روح ربنــا برتــر از مدح و از ثنا
فاطمـه اشفعـی لنـا فاطمـه اشفعی لنا
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
بزم مـا را صفـا بـده قلب مــا را شفـا بده
عیدجشن تولدت امشب عیدی به ما بده
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
******
حجِّ دل
از صیام تا قیام 5 – غلامرضا سازگار
ای حــج دل بــر گــرد حائـر تـو وی چـــارده معصــوم، زائـر تــو
گنج خــدا پنهان بــه سینۀ قم! معصومـــه! زهــرای مدینـۀ قم!
درّ یتیـــم گنــجِ مهـــر عصمت! انسیه‌الحــورا، سپهــر عصمت!
ســــر تـــا قـــدم آیینـــۀ ولایت قـــــرآن روی سینـــۀ ولایــــت
زهــرای مرضیــه است مـادر تو مریــم توســل جستـه بر در تو
جبـــریل اگــر رو جـانب قــم آرد بـــر تـــو یریـــدالله عنکــــم آرد
آینـــــۀ روی امـــــام هفتــــــم روح دو پهلـــوی امـــام هفتـــم
فیضیه را بر تربتت سجود است فیضیـــۀ تـــو عالـم وجـود است
ریحانـــه الــــروح محمـدی تــو سیب بهشت هشت احمدی تو
زهــرا کتـــاب الله، کوثـرش تــو قم مسجـدالحرام و هاجـرش تو
نـــور جهانتـــاب ائمـــه‌ای تـــو معصــومه‌ای بــاب ائمـــه‌ای تو
بــا آن که در قلب زمیــن نهانی بــاب‌المــــراد اهــــل آسمانـی
زهــرا و زینب تــو یــک جمـالید مــرآت حسـن ذات ذوالجلالیــد
توحیـــد دریــا و تــو دُر نـــابش زهـراست خورشید و تو آفتابش
عصمت گلـی از نقش دامـن تو پیــراهن زهـــراست بــر تـن تو
بـالای هـر گلـدستۀ تــو جبریل زیبـد که بگشایـد زبان به تهلیل
بایــد در ایــوان تــو بــا حــلاوت روح‌الامیـن قــرآن کنــد تــلاوت
صحنین تــو برتــر ز عـرش اعلا قبـر تـو قبـر زینب است و زهــرا
ایوان تــو ای دخت پـاک موسی دارالسلام مریم است و عیسی
شفیعـــۀ فــردای محشـری تو نایبــــۀ عمّــــه و مـــادری تـــو
خورشیــد را نـور رخت وضـو داد ذیقعـــده را میـــلادت آبــرو داد
آیینـــــۀ بـــــرادری و بـابــــی یـک مـــاه در بیـــن دو آفتـــابی
در سیــر مصحف رخـت بـــرادر یـــاد آرد از قــدر و جـــلال مادر
جــلال تـو ــجلال کبریـایی‌ست شایستـۀ سیده النسایی‌ست
پدرکه چون جان به برت کشیده بوی بهشت از سینه‌ات شنیده
زیبـد که ای یـاس بهشت طاها گویــد پــــدر دربـــاره‌ات فـداها
بستــان علــم و حکـمت ائمــه شـایستـــۀ تــو عـصمت ائمــه
بــاغ جنــان تقــدیم تـار مــویت فردوس و رضوان دو گدای کویت
مـدح تــو از نطـق بشـر نیـــاید جــــز از بــــرادر و پـــدر نیـــاید
باید ز طــوس آیـد امـام هشتم وصف تــو را گویـــد به مردم قم
بالاتـری از وصف خلـق عالـم
قدر و جلال تو کجا و «میثم»؟
******
در مدح حضرت معصومه سلام الله علیها
صیام تا قیام 4 – غلامرضا سازگار
ای کوثـــرِ کوثـــر رســـول‌الله زهــــرای مکــــررِ رســـول‌الله
هم سوره ی نورموسی جعفر هم پــاره ی پیکــر رســول‌الله
معصومـه ی خانـوادۀ عصمت صدیقـــه ی دیگــر رســول‌الله
جایـی که تـو در حضـور بابایی زهراست به محضـر رسول‌الله
سرچشمه گرفته روح پاک تو از روح مطهـــــر رســــول‌الله
تو بعـد ائمـه یـک امـام استی
شایستۀ اینچنین مقام استی
ای روح و روان عتــرت و قــرآن در جسم تو جان عترت و قرآن
چون آینـه پیش دیـده‌ات پیـدا اســرار نهــان عتــرت و قـرآن
از یمـن تــو ای کریمــۀ عترت قم گشته جهان عترت و قرآن
روی تـو چـراغ مکتـب عصمت نطـق تــو زبــان عتـرت و قرآن
برخیزوبخوان خطابه چون مادر ای روح بیــان عتــرت و قـرآن
قرآن بـه جـلالت تو می‌نازد
عترت به اصالت تو می‌نازد
تــو وارث معجــــز امامــــانی تو دختـــر عترتــی و قرآنـــی
تو شـوی نکـرده مـادرِ هستی تو در تــن خــود روان ایمــانی
محبــوبه ی چـــارده ولــی‌الله معصومـه به کنیه و به عنوانی
تو فاطمه‌ای و فاطمی عصمت تو عالمــه ی علــوم ماکانــی
توحجب وحیا وزهد وعصمت را در مکتــب اهــل‌بیت، میزانی
زهد و شرف ائمه را داری
ظرفیت صبر عمـه را داری
ای سـورۀ نـور موسـی جعفر ممـدوحۀ هـل‌اتی پس از مادر
مهر تـو مـدال سینه ی مـریم کوی تـو بهشت سـاره و هاجر
قــم از قـدمت مدینـةالزهــرا قبــر تــو مــزار دخـت پیغمبـر
معصومه‌ای وبه چارده معصوم همه عمه وخواهری وهم دختر
هم می‌بالد جـواد از ایـن عمه هم می‌نازد رضا به این خواهر
بـر جـان تو دختـر کـلام‌الله
از زینب و فاطمه سلام‌الله
تو حــق حیـات بــر امم داری یک فردی و یک جهان کرم داری
شد گرچه به قم نزول اجلالت در چشم جهانیــان قــدم داری
هـم در عربــی کریمـۀ عترت هم سایه به کشور عجم داری
هم در حــرم ائمــه مدفونی هم در دل اهـل قم حرم داری
ما ذره و تــو هزارها خورشید مـا قطــره و تــو هـزار یم داری
در شهر ائمــه تا درخشیدی
قم را شرف مدینه بخشیدی
ممدوحــۀ ذات کبریایــی تـو معصومه و عصمت خدایـی تو
الحق که میان آن همه خواهر آیینــۀ حضـــرت رضـــایی تــو
باآنکه به شهر قم مکان داری در ملک وجــود، رهنمــایی تو
ماننــــد دوازده امــــام مــــا از کار همــه گره‌گشــایی تــو
بالله قسم ای کریمۀ عتــرت برتــر ز ثنــا و مــدح مایــی تو
«میثم» به ثنات اگر گهر بارد
دریـــای کــرامت تـــو را دارد
******
ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به شهر قم
بهار امامت3- غلامرضا سازگار
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
تــو کــــوثـر مقـدس کوثری
فــــاطمــۀ دوم پیغمبـــــری
تو دختر موسی بن جعفری
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
ای به دل و دیدۀ ما جای تو
صــورت مـا خاک کف پای تو
قــم شـده دریــای تجلّای تو
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
قم حرم‌الله و تو صاحب حــرم
شهر شده رشک بهشت ارم
ما همه لب‌تشنه، تو بحر کـرم
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
قم شده لبریز از این زمزمه
ای به قدومت صلـوات همه
فاطمه یا فاطمـه یا فاطمه
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
قم حرم امن و امان آمده
عمۀ صـــاحب‌الزمان آمده
فاطمه در بـاغ جنان آمده
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
قدر تو از وصف همه برتر است
مـدح تـو و مــادر تـو کوثر است
ناقـۀ تـــو بـــراق پیغمبــر است
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
تـا کـــه ورودت بــه قم آغاز شد
باب بهشت از سوی قم باز شد
قــم بــه قــدوم تـو سرافراز شد
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
ای بـه سـرت چادر زهرا بیا
آینـــــۀ زینـب کبـــــری بیـــا
اخت رضا، دختر موسی بیا
عمّـــۀ ســـادات علیـــک‌الســلام
خوش آمدی به شهر خون و قیام
******
ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به قم
بهار امامت3- غلامرضا سازگار
ای حــرمت کعبــۀ دلِ همــه در قـم قـــم ز قــدم‌هـای تـــو مدینـــۀ دوّم
خــاک صفائیـــه‌ات صفــــای خلایـق بلکـــه زده مــروه بـر صفــات تبسم
لیلــۀ قـــدر امــام «مـوسی جعفـر» آیــــۀ تطهیـــر قلــب حجـت هشتم
دختـــر طــوری و نـور دیــدۀ مـوسی شوی نکرده،به خلق هردو جهان‌اُم
طـــور تــو آیینــه‌دار «فـاخلع نعلیک» روی تـو مشعل‌فروز «یذهب عنکم»
مدخل اهل فضیلت است به محشر آن درِ جنـت کـه بـاز می‌شود از قم
فـــاطمــــۀ یـــــازده حـــریـم ولایــت مــــادر فیضیّـــه، قبلــــۀ دل مــردم
قدر و مقام و جلال فاطمه داری
آنچه کـــه دارند آل فاطمه داری
****
روز ورود تــو قـــم بهشـت خـدا شد قـم حــرم قدس سیدالشهدا شد
بـا صلـــوات و دعـــا و لالـه و ریحـان حــق تــو ای مادر بهشت ادا شد
شهـر بــه دور سـر تو گشت هماره قــم بــه قدومت هـزار باز فدا شد
ناقـــۀ تــــو بـــر فــــراز بــال فرشتـه محمــل تـــو قبلــــۀ دلِ علمـا شد
روز ورودت بـه شهـر قم همه گفتند فـاطمه وارد به حشـر روز جزا شد
گوشـۀ چشمی به هر کسی که گشودی حــاجتـش از آن هــزار بـار روا شد
فـــاطمـه آمــد بـه پیشبـاز تــو دختر محمـل تـو سینـۀ رسـول خدا شد
هالــۀ نورت به چهره داد گواهی
ناز تـو را می‌کشید دست الهی
****
ای قلم صنع را به حُسن تو تحسین دختر «طاها»، سرور سینۀ «یاسین»
کــوثر و تطهیـر و نـورِ موسـی جعفـر زهـــرۀ زهـــرا جمــــالِ فــــاطمه‌آییـن
خـــادم زوار تـــوست فـــــوج ملایک سائــل درگـــاه تـــو تمــــام سلاطین
در حـــرم تـو دعــاست عیـن اجابت نیـست نیـــازی بــه التجـــا و بـه آمین
کـــافر بـا مهـر تـوست راه نجـــاتش مؤمــن بی مهـــر تــو گریختـــه از دین
پــای نـه قــم نـه کـه بهــر آمـدن تو بستنــد ایــن شهـــر را ملایـــک آذین
ای همــه ارواح پــاک، فرش قدومت قـــابل پـــای تـو نیـست فرش ریاحین
برتر از اوصاف و مدح و منقبت استی
فـاطمـه فـاطمـه و فـاطمـه هستــی
****
دست تـو دریـای لطـف و جود و کرامت قلــب تــــو آیینـــۀ علـــــــوم امــامت
ســورۀ کـوثـر بــه وصـف فاطمــه و تــو فـــاطمـۀ دومـــــی بــــه روز قیـامت
خاک مزارت مگرکه خاک حسین است کـــز اثرش هـر مریض یافت سلامت
هـــر کـه بـه قـم رو نیـاورد بـه ضریحت بِـهْ کـه به پشتش نهند کوه ملامت
خـــــازن جنـــت کنـــد فـــــرار ز جنــت یــــابد اگــــر در قـــمِ تــو اذن اقامت
گوشۀ چشمی به اهل قم نه،به عالم ای تــو کریمـۀ بــه اهــل‌بیـتِ کرامت
بـــا تـــو دعـــا می‌رسـد بـه اوج اجابت بـی تـو عبـادت ندامت است ندامت
ای حـــرم یــازده امــام، دیـارت
تربت پنهان فاطمه است مزارت
****
مـردم قـم، شهـر قــم، تمـامی عـالم مرتبــۀ قـــم کجـــا و عــرش معظم؟
قـــم حــرم یـــازده ولــیِّ الهی است بلکــه بـوَد شهـر قـم حریـم خدا هم
یــک درِ جنت ز قـم گشوده شود؟ نه کـلّ بهشـت است ایـن زمیـن مکـرّم
زائــر معصومـه کیـست در حــرم قـم؟ آسیه و هاجر است و ساره و مریـم
مـوسی عمـران ستـاده بـا ادب اینجا نیست عجب گـر زند مسیح از او دم
فاطمه فرزند آدم است وعجب نیست اینکـه کنـــد فخـــر بــــر ملائــکه آدم
گـــویـد در وصــــف او هــــزار قصیــده چشم گشاید اگر ز لطف به «میثم»
ما همه محتاج اوست بـاب حوائج
ثبت بـه نامش شده کتاب حوائـج
******
سرود ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها
صیام تا قیام3-غلامرضا سازگار
کریمــــه ی آل محمّـــــد
حضرت معصومه خوش آمد
بیت ولایت آمـده گلشن امام هفتم چشم تو روشن
این دختریاسین وطاهاست
ایـن ثمــــرِ امّ ابیهــــاست
آینـه ی حضــرت زهـراست
بیت ولایت آمـده گلشن امام هفتم چشم تو روشن
این گهر بحر عقول است
پـارۀ پیکـر رسـول است
کوثر زهرای بتـول است
بیت ولایت آمـده گلشن امام هفتم چشم تو روشن
سلام عترت به کمالش
چشم رضا محو جمالش
ائمــه شاهــد جـلالش
بیت ولایت آمـده گلشن امام هفتم چشم تو روشن
سـلام عتــــرت پیمبـــر
سلام صدیقه ی اطهــر
به دختر موسی‌بن‌جعفر
بیت ولایت آمـده گلشن امام هفتم چشم تو روشن
مدینــه شـد دارالزیاره
از دامـن نجمـه دوباره
طلوع کرده یک ستاره
******
در مدح و ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها
صیام تا قیام3-غلامرضا سازگار
یک عمـر کنـم نثـار جان و سر صد بــار دهـان بشویـم از کوثــر
باشد که مدیحه‌ای کنم انشـا در مـدحت دخت موسی‌جعفـر
مجموعــه‌ای از فضــائل زهــرا معصومــــه‌ای از تبــار پیغمبــر
برچرخ سپهر معرفت خورشید از هفت یــم کمــال یـک گوهـر
چون مـاه جمـادی از روی زهرا ذیقعــده گرفتــه از رخش زیـور
فیضیّـه از اوست روضـةالزهـرا قــم از قــدمش مدینه ی دیگر
هم سیب بهشت حجتِ هفتم هــم آینـــه ی حقیـقتِ مـــادر
عالم بالـد بــه ایـن چنین بانو فخریّه کنــد رضا بـر ایـن خواهر
در حشر چو پا نهد همه گویند زهــرا آمــد دوبــاره در محشــر
این مصحف روی سینۀ باباست
ایـن دختـــر برگزیــدۀ زهراست
ای کعبه ی جـان اهل قـم کویت وی چشم همـه جهانیان سویت
نبْوَد عجب ار بـه جـای گل رویـد اسکنـدر و خضــر از لـب جــویت
عیسی به تو می‌دهد سلام اوّل مریــم بنشینــد ار بــه پهلــویت
آئینه ی خلـق و خــوی زهـرایی ای جان به فدای خلق وهم خویت
نبْــوَد عجـب ای حقیقتِ زهـــرا چون سیب جنـان پدر کنــد بویت
مرآت جمـال مـادرش زهــراست در دیــده ی ثامـن‌الحجج رویــت
مدح تــو ز کس نیــاید ای بانـــو الاّ کـــه رضـــا شــود ثنـــاگویت
این نیست عجب تمــام عالم را حق بخشــد اگـر به تاری ازمویت
تقـدیم به بـاد می‌کنــم جـان را آرد اگــــرم غبـــاری از کـــــویت
آرد اگـــرم غبـــاری از کـــویت
تــا خــاک قـدوم زائــرت باشم
تو دختـر نــور و طور و طاهـایی معصومــه و زینبــی و زهـرایی
قـــرآن امـــام موســی کاظـم گلــواژه ی آیه هـــای تقــوایی
ریحانــــه هفــت باغبــانِ دین یا گوهــر نـاب هشت دریایی؟
چون مـادر خویش حضرت زهرا سر تا بـه قـدم بهشت بابایی
ممدوحــه ی «انّمــا یریـدالله» محبوبـه ی ذات حــق تعالایی
قم شهر ائمــه و تــو بانـویش از قـم بـه وجـود، حکمفرمایی
زهــراست بـه امّت پدر، مـادر تو از ره لـطف، عمّــه ی مایی
تو نــوری و مــا اسیــر تاریکی ما تشنه ی معرفت، تو دریایی
بی معرفتیـم لیـک می دانیم تو فـوق تمـام معــرفت هایی
وصف تو کجا ز همچو مـن آید
مــداح تــو حضــرت رضـا باید
ای بــر حرمت سـلامِ اهـل قم وی از تــو بلنــد، نــامِ اهل قم
پیوستـــه زمــام ناقه ی نـورت بـــر دوشِ دلِ تمــامِ اهــل قم
«یا فاطمه اشفعی لنا» باشد ذکر خوش صبح وشام اهل قم
گردیـــــده ز آفتــــاب بالاتــــر در سـایه ی تـو مقام اهل قم
از حــرمت قبــر تـــو ملایـک را واجـب شــده احتـرام اهل قم
تا دامـن حشـر همچـو دریـا پُر از کوثــر تـوست، جام اهل قم
صحبت ز بهشت در حریـم تـو این حــرف بـوَد حـرام اهـل قم
مهــر تـــو و دوستـی اجدادت بـــوده ز ازل، مــرام اهــل قم
شیرین شده آب شور قم بانو با مهــر شمـا به کام اهل قم
«میثم»همه عمر بر تو رو دارد
از خـــاک در تــــو آبــــرو دارد
******
در مدح حضرت معصومه سلام الله علیها
بهار امامت 2 – غلامرضا سازگار
ای بضعــۀ پــاک کــوثر یــا بنت موسـی ابن جعفر
محبـــوبـۀ حـــی داور یـــا بنــت موسی ابن جعفر
وصفـت ز گفتــن فـــراتـر یـا بنت موسی ابن جعفر
شمس الشموست برادر یا بنت موسی ابن جعفر
زیبــد کـه زهـرای اطهــر یـا بنت موسی ابن جعفر
نازد به همچون تو دختر یا بنت موسی ابن جعفر
محبـوبــۀ کبریــایـی، مـــرآت خیـرالنسایی
مـرآت خیــرالنسـایـی، ریحانـة المصطفایی
ریحانــة المصطفـایی، توحید سر تا به پایی
توحید سـر تـا به پایی، کانون مهر و وفایی
کانون مهر و وفایی، معصومه اخت الرضایی
نازد رضا بر تو خواهر یا بنت موسی ابن جعفر
بینایـی چشـم دل هـا اعجــازی از خاک پایت
قبر تـو در قــم همــانـا آغوش زهراست جایت
فــردوس جویـد تبـرک از خاک صحن و سرایت
ماییم و دست گدایـی، ماییم و لطف و عطایت
تنهـا نـه در دامـن قـم، دنیـــاست دارالشفایت
تختت ز گردون فراتر یا بنت موسی ابن جعفر
تــو دخـت ام الکتـــابی، قــم چون تو مادر ندارد
شمس الشموس دو عالم، مثل تو خواهر ندارد
چــون غیــر تــو در غــریبی غمخــوار و یاور ندارد
دختـــر چـو تــو بعـــد زینـــب زهـرای اطهر ندارد
والله مثــل تــو دختـــر موســـی ابن جعفر ندارد
در خلق و خویی پیمبر یا بنت موسی ابن جعفر
ای جـان جـان دو عــالم! جـان دو عالم نثارت
نبـــوَد عجـــب گـــر نبیّین، گـــردند دور مـزارت
آینــد بهــــر زیـــارت، خلـــق از یمین و یسارت
تـــو داغــدار رضــــایـی، قـم همچنان داغدارت
ای اهل قم سینه سوزت ای عالمی اشکبارت
ای اشکبارِ برادر یا بنت موسی ابن جعفر
تـا دیده بستـی ز دنیـا قـم گشت در بحـر غم، گم
فــریـاد اهـــل قــــم از دل ســـرزد بـه چـرخ چهارم
از سینه ها خواست شعله، از دیده ها ریخت انجم
تـــابوت تـو همچــو قـــرآن روی ســـر و دست مردم
شــد تـــــازه داغ مدینــه در سینـــــــۀ مـــــردم قم
با یاد زهرای اطهر یا بنت موسی ابن جعفر
لطفـت بـه قـم مـادری کـرد بـا آنـکه همسر ندیدی
در عمـــر کــم جــز فــــراق و داغ مکـــــــرر نـدیدی
بس سال ها رفت و روی موسی ابن جعفر ندیدی
در شهـــــر قـــــم دیــــده بستی روی برادر ندیدی
بـی بـی تــو راس بـــرادر بــــر نیـــــزه دیگـر ندیدی
با چشم خود در برابر یا بنت موسی ابن جعفر
پــر زد اگــر مـــرغ روحت در غربـت از آشیانه
دیگــر نخــوردی ز دشمـن کعب نـی و تازیانه
دیگر ندیدنـد بر سنگ، پیشانی ات را نشانه
دیگــر نگشتـی ز کوفـه، تــا شام ویران روانه
دیگر نشد دفن جسمـت، مانند زهـرا شبانه
کن گریه از بهر مادر یا بنت موسی ابن جعفر
دیگــر تـــو بـــزم شـــراب و آیــات قــرآن ندیدی
تفسیـر وحــی خـــدا را بـا چــوب خزران ندیدی
در طشت زر، روی خونین، خورشید تابان ندیدی
داغ سه سـاله دل شب، در کنـج ویـران ندیدی
در شــام ویـــران نرفتــی، شـام غـریبان ندیدی
خاکت نگردید بستر یـا بنت موسی ابن جعفر
من «میثم» روسیاهم، خاری در این بوستانم
هــم خـاک زوار این در، هـم کلب این آستانم
هـر چنـد غرق گناهم مـی دانـی از دوستانم
از این چه بهتر که عمری عبـد شمــا خاندانم
یـا فـاطمــه اشفعـی لـی نگــذار تنهـــا بمانم
در مرگ و در قبر و محشر یا بنت موسی ابن جعفر
******
در ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به قم
بهار امامت 2 – غلامرضا سازگار
صـل علــی محمــد صـــل علــی محمد
کـه باشـد از او عیان قـدر و جلال احمد
دخت ولایت است این، اخت هدایت است این
گوهر عصمت است این، بحر عنایت است این
جلوه‌گـر آمـد بـه قـم جمــال حـی سـرمد
صل علی محمد صل علی محمد
کــریمۀ اهـل بیت بـه شهر قـم خوش آمد
دخترموساست یاکوثر زهراست این زینب کبراست یـا ام ابیهاست این
خانۀ دل محفلش،خانه دل محفلش می‌دمــد از محملش تجلی محمد
صل علی محمد صل علی محمد
کریمۀ اهل بیت به شهر قم خوش آمد
کــریمــه عــــالمیـن نایبـــه الزینبیـن نسترن فاطمه شاخه یاس حسین
فاطمه اخت الرضافاطمه اخت الرضا شهرقم ازقدومت شده خلد محمد
صل علی محمد صل علی محمد
کریمۀ اهل بیت به شهر قم خوش آمد
ای ملکت دستبوس سلامت از شهـر طـوس اختربدرالدجی خواهرشمس الشموس
عصمت ذوالجلالی عصمت ذوالجلالی کــــرامتت مستــــدام جـــلالتت مــؤیـد
صل علی محمد صل علی محمد
کریمۀ اهل بیت به شهر قم خوش آمد
******
در ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به قم
بهار امامت 2 – غلامرضا سازگار
بوی بهشت آید از نسیم خوش قم شهـر قم و اهل قم سلام علیکم
خنده خورشید اجرتان که گشودید در حـــرم اهـلبیت، لـب بـه تبسم
طور، قم است و مزار دختر موسی در حـــرمش بــا خـدا کنیـد تکلــم
داده شمـا را سلام حضرت صـادق بـرده به تمجید، نام اهل قم و قم
قـم حــرم یــازده امـام همام است نی عجب ار گشته قبلۀ دل مردم
علـم ز قــم نــور داده بر همه عالم خلـق از ایــن شهـــر یافتنـد تعلم
قم حرم فاطمه است،فاطمه یعنی دختـــر والا مقـــام حجــت هفتـم
فــاطمه یعنـی یگـــانه ثـــانی زینب شمسۀ عصمت که هست نجمه مرا ام
بــانوی خلقت که خلق بهـر گدایی بـــر در بیـت الـولاش بـرده تهاجم
خیل ملک باوضوبه قم شده راهی تـا کـه بـه خـاک درش کنند تیمم
بـــا قــــدم آن گـل بـهشت مـدینه
قم شده ممزوج با سرشت مـدینه
*****
قـم متلاطـم ز دست رفتـه قـرارش شـد عــوض گل پرِ فرشته نثـارش
خلق به کف،دل گرفته‌اندعوض گل تا که فتـد فاطمه به شهر گذارش
بـا قــدمش روضــــۀ مقــدسۀ قــم بــوی گل آید برون زهـر سر خارش
نـاقــۀ او چــون بـراق احمد مرسل فاطمه مانندفاطمه است سوارش
سعـد کــه بـد پیــر فقــه آل محمد پــای بـرهنه،شـده است غـاشیه دارش
بـا قــدم او مدینـــه الشـــرفِ قــم بــوی رضــا میدمـد ز لیـل و نهارش
مردم قم دورمحملش همه گشتند همچوملک جمع،دریمین و یسارش
اهل قـم ایـن فــاطمه است کآمده در قم فاطمـــه‌هاینــد محـو عـز و وقارش
زینـب کبــرا مجـــاست تـا که ببیند ناقـۀ او روی دوش کیست مهارش
فخــر زنــان بـهشـت آمــده در قـم جـای گـرفتند اهـل قـم به جوارش
تا که به قم شد گشوده، دامن فیضش
فیضیــه شد خـوشه‌چین خرمن فیضش
*****
ای حـــرم یــــازده ولـــی، حــرم تـو کعبــۀ قـم کعبـه گشته از قدم تو
غیــر امـامـان شیعه هر چه بگوینـد مدح همه خلق عالم است کم تو
بس که دهی بوی عطرفاطمه،انگار فـاطمه گردیــده دفــن در حرم تو
مـردم قــم نه، تمـام خلـق، فـدایت قـم نــه، جهان زیـر سایـۀ علم تو
بـــاغ ارم چشـم دوختـه به حریمت تــا کــه شود خاک شارع الارم تو
تـــا ابـدالدهر ای کــــریمـۀ عتــــرت کیست که محروم باشد ازکرم تو
بـــه بـوَد از پـادشـاهـی دو جهانـم همچـــو گدایـــان، گــدایی درم تو
دفتـــر دل بـــاز کـرده‌ام به حضورت تـا چـه کنـد بـــاز اقتضـــا قلـم تـو
بحــر عطــا، بحـــر جود، بحر کرامت ای همـه سیـراب معـرفت ز یم تو
رانده به آوای قم،ز قم شد شیطان تـا کـه شـود قـم، حریم محترم تو
مدح تو تنها نبـوده عادت میثم
بوده از آغاز، ایـن عبادت میثـم
******
در ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها
صیام تا قیام 2 - غلامرضا سازگار
ای پناه اهل محشر عید میلادت مبارک ای همه روح مطهّر عید میلادت مبارک
ای رخت مرآت مادر عید میلادت مبارک ای گل بـاغ پیمبـر عیـد میلادت مبارک
ای قم از خاکت معطّـر عید میلادت مبارک
دختر موسی بن جعفر عید میلادت مبارک
ای سلام چـارده معصوم بـر جان و تن تو نام تو معصومه و عصمت گلی از دامن تو
بضعۀ موسایی و قم گشته طور اَیمن تو پابه چشم قم نهادی قلب قم شدگلشن تو
یافت این خاک ازتو زیور عید میلادت مبارک
دختر موسی بن جعفر عید میلادت مبارک
نور از هر سو بـه ایوان طلایت سجده آرد حور بــر خـاک قدوم زائـرت صــورت گذارد
جود با کلِّ وجودش هر چه دارد از تو دارد دانش از گلدسته‌هایت بر سر فیضیّه بارد
علم را صحن تو سنگر عید میلادت مبارک
دختر موسی بن جعفر عید میلادت مبارک
دخت و اخت وعمۀ سه حجت داور تویی تو پارۀ تن بـر رسول و احمـد و حیدر تویی تو
فلک استقلال ملک شیعه را لنگر تویی تو گر در جنّت ز قم وا می‌شود،آن در تویی تو
بضعۀ یاسیـن و کوثـر عیـد میلادت مبارک
دختر موسی بن جعفر عید میلادت مبارک
قبــه‌ات را اقتـــدار قبــۀ الخضراست، آری تربت تـو تـربت گمگشتۀ زهــراست، آری
زائــر تــو زائــر صدیقـــۀ کبــراست، آری صورتت را صـورت انسیۀ الحوراست، آری
نخل «میثم» از تو پر بر عید میلادت مبارک
دختر موسی بن جعفر عید میلادت مبارک
******
در مدح حضرت معصومه سلام الله علیها
صیام تا قیام 2 - غلامرضا سازگار
تو کیستـی؟ سلاله ی کوثری فاطمــه‌ای فاطمــه ی اطهــری
تو کیستی؟حضرت معصومه‌ای تو کیستی؟شفیعه ی محشری
چهـــارده حجـــت معبـــود را عمـه‌ای و دختــری و خواهـــری
تو خواهــر امـــام هشتم رضــا تو دختــر موســی بن جعفـــری
تو عمـــه ی چـــار ولــی خـدا تو هفت بحـــر نـــور را گوهــری
تو عالــــم خلقـــت را بانویــی تو آدم و حـــــــوا را مـــــــادری
تـو حــــوری حــوراءالانسیـــه انسیــه ی الحـــورای دیگــــری
تو ـساره یا خدیجــه یا فاطمه تو مریـــم عـــذرا یــا هاجـــری؟
تو یک حدیـقه ی گل احمــدی تو در سمــاوات عفــاف، اختـری
تو در کنـــار عمـــه و مـــادرت از همــه ســادات جنــان برتـری
سلام کوثـــر به تــو یـا فاطمه که حضـــرت فاطمــه را کوثــری
بعد رضـــا و مـــادرت فاطمــه تو پـــاره ی پیکــــر پیغمبــــری
بودی اگـــر کنار زینب به شام می‌گفتــــم نایبــــة الحیـــدری
تو زینبینــی و حسین و حسن تو روح پنـج تــن بـه یـک پیکـری
فاطمـــه و زینب کبـــری کنـار تو از همـــه زنــان عالــم سـری
راه بهشت از حرم امن توست تو چــارده بهـشت حــق را دری
نشر احادیث پـدر شأن توست چو مــــادرت دخــت پدرپـــروری
تو آسمـــان فضـــل را آفتـــاب تو کشتــی عصــمت را لنگـــری
جان حسین است تو را در بدن زینـب کبـــری را هـم‌سنگــــری
حضرت معصومـه سلام علیک ای کــــه ائمـــــه را پیــــام‌آوری
قم حــرم ائمـــه، تـــو مادرش در ایــن حــرم عالــم را رهبــری
تو آسمان و شرم و زهد و حیا تو درزمین شمسِ فلک گستری
عالمــــه ی معلمـــه ندیـــده فاطمــه ی پیــــامبر منظـــــری
رســـول را رــسول را نورعیـن خـــدای را خـــدای را مظهـــری
اگر چــه بانــوی بهشت قمـی تمامـــی بهـــشت را زیـــــوری
شرار شعر «میثم» از مدح توست
تــو در دلـش چـــراغ روشنگـــری
******
سرود ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به قم
بهار امامت-غلامرضا سازگار
دستـه گل محمدی، بـه شهر قم خوش آمدی
بانوی ملک سرمدی، به شهر قم خوش آمدی
ز خــاک پاک شهر قم بوی پیمبر آمده
شهر قم از قدوم تو بهشت دیگر آمده
مگر دوبــاره شیعه را روح به پیکر آمده
ای گل باغ احمدی، به شهر قم خوش آمدی
ای صلـوات متصل از همه خلق عالمت
درود بــر بــــرادر و بــــر پــــدر مکــرّمت
فزون تر از سؤال ما جود و عنایت کمت
مؤیِد و مؤیَدی، به شهر قم خوش آمدی
عطــر بهشت جــان مــا گـــرد و غبـار ناقه ات
ســرور خیـل اهــل قـــم غــاشیه دار نـاقه ات
مشک و عبیر و عطـر و گل گشت نثار ناقه ات
قدم به چشم ما زدی به شهرقم خوش آمدی
دسته گل محمدی، به شهر قم خوش آمدی
زینــب دوم علــی ای همـــه افتخــار قم
نسیم تربت تو شد، بهشت قم، بهار قم
قبلــه اهـــل معـــرفت بــا قدمت دیار قم
دخت رسول امجدی، به شهر قم خوش آمدی
نمی رسد به عزت و جلال تو عقول ما
پــس از بتـول و زینبی زینب ما، بتول ما
شهـر قـم از قـدوم تو مدینه الرسول ما
همچو رضابه مشهدی، به شهر قم خوش آمدی
سلام مــا سلام مــا بـر تـو و بر برادرت
بــر تـو و بـر بـرادرت، بـر پـدر و به مادرت
بـر پـدر و بـه مـادرت، بــه تـربت مطهرت
عصمت حیّ سرمدی، به شهر قم خوش آمدی
******
ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به شهر مقدس قم
بهار امامت-غلامرضا سازگار
ای بـه قـم آفتـــاب قلـب جهـان دخـت مـــوسی سـلالـۀ قــــرآن
عمه و دخت و خواهر سه امام مـــــادر کـــــل عــــالـم امکــــان
تــو بــه چشـــم ائمـه زهـــرایی بعـد زهـرا بـه قدر و عزت و شان
زینـــب دوم بنــــــی الــــــزهـــرا عمـــۀ چــــــار حجــــت یـــــزدان
هـــم وجـــودت کـــریمـۀ عتــرت هـــــم ولایـــت حقیـقت ایمــــان
فیـض فیضیـه از کــرامت تـوست شهـر قـم از تو گشته مهد امان
حـــــــرم یـــــــازده ولــــی خـدا حــرم تــوست ای سپهــر مکـان
مـــدح تـــو ای ملیکـــۀ هستـی وصـــف تــــــو ای یگـــــانـۀ دوران
نـه تـوان بـا هـزار دسـت نوشت نــه تـــوان گفت بــــا هــزار زبـان
صحـن تـو مسجـد الرسول همه حـــرم امـن تــوست کعبــۀ جـان
پـــدر و مـــــــادرم بـــــه قـربانت نـه، همــه جـــان عــالمت قربان
کــــوثـر کــــوثـر رســـــول خـــدا عصــمـت عصــمـت الله منّــــــان
قـــم جـــلال مدینـــه پیــدا کـرد تـــا نهـــــادی قــدم بـه دیـدۀ آن
گشــت روز ورود تـــــــو در قـــم روز عیــــد کــــرامت و احســــان
روز عیــد نـــــــزول رحمــت هـــا روز عفــــو و عنــــایـت و غفـــران
اهـــل قـــم از بـــرای استقبــال همـه بـا دستـه گـل شدند روان
مــرد و زن دور محملـت گشتنـد اشــک شوق همـه ز دیـده روان
قـم دل از گلشن بهشت گرفت محملت بس که گشت گل باران
همـه گفتنـد فــاطمه در حشــر پــای بنهــــاده ای گنـــه کــاران
حــرمت شیعیـــان قـم ز تـو کرد ستــم اهــــل شــــام را جبــران
کاش زینب به قم سفر می کرد تــا نمی دیــد آن همـــه طغیــان
اهــل قــم کـی بـــرند مهمان را گـه بـه بـــزم شـراب و گه زندان
جــای تــو بیـت مـــوسی خـزرج جــای زینـب بـــه گـوشۀ ویـــران
دور تــو عـــالمان فقــه و اصــول دور او ابن سعد و شمر و سنان
دور تو دسته های گل در دست
دور او سنـگ بـــود و زخــم زبان
******
سرود میلاد حضرت معصومه سلام الله علیها
از صیام تا قیام-غلامرضا سازگار
کریمـــه ی آل پیمبــــر
سلاله ی موسی جعفر
کوثـــر زهــرای مطهــر
لاله ی باغ سرسبز تبارک فاطمه عید میلادت مبارک
عالمه ی آل رسولی
دختر زهـرای بتولی
گوهر دریای عقولی
لاله ی باغ سرسبز تبارک فاطمه عید میلادت مبارک
پاره ی قلب مرتضایی
شافعه ی روز جرایی
خواهر حضرت رضایی
لاله ی باغ سرسبز تبارک فاطمه عید میلادت مبارک
اختــر نجمـه ای بـه دامـن
بیـت ولایــت ز تــو گلشن
چشم رضا شدبه توروشن
لاله ی باغ سرسبز تبارک فاطمه عید میلادت مبارک
شیعه رهین کرم تو است
بیت ائمــه حــرم تو است
فیضیه مرهون دم تو است
لاله ی باغ سرسبز تبارک فاطمه عید میلادت مبارک
تویـی تویـی بــاب ولایـت
شمسۀ عصمت و هدایت
جـان دو عالــم بـه فدایت
لاله ی باغ سرسبز تبارک فاطمه عید میلادت مبارک
******
خواهر تمامی خوبی ها
از صیام تا قیام-غلامرضا سازگار
ذیقعـــده مـــاه فیض خداونــــد اکبر است میلاد پــاره ی تــن موســی بن جعفر است
میـــــلاد دخــت هفــت امــــام بزرگـــــوار یــــا لیلــــه ی ولادت زهــــرای دیگـــر است
از ثامــــن الحجــــج بستانیـــــد رو نـــــما کــو را نظــاره بــر گـل رخســار خواهـر است
آیینـــه ی تمــــام نمــــای رضـــاست ایــن معصومــه یـا کـه زینب صدیقــه منظـر است
آن فاطمــــه بتـــــول رســــول خـــدا بـــود ایـــن فاطمــه بتــــول بتــــول مطهــــر است
گــــر بنگــــرد ذبیــــح بـــه اوج جـــــلال او گویـــد هـــزار مرتبــه ایــن فـوق هاجر است
مکتب نرفتـــه عالمــه ی علـم اهـــل بیت شوهــر نکــرده بـر همه ی خلق مادر است
برتـــر ز آفتـــاب و نکوتــــر ز قــــرص مــــاه ذیقعـــده را ز بیــت ولایـــت دو اختــــر است
آن روز اول مــــــه و ایــــــن روز یــــــــازده آن خواهـــر خجستــه و اینــش بــرادر است
این است کوثری که قم ازفیض اوست پر آخـــر مگــر نــه دختــر ساقـــی کوثــر است
ایــن است فاطمــه کـــه ثـــواب زیـــارتش در اصــــل بــــا زیــــارت زهــــرا بـرابــر است
یک دختــر،اینهمــه عظمت،اینهــمه جـلال الحـــق کـــه جــای گفتـــن الله اکبـــر است
بــر آن پــدر درود کــه ایــن است دختـرش بر مــادری ســلام کــه معصومـه پرور است
جــز عمــه اش که زینب کبراست در جلال از دختــران فاطمــه در هــر زمــان سر است
قم چــون مدینــه تربت او مسجــدالرسول زهــرای آن ســلاله ی زهــرای اطهــر است
حورا کنیز خادمــه اش گر چه انسیه است غلمــان تــراب مقــدم او گر چـه دختر است
فیضش ز شهــر قم به زمیــن و زمان رسد فیضیــه در محیـــط کمـــالش شنـــاور است
تنهــا نه خاکیــان بــه حــریمش نهــاده رو یک آسمـان ملائکــه مسکیـن ایـن در است
گـــو پادشــاه ملک جهـــان بـاش یــا گــدا آنراکه نیست خاک درش خاک بر سر است
ریزندعرشیان بــه زمین دسته دستـه گل گلدسته هاش تاکه به قم سایه گستراست
نعلین خود چــو موســی عمران ز پا در آر کاینجــا مـزار دختـر موسـی بن جعفـر است
وقتــی نسیم می کنــد از شهر قم عبـور از عطــــر آن روان مسیحــــا معطـــر اســـت
چون باب خویش برهمه باب الحوائج است چون مادرش شفیعه ی فردای محشر است
بی مهـــر او کــه مهر تمامـی عترت است طاعات جـن و انس و ملک نخل بی بر است
اقــرار می کنـــم که بــه پـایش نمی رسد با آنکه سر بـه سر سخنم عقد گوهر است
ما رابه شهرقم چه نیازی است بر بهشت قــم بیـت یـــازده خلــف پـــاک حیـــدر است
خواهـــی جـــلال زائـــر قـــم را بیـــا ببیــن در هـــر قـــدم هــــزار بهــشت مکـــرر است
"میثم" خدا کند که شود مدفن تو قم
همسایگی فاطمـه از خلد بهتر است
******
در مدح حضرت معصومه(س)
مرحوم محمد رضا آقاسی
مرغ دلم راهی قم می شود
در حرم امن تو گم می شود
عمه سادات سلام علیک
روح عبادات سلام علیک
كوثر نوری به كویر قمی
آب حیات دل این مردمی
عمه سادات بگو كیستی؟
فاطمه یا زینب ثانیستی؟
از سفر كرب و بلا آمدی؟
یا كه به دنبال رضا آمدی؟
من چه كنم شعله داغ تو را
درد و غم شاهچراغ تو را
کاش شبی مست حضورم كنی
با خبر از وقت ظهورم كنی
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
یوسف رحیمی
چشم دلم به سمت حرم باز می شود
با یک سلام صبح من آغاز می شود
پر می کشد دلم به هوای طواف تو
وقتی که لحظه لحظه ي پرواز می شود
قفل دلم شکسته کنار در حرم
از مرقدت دری به جنان باز می شود
فهمیده ام ز حکمت ایوان آینه
اینجا دل شکسته سبب ساز می شود
کو چشم روشني که ببيند در اين حرم
هر روز چند مرتبه اعجاز مي شود
اعجاز توست اينکه دلم يا کريم توست
قلب تپنده ي حرم قم، حريم توست
اينجا بهشت دختر موسي بن جعفر است
از نفحه ي شهود و تجلي معطر است
برپا شده است مکتب قرآن و اهل بيت
دارالعلومِ مريم آل پيمبر است
اينجا کليد علم و فقاهت ارادت است
خاک در حريم تو علامه پرور است
چشم اميد عالِم و عاشق به سوي توست
اينجا چقدر چشمه ي جوشان کوثر است
تنها پناهگاه دلم صحن آينه ست
وقتي دلم از آه زمانه مکدر است
هر شب کنار مرقد تو يک مدينه دل
دنبال قبر مخفي زهراي اطهر است
صحن تو غرق بوي گل ياس مي شود
اينجا حضور فاطمه احساس مي شود
با آنکه هست هر دو جهان مال فاطمه
اينجا دميده کوکب اقبال فاطمه
بي اختيار پاي ضريحت رسيده است
هر زائري که آمده دنبال فاطمه
دارد تمام مرقد تو بوي آسمان
اينجاست سايه سار پر و بال فاطمه
فرمود آشيانه ي امن الهي است
صحن و سراي تو، حرم آل فاطمه
خورشيد آل فاطمه از راه مي رسد
هر سال ما اگر که شود سال فاطمه
اي عمه ي امام زمان! کاش در حرم
يک صبح جمعه لايق ديدار مي شدم
خاتون ملک ارض و سما إشفعي لنا
محبوبه ي حبيب خدا إشفعي لنا
آرامش و قرار دل ثامن الحجج
اي زينب امام رضا إشفعي لنا
عصمت دخيل بسته به پرهاي چادرت
اي آفتاب حُجب و حيا إشفعي لنا
در هر سحر به سوي ضريح اجابتت
مي آورم دو دست دعا إشفعي لنا
روي سياه و بار گناهان ما کجا
لطف و کرامت تو کجا إشفعي لنا
مهر و ولايتت شده حبل المتين ما
در صبحگاه روز جزا إشفعي لنا
يوم الحساب تو همه اميد شيعه اي
تنها نه شيعه اهل جهان را شفيعه اي
با حبّ تو کسی که دلش را محک زده
طعنه به پارسایی حور و ملک زده
سرشار از زلالی نور یقین شود
در مرقد منور تو قلب شک‌زده
از چشمه های فیض تو سیراب می شود
هر کس دلش ز قحطی ایمان ترک زده
تنها نه چشم آدمیان بر عطای توست
بر گنبد تو دست توسل فلک زده
شب های جمعه طوف حرم می کنم ولی
گویا کسی به زخم دل من نمک زده
دارد ضریح اطهر تو بوی کربلا
قلبم برای دیدن شش گوشه لک زده
امشب گره گشاست دم يا رضا رضا
در دست توست تذکره ي کربلاي ما
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
مهدی رحیمی
توضیح المسائل
ازشب میلاد تو اینگونه حاصل می شود
ماه ،روز اول ذی القعده کامل می شود
بارها سر در میارد از شب میلاد تو
تا که جبرائیل ازخورشید غافل می شود
گوئیا شان نزولش می شود ایران ما
هرچه بر "موسی بن جعفر"سوره نازل می شود
پای او "شاه چراغ "ودستها "عبدالعظیم"
چشم ایران چون که مشهدگشت-قم ؛دل می شود
خاک مشهد نسخه ی ایرانی کرب وبلاست
حضرت معصومه زینب را معادل می شود
هرچه قابل تر در این مجموعه ناقابل تر است
هرچه ناقابل در این مجموعه قابل می شود
هرکسی از خویش داخل گشت خارج می شود
هرکسی از خویش خارج گشت داخل می شود
هرکسی درشهر عاقل گشت عاشق هم نشد
هرکسی درصحن عاشق گشت عاقل می شود
رتبه ها بر عکس دنیا می دهد اینجا جواب
شاه باترفیع در صحن تو سائل می شود
درحریمت شعر گفتن کار خودرا می کند
"شاطر عباس قمی" هم گاه "دعبل "می شود
اشک وقتی واقعی شد در حرم هم سرگرفت
پس به جای مُهر پیشانی من گل می شود
هرکسی طرز ارادت را به تو توضیح داد
صاحب یک جلد توضیح المسائل می شود
گوشه ای از لطف پنهان تو که معلوم نیست
گوشه ای از لطف معلوم تو"فاضل"می شود
تاچهل شهرمجاور وسعت اکرام توست
پس من ِهمسایه ات رانیز شامل می شود
مشکلات سختم آسان شد ولی کاری بکن
دل بریدن از تو دارد باز مشکل می شود
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
علي صالحي
لحظه ها لحظه هاي رويايي
چشمها چشمه هاي دريايي
ابرهاي بهار مي بارد
قلب هاي پُر خروش و شيدايي
آسمان محو تابش خورشيد
چه طلوعي چه صبح زيبايي
دفتر باد لابه لاي چمن
گرم نقاشي و گُل آرايي
و تو اي قبله ي دلِ مريم
روي دستِ مسيح مي آيي
منّت خويش بر سرم بگذار
روي چشمم بيا قدم بگذار
از دلِ خانواده ي ياسين
آمدي اي كريمه ترين
جاي تو آسمان و عرش خداست
لطف كردي آمدي به زمين
پيش ِ پايت عجب شلوغ شده
سائلان صف كشيده اند ببين
همه ي باغها براي شما
هرچه خواهي بيا و ميوه بچين
من دعا ميكنم تو را به خدا
دست بالا ببر بگو آمين
كاش گَردَم فداي معصومه
جان دهم زير پاي معصومه
مِهر رويِ تو محور خورشيد
نام تو نقش دفتر خورشيد
در افق هاي روشن فردا
سايه ي توست بر سر خورشيد
دختر نجمه ، اي مليكه ي نور
بانويِ ماه ، خواهر خورشيد
هركه خواهد ببيندت گيرد
آينه در برابر خورشيد
قبر تو قبر مادر سادات
كعبه ي ديده ي تر ِ خورشيد
عقل ها مانده اند حيرانت
پدرت گفته جان به قربانت
هرچه داريم از خدا داريم
نعمتِ عشق از شما داريم
تا تو هستي شفيعه ي محشر
غم نداريم چون تو را داريم
در تمام جهان بگردي نيست
مثل اين كشوري كه ما داريم
ما به لطف صفاي مقدمتان
دو حرم مثل كربلا داريم
اين طرف قم كه خاكِ تربت توست
آن طرف مشهدالرضا داريم
تو و آقا كه جانِ ايرانيد
از ازل صاحبانِ ايرانيد
دل به دريا زدي خطر كردي
مثل زينب تو هم سفر كردي
در بلنداي عاشقي بانو
از سر ِقله ها گذر كردي
هر بلايي كه بر سرت آمد
باز هم سينه را سپر كردي
همرهانِ تورا همه كشتند
روز و شب به غُصه سر كردي
از غم ِ دوري برادرها
رختِ داغ و عزا به بر كردي
لاله از باغ بي كسي چيدي
كِي ولي روي نيزه گل ديدي
گرچه قلبت هزار بار شكست
كِي دگر بر سر تو سنگ نشست
كِي به نامحرمان اسير شدي
كِي به دست تو خصم سلسله بست
كِي سر ِ دلبر ِ تورا بردند
در بر ِ يك شراب خوار ه ي مست
دشمنت حمله كرد اما تو
معجر و چادرت نرفت ز دست
با همه غربتت بگو آيا
خارجي زاده ات كسي خواندست؟
گرچه بر شانه بار غم بُُردي
سيلي و تازيانه كِي خوردي؟
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
وحید قاسمی
بهشت قم
دلم سه شنبه شبی باز راهی قم شد
کنار درب حرم، بین زائران گم شد
نگاه چشم ترم تا به گنبدت افتاد
دوباره شیفته ی رنگ زرد گندم شد
به یاد مسجد و باب الجواد افتادم
سرود عاشقی ام، یا امام هشتم شد
به محض بردن نام امام آینه ها
لبان آینه هایت پر از تبسّم شد
به استحاله کشاندی مرا به لبخندی
دو چشم مملو اشکم، دو خمره ی خم شد
سلام بر تو و بر خاندان اطهارت
سرم به زیر قدوم تمام زوّارت
از آب شور حرم ، شوق و شور می گیرم
وضو برای تشرّف به طور می گیرم
ستاره ام، که در این آسمان ظلمانی
از آفتاب حضور تو نور می گیرم
چقدر زائر عاشق شبیه کودکی ام
ضریح مرقدتان را به زور می گیرم
چه افتخار عظیمی است آمدی اینجا
عجیب نیست که حسّ غرور می گیرم
برای رد شدنم از پل صراط جزا
ز دست لطف تو برگ عبور می گیرم
سلام بر تو و بر خاندان اطهارت
سرم به زیر قدوم تمام زوّارت
نسیم مرقدتان عطر کوچه باغ بهشت
بَرَد ز خاطره ها غصّه ی فراق بهشت
رواق های حریمت بهشت نور و بلور
بلند گنبد نورانیت، چراغ بهشت
مدام روز قیامت پی تو می گردم
نمی روم به جهنّم، و یا سراغ بهشت
شکسته باد دو پایم، اگر که روز حساب
بدون تو بگذارم قدم به باغ بهشت
منم مدیحه سرایی که آرزو دارم
جوار باغ تو باشم، شده کلاغ بهشت!
سلام بر تو و بر خاندان اطهارت
سرم به زیر قدوم تمام زوّارت
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
علي اكبر لطيفيان
دختر موسی
سائل لطف نوشتند بني آدم را
سر ِ اين سفره نشاندند همه عالم را
صبح فردا عجبي نيست اگر بنشانند
يك طرف آسيه و يك طرفت مريم را
حس ِ معراج نشينيِ من اين است فقط
گوشه اي از حرمت پهن كنم بالم را
در ضريحت شرف آدميت ريخته اند
پس محال است كه آدم نكند آدم را
همه بالفعل مسيح اند اگر پخش كنند
نفس ِ دختر موسايِ مسيحا دم را
مثل يك عرش براي تو حرم ساخته اند
كاش ميشد حرم حضرت زهرا هم را
با گدايي حرم فخر به دنيا داريم
هرچه داريم از اين دختر موسي داريم
قصد كردي بكِشي و بكِشاني همه را
تا به معراج ِ بلندت برساني همه را
ريشه هاي دلِ ما رشته اي از چادر توست
چادرت را بتكان تا بتكاني همه را
به خدا ذره اي از خانمي ات كم نشود
چه براني همه را و چه بخواني همه را
تربت پاي تو بودن چه به ما مي آيد
پس چه بهتر سر راهت بنشاني همه را
يك دو قرباني ما نيست برازنده ي تو
وقت آن است بيايي بستاني همه را
بشكند گر سر عشاق فداي سر تو
همه ي ما به فداي نخي از معجر تو
ما گداييم همه وقت نظر داشتنت
خاك پاييم همه وقت گذر داشتنت
آمدي مردم ايران به نوايي برسند
ورنه جز اينكه بهانه ست سفر داشتنت
علم شد تربت سجاده ي بيت النّورت
حوزه ي علميه شد لطف سحر داشتنت
يك نفس در جگرت سوخت و شد روح الله
بركت داشت چقدر ، آهِ جگر داشتنت
فتنه اي آمد و چون فاطمه جمعش كردي
اي به قربان تو و سينه سپر داشتنت
در طريقت نفس از پا كه بيفتد خوب است
سير معراج به اينجا كه بيفتد خوب است
گاه بابا سخنش را به تو تنها ميگفت
چون نبي گرچه علي داشت به زهرا ميگفت
جايگاه تو چنان در نظرش بالا بود
جاي آن داشت به تو اُمِّ ابيها ميگفت
دست خطِ تو كه ميديد فقط مي بوسيد
تا كه يادِ تو مي افتاد "فداها" ميگفت
خبر از عصمت بي چون و چرايت ميداد
هر امامي كه مقامات شما را ميگفت
عمه ي كرب و بلا در تو تجلي كرده
بايد اين آينه را زينب كبري ميگفت
بر روي چشم همه جاي شما محفوظ است
احترام تو در اين شهر خدا محفوظ است
مطمئن باش در اين شهر پريشان نشوي
بي برادر نشوي پاره گريبان نشوي
مطمئن باش كسي سنگ نمي اندازد
از عبورت ز سر كوچه پشيمان نشوي
محملت بر روي چشم همگان جا دارد
به خدا مورد آزار مغيلان نشوي
آن قدر پوشيه و حله سرت ميريزند
زير يك معجر پاره شده پنهان نشوي
زيور آلات تورا مردم اينجا نبرند
وسط خيمه ي آتش زده حيران نشوي
محملت شعله ور از واژه ي غارت نشود
حَرمت بسته به زنجير اسارت نشود
******
اشعار مدح حضرت فاطمه معصومه(س)
هادی جانفدا
جایی که کوه خضر به زحمت بایستد
شاعر چگونه پیش تو راحت بایستد
نزدیک می‌شوم به تو چیزی نمانده است
قلبم از اشتیاق زیارت بایستد
بانو سلام کاش زمان با همین سلام
در آستانه در ساعت بایستد
و گردش نگاه تو در بین زائران
روی من – این فتاده به لکنت – بایستد
تا فارغ از تمام جهان روح خسته‌ام
در محضر شما دو سه رکعت بایستد
بانو اجازه هست که بار گناه من
در کنج صحن این شب خلوت بایستد؟
در این حرم هزار هزار آیه عذاب
هم وزن با یک آیه رحمت بایستد
باید قنوت حاجت بی‌انتهای ما
زیر رواق‌های کرامت بایستد
شیعه به شوق مرقد زهرا به قم رسید
طاقت نداشت تا به قیامت بایستد
آنکس که جای فاطمه در قم نشسته است
در روز حشر هم به شفاعت بایستد
تو خواهر امام غریبی و این غزل
با بیت‌هاش در صف بیعت بایستد
من واژه واژه عطر تو را پخش می‌کنم
حتی اگر نسیم ز حرکت بایستد
این شعر مست تکیه زده بر ضریح تو
مستی که روی پاش به زحمت بایستد
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
یوسف رحیمی
كرامت حرم
وقتي دلم کنار ضريح تو جا گرفت
نوري ز فيض کوثر بي انتها گرفت
يادم نمي رود که ز الطاف مرقدت
هر بار قلب مرده من هم شفا گرفت
شد پاي بوس خاک در آستانه ات
تا از کرامت حرم تو صفا گرفت
از لحظه اي که وارد شهر شما شدم
فهميده ام نگاه رئوفت مرا گرفت
وقتي به صحن آينه ات آمدم دلم
رنگي به روشنايي آئينه ها گرفت
دل آشيان گرفته در ايوان آينه
گل داده است غنچة گلدان آينه
از مرقدت شميم مناجات مي رسد
بر مقدمت توسلِ حاجات مي رسد
وقتي كه خاكبوس حريم تو مي شوم
دستم به چشمه هاي كرامات مي رسد
ديگر چه احتياج به مهتاب و آفتاب
تا نور گنبدت به سماوات مي رسد
با بال هر فرشته که گرم طواف توست
امواج بي کران تحيّات مي رسد
هر دم از آسمان ضريح مطهرت
عطر مزار مادر سادات مي رسد
در بين صحن حضرت صاحب زمان بگو
يک عصر جمعه وقت ملاقات مي رسد؟
بانوي مهربان جهان اشفعي لنا
اي عمة امام زمان اشفعي لنا
دستت كريم و سفرة خيرت كثير تر
هرگز نديده ايم ز تو دستگير تر
نائل به فيض كسب مقامات مي شود
در محضر تو هر كه شود سر به زير تر
مي گفت شاعري كه بهشت است مرقدت
نه نه ، بهشت نه ! به خدا بي نظير تر
گل پوش مي شود حرم آسماني ات
با فرشي از دو بال ملائك حرير تر
با مقدم تو باغ بهار است هر كجا
حتي هزار مرتبه از قم كوير تر
نقش بهار ، در حرمت بسته مي شود
گل ، مات گلعذاري گلدسته مي شود
از نسل كوثري، كه شد اين شوره زار ها
از بركت حضور شما چشمه سار ها
در ساية تو جلوة خورشيد پا گرفت
اين انقلاب از تو و اين افتخار ها
صبحي اگر دميده ، ز نور نگاه توست
رونق نداشت بي تو در اينجا ، بهار ها
از بس سبد سبد گل ايمان چكيده است
از آسمان لطف تو بر كوچه سار ها
بر سفرة کرامت و فضلت نشسته اند
همواره زائران تو و همجوار ها
اين سايه را تو بر سر من مستدام كن
با جلوه هاي معرفتت آشنام كن
آسيه آمده به ديارت ز سمت نيل
يا مي رسد ز عرش خدا همسر خليل
از شرق و غرب عالم امكان رسيده اند
امشب به خاک بوسيتان بانوان ايل
يعني عجيب نيست اگر جا گرفته اند
حتي فرشته هاي مقرب چو جبرئيل
با اشکهام آرزويي موج مي زند
بانو اگر ضريح تو را بسته ام دخيل
چشم اميد ما همه بر دستهاي توست
فردا كه مي رسد همه جا بانگ الرحيل
آسوده خاطران هياهوي محشريم
تا زائران دختر موسي بن جعفريم
امروز اگر برات شفاعت به دست توست
فردا ولي شفاعت جنت به دست توست
فرموده اند مريم آل پيمبري
معصومه اي و چادر عصمت به دست توست
تفسير « يطعمون علي حبه » تويي
وقتي که سفره هاي كرامت به دست توست
هر شب دخيل پنجره هايت ، هزار دل
آخر كليد هاي اجابت به دست توست
پر مي زند به سينة من شوق كربلا !
بانوي من جواز زيارت به دست توست
كي مي شود كه بال و پرم را تو وا كني
دل را دوباره زائر كرب و بلا كني
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
مسعود اصلانی
سفره دار قديمي دنيا
اي كريم شفيعه ي فردا
گنبدت را نگاه مي كرم
خوش به حال پر كبوترها
پيش تو بي اراده مي گويم
السلام عليك يا زهرا
طعم سوهان شهر تو برده است
تلخي كام روزه دار مرا
كار خورشيد مي كند آري
ذره اي را كه مي بري بالا
با همين شور و حال و تاب و تبم
راهي جاده ي سه شنبه شبم
سجده ها و قيام هاي مني
هدف احترام هاي مني
السلام عليك يا بانو
تو عليك السلام هاي مني
زينب دومي و بعد رضا
عمه جان امام هاي مني
لحظه هاي خوش حرم رفتن
استواري گام هاي مني
در دلم با تو درد و دل كردم
يكي از هم كلام هاي مني
انعكاس جمالي زهرا
حضرت زينب امام رضا
******
اشعار ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
جواد محمد زمانی
مىخواستم كه جانب میخانه رو كنم
دستِ نیاز حلقه جام و سبو كنم
در ساحل نیاز نشینم امیدوار
دل را به شطّ باده دَمادم فرو كنم
وقتى كه هست شوق تیمم ز خاك یار
دیگر چرا ز چشمه زمزم وضو كنم
با من حدیث طعنه نا مردمان مگو
من آبروىِ مِى طلب آبرو كنم
تیغ زبان به كار نمىآیدم دگر
باشد به چشم خون شدهام گفتگو كنم
از دست رفته دل به تمناى دلبرم
ساقى كمى تحمل من كن كه مضطرم
دست خمار جز به سوى خم نمىرود
كشتى ز بحر جز به تلاطم نمىرود
گر گُل اسیر پنجه باد خزان شود
از بلبل انتظار ترنم نمىرود
یك خوشه عشق آل على گر ثمر دهد
آدم سراغ دانه گندم نمىرود
حاتم بخیل نیست، اگر درهمى نداشت
لبهاش جز به مهر و تبسم نمىرود
تا گفت آشیانه ما آن دیار هست
آواره مىشود دل و از قم نمىرود
چشمم فرات و باز دلم مات مىشود
محوِ جلالِ عمه سادات مىشود
تا باده از سبوى امامت گرفتهایم
پیش خدا جوازِ اقامت گرفتهایم
از حُسن خلقیتم به حیرت، گمان مبر
انگشت بر دهان ز ندامت گرفتهایم
دل را چو دادهایم به دست طبیب عشق
منزل به كوچه باغ سلامت گرفتهایم
با وعده بهشت برابر نمىكنیم
هر دِرهمى از او به كرامت گرفتهایم
خورشید را مُسخّر خود كردهایم ما
تا ذرهاى ز رحمت عامت گرفتهایم
تا سوخته چو لاله ز داغت دعاى ماست
خاك حریم شاه چراغت دواى ماست
یك صبح مىشود كه برایم دعا كنى؟
یا نیمه شب به شوق نمازم صدا كنى؟
مرغ دل از قفس تن به دركشى
در آسمان صحن و سرایت رها كنى
ما را به پادشاهى عالم در آورى
یعنى كه در حریم بلندت گدا كنى
امروزه كاینچنین به كرامت زبانزدى
تا رستخیز بهرِ شفاعت چها كنى؟
تو زائر مدینهاى و طوس مىروى
ما را ببر كه زائر قبرِ رضا كنى
باشد نصیب ما بنمایى هزار حج
یعنى طواف در حرم ثامن الحجج
این جا كه آمدى سخن از تازیانه نیست
حرفى ز بى وفایى و ظلم زمانه نیست
در دستهاى مردم شهر تو سنگ نیست
یعنى سلام مردم تو وحشیانه نیست
سیلى نزد كسى به رُخ داغدار تو
اینجا خبر ز خون دل و دردِ شانه نیست
با شاخ گل ترا به سوى خانه مىبرند
كنج خرابه بهر تو آشیانه نیست
آرى حریم تو حرم اهل بیت شد
حتى فراز آنكه ز قبرش نشانه نیست
تا نیت زیارت معصومه مىكنم
یاد از مزار مادر مظلومه مىكنم
******
اشعار مدح حضرت فاطمه معصومه(س)
فاطمه نوری
لحظه آخر
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
گنجایش ات در سینه این خاکها نیست
باید تو را دستان پیغمبر بگیرد
هر کس مزار مادرش را آرزو کرد
باید سراغش را از این دختر بگیرد
بانو رهایی را نمیخواهم که ننگ است
بیجذبه مهرت کبوتر پر بگیرد
قلب مرا از سینهام بردار نگذار
دارو ندارم را کس دیگر بگیرد
دلواپس اما دلخوشم شاید که دستت
دست مرا هم لحظه آخر بگیرد
******
اشعار مدح حضرت فاطمه معصومه(س)
علي اكبر لطيفيان
حرم امن تو کافی است هراسان شده را
مثل شه راه بده آهوی گریان شده را
دل سپردیم به آن معجزه ی چشمانت
تا که آباد کنی خانه ی ویران شده را
مِهر تو باعث خاموشی آتشـدان است
خارج از دست خلیل است ، گلستان شده را
گندم ری به تنور کرمت پخته شود
از تو داریم پس این مزرعه ی نان شده را
هرچه شد خرج حرم ارزش او بیشتر است
از طلا حرف نزن، نقره ی ایوان شده را
به درخانه ی تو بسته و وابسته شدیم
چه نیازی است به جنّت سگ دربان شده را
گر قرار است جبینش به قدومت نرسد
کافرش بیش نخوانیم مسلمان شده را
در محلّه خبر لطف تو بهتر پیچید
پخش کردند اگر قصه مهمان شده را
شدنی نیست کرم داشته باشی ، امّا
دستگیری نکنی دست به دامان شده را
پنجره ساخته ای دور ضریح کرمت
تا ببندند به آن زلف پریشان شده را
ما فقط ظاهری از اوج تو را می بینیم
گذری نیست به معراج ِ تو حیران شده را
جلوه ای کردی و زهرای پر از جذبه ی تو
تا قم آورد دل شاه خراسان شده را
افزودن دیدگاه جدید