پاسخ آیت الله العظمی صافی به چند پرسش عاشورایی
به گزارش بلاغ به نقل از حوزه، پاسخ آیت الله العظمی صافی را به چند پرسش عاشورایی برایتان منتشر می کنیم.
* عاشورا روز وصال حسين عليه السلام با محبوب خويش بود؛ پس چرا سوگواري كنيم؟
بعضي مي گويند: روز عاشورا روز شادي و مسرت اهل بيت عليهم السلام است؛ زيرا روز كاميابي و ظفر و وصال امام حسين عليه السلام و اصحاب آن حضرت به پروردگار متعال است، و تأسف و سوگواري ما ناشي از جهل به مقام شامخ آن حضرت و محبت و دلبستگي ما به دنياست. اين نظر تا چه اندازه صحيح است؟
السلام عليك يا اباعبدالله الحسين و علي الارواح التي حلت بفنائك..... قال الرضا عليه السلام: ان يوم الحسين، اقرح جفوننا، و اسبل دموعنا... اورثتنا الكرب و البلاء الي يوم الانقضاء فعلي مثل الحسين فليبك الباكون، فان البكاء عليه يحط الذنوب العظام (44)
*عظمت عاشورا
روز عاشورا، روز اوج ظهور كرامت انساني، و بروز نهايت عظمت درجات معنوي است، و زبان و بيان ما از توصيف مجد، شرف، ايمان، عالي ترين مكارم اخلاق، صبر، استقامت، شجاعت، تسليم، توكل، عزت و مواضع جليله اي كه در آن روز از حضرت سيد الشهداء عليه السلام ظاهر شد، عاجز و ناتوان است.
لـو لا صوارمهم و وقــع نبالهم **** لـم يسمـع الآذان صــوت مكبر
قد غير الطعـن منهم كل جارحة****سوي المكارم في أمن من الغير (45)
اشهد انه عليه السلام بذل مهجة في الله حتي استنقذ عباده من الجهالة و حيرة الضلالة (46)
همان طور كه گفته ايد اين روز، روز افتخار و مباهات بر ملائكة مقربين است؛ روزي كه هيبت و عظمت آن از كوه هاي جهان، كهكشان ها و منظومه ها سنگين تر است، عقول عقلا را مات و حيران نموده، و همه دنيا را برابر آن روحِ بزرگ تر و پهناورتر از زمين و آسمان، خاضع نموده است؛ سزاوار است كه هر انسان آگاه و بلكه همگان به اين روز، افتخار نمايند، و برخود ببالند؛ اين با نگاه به عظمت موضع و موقف حضرت سيدالشهدا و آن ايستادگي بي نظير در آن ايستگاه و حفظ موقعيت در برابر عواملي كه هر يك مي توانست بزرگ ترين تهمتنان جهان را به قبول شكست و تسليم وا دارد، سراسر افتخار و عظمت است.
*روز مصيبت‌هاي جانكاه
در عين حال ما از سوي اهل بيت عليهم السلام وظيفه داريم كه اين طغيان بزرگ كفار و شقاوت بي مانند دشمنان خدا و مصائب جانكاه غير قابل تحملي را كه به سيد الشهدا عليه السلام وارد كردند، محكوم كنيم و تنفر و بيزاري خود را از مرتكبين اين واقعه اعلام نماييم، و بيشترين برنامه هاي سوگواري را در روز عاشورا و ديگر مناسبت ها اظهار كنيم، و بر سر و سينه بزنيم، نوحه بخوانيم، «الله اكبر ماذا الحادث الجلل» (47) بگوييم، و همان طور كه زينب كبري، عقيلة القريش فرمود: ليت السماء اطبقت علي الارض و ليت الجبال تدك دكت، علي السهل (48) را تكرار كنيم، و هر چه مي توانيم، تأسف خود را از آن مصيبات بزرگ كه بر اهل بيت عليهم السلام وارد شد اظهار كنيم و هر وقت، آب مي نوشيم بر حسين عليه السلام، سلام و صلوات بفرستيم؛ اين بر همه، هم سنت است و هم بزرگداشت. روز حسين عليه السلام مكتب است، مدرسه است، مذهب است، انسان ساز است، احياي دين است، محكوم كردن ظلم و ستم است و حمايت از حق و اسلام است. (49)
* آيا تبرّي بر تولّي رجحان دارد؟
* آيا احاديثي كه لعن ظالمين و غاصبين در حق ائمه عليهم السلام را داراي ثوابي بيش از ذكر صلوات بيان نموده اند در نظر حضرتعالي صحت دارند؟
آنچه مسلّم و قطعي است اين است كه تولي و تبري متلازم يكديگرند يعني هر مسلماني؛ به آن اندازه كه از اعداء خدا و اولياء خدا عليهم السلام تبرّي دارد بايد تولي داشته باشد و لعن متضّمن تبري و صلوات متضمن تولّي است و اما ترجيح يكي بر ديگري، ثبوت قطعي آن مشكل است. از باب تقدم تخليه بر تحليه مي توان گفت كه تولي كامل بدون تبري كامل حاصل نمي شود. قرآن كريم مي فرمايد: لا تجد قوما يؤمنون بالله و اليوم الآخر يوادون من حادّ الله و رسوله و لو كانوا آباءهم او ابناءهم او اخوانهم او عشيرتهم اولئك كتب في قلوبهم الايمان (50)
*آيا سبّ ظلم كنندگان بر ائمه عليهم السلام عبادت است؟
اگر برخلاف تقيه و مشتمل بر مفسده نباشد از راجح ترين عبادات است.
گفتمان عاشورایی آیت الله العظمی صافی
افزودن دیدگاه جدید