اشعار مناسبتی-شهادت امام حسن عسگری(ع)

تاریخ انتشار: 01:35 - 1395/09/17

شعر شهادت امام عسگری علیه السلام

علی انسانی

چشم پدر به راه بود اي پسر بيا
تا جان نرفته از تن او زودتر بيا
از پشت ابراي قمر فاطمي درآي‏
تا شب به در رود چون فروغ سحر بيا
هم صاحب الزماني و هم صاحب عزا
بهر نماز بر تن پاک پدر بيا
افتاد جام آب ز بس دست لرزه داشت‏
در پيکرش نمانده تواني ديگر بيا
در احتضار باشد و چشم انتظار تست‏
بازست اين دو پنجره بر ره ز در بيا
بي‌‏اشک مردم از پي تشييع آمدند
خاکي نمانده شيعه چه ريزي در به سر بيا
صاحب عزا به ختم حضورش مسلم است‏
مردم تمام منتظر اي منتظر بيا
با ره جگر شده‏ ست و جگر پاره‏
جز تو نيست اي پاره جگر بر پاره جگر بيا

************

شعر شهادت امام حسن عسگری علیه السلام

دکتر اکبر بهداد(طبیب)

حسن که اختر تابان رهبری‌ست
اولاد خاتم و آوازه عسگری‌ست

نگین حلقه هستی در عالم است
امام و حافظ آئین خاتم است

وجود او که چو خورشید برفراز
دارد به نور وجودش جهان نیاز

دشمن زحال پریشان کند خروش
خواهد که نور خدا کند خموش

به گرد او که چو دیوار دشمن است
نی عسگری ز دشمن خونخوار ایمن است

دشمن که ذره و جرسومه ای سیاه
بد عاقبت زبد خویش شد تباه

نور خدا نشود در جهان خموش
در چنگ شیر ژیان دشمنان چو موش

حسن که مظهر و آیینه ی رسول
با جان مشیت حق را کند قبول

عمر حسن چو رسیده به پنج و بیست
نی ز جور و جفا تواند زیست

او ز جانب حق امام معصوم است
ز جور دشمن دین عاقبت مسموم است

خون جگر فاطمه ز داد و بیدادست
شیعه ی او همی به فریاد است

مهدی فاطمه عزادار است
حجت باقیه درین دار است

زین مصیبت پسر بسی گریان
در فراق پدر بسی نالان

چشم امید ما بر ان مولاست
نور چشم و ولی نعمت ماست

مآمن ما مرقد آن سرورست
بر سماوات و زمین او رهبرست

گنبد او را عدو ویرانه کرد
از عداوت غرق خون کاشانه کرد

دشمنی های عدو با صاحب است
او که خون جد خود را طالب است

قلب دشمن از عداوت مثل سنگ
او چه آرد زن قساوت ها به چنگ

آتش دوزخ به گرد دشمنان
بس بسوزاند عدو را بی امان

لعنت حق تا ابد بر دشمن است
دشمن حق پیرو اهریمن است

بارالها این دعا کن مستجاب
نقشه های شوم دشمن کن بر آب

گو«طبیبا» از امامت تا توان
تا که آید صاحب عصر و زمان

************

شعر شهادت امام حسن عسگری علیه السلام

شاعر: مؤيد

امروز عسکري ز جهان ديده بسته است‏
قلب جهان و قطب زمان دلشکسته است‏

آن حجت خداي ز بيداد معتصم‏
پيوند زندگانيش از هم گسسته است‏

صاحب عزاست صاحب عصر اندراين عزا
روحش به چهار سالگي از کينه خسته است‏

بر چهره‏ ي امام زمان آن در يتيم‏
از باد ظلم گرد يتيمي نشسته است‏

در خانه ‏اي که مرکز اندوه و ماتم است‏
دشمن کمر به غارت آن خانه بسته است‏

از لطف آن که نار کند برد بر خليل‏
صاحب زمان ز آتش بيداد رسته است‏

اندر بقيع و سامره و کربلا و طوس‏
گلهاي فاطمه بنگر دسته دسته است‏

************

نوحه امام عسگری علیه السلام

بهار امامت 4 - غلاورضا سازگار

        مولا یابن‌الحسن سرت سلامت
        پـر پـر شــده گـل بــاغ امامــت
کن گریــه مولا          از داغِ بـــابـــا
              واویلا واویلا آه و واویلا

امام عسگری جان داده مظلوم
در شهر سامره گردیده مظلوم
شـد در جوانی چـون گـل خزانـی
واویلا واویلا و آه و واویلا

پیش چشمت پــدر افتــاده از پا
شــد پـاره جگـرش از زهـرِ اعدا
گشتـی عــزادار بـا چشـم خونبــار
واویلا واویلا آه و واویلا

در ماتــم پـــدر قلبت شکستـه
گــرد یتیمت بــر رخ نشستــه
کن گریه مولا بـــر داغ بـــابــــا
واویلا واویلا آه و واویلا

شاهی که مظهر صدق و صفا بود
افسوس قسمتِ او زهـر جفـا بود
با رنج و محنت در شهـر غـربت
واویلا واویلا آه و واویلا

در «سُرَّ من رأی» آن وجهِ ذوالمن
قبرش ویـران شد از بیداد دشمن
ای اهـل عالـم فریاد از این غم
واویلا واویلا و آه واویلا

************

زبان حال امام حسن عسگری علیه السلام

بهار امامت 4 - غلامرضا سازگار

بیا و سر بـه روی سینـه‌ام بگذار، مهدی‌جان
شـرر زد بـر درونـم زهـر آتشبـار، مهــدی‌جان
بیـا تــا سیــر بینــم وقـت رفتن، ماه رویت را
که می‌باشد مرا این آخرین دیـدار، مهدی‌جان
در ایـام جوانــی سیــــر گردیـــدم ز جـان خـود
زبس بر من رسیـد از دشمنان آزار،مهدی‌جان
ازآن ترسم که بعد از من، تو درتنهایی و غربت
به موج غم گذاری چهـره بر دیـوار، مهدی‌جان
تـو در ایـام طفلــی بی‌پـدر گشتــی، عزیـزِ دل
مرا شـد در جوانــی پـاره قلب زار، مهـدی‌جان
از آن می‌سوزم ای نور دوچشم خود،که می‌بینم
تو بهــر گریـه کردن هـم نـداری یـار، مهدی‌جان
غـم تــو بیشتــر باشـــد ز غم‌هــای پــدر، آری
اگر چه دیـده‌ام مـن محنت بسیار، مهدی‌جان
تـو بایــد قرن‌هــا در پـــردۀ غیبت کنــی گریــه
بود هـر روز روزت مثـل شــامِ تــار، مهدی‌جان
تو باید قرن‌ها چون جد مظلـومت علـی باشی
به حلقت استخوان باشد،به چشمت خار،مهدی‌جان
بگیر از مرحمت، فردای محشر، دست«میثم» را
کـه بـر جـرم و گناه خـود کنـد اقـرار، مهدی‌ جان

************

مدح امام حسن عسگری علیه السلام

بهار امامت 4 - غلامرضا سازگار

ای مهــر جهان‌پـــرور، از مــات سلام‌الله
ای آینـــــۀ داور، از مــــــات ســــلام‌الله
وای از همگان برتر، از مــات ســــلام‌الله
ای زادۀ پیغمبــــر، از مـــات ســــلام‌الله

فرمانــدۀ عالم‌هـا، با رایت هم‌عهــدی فرزند رسول‌الله، مـولای اباالمهدی

در عـرش، امامـی تـو، بـر چرخ، مداری تو
هم بر همـه مولایی، هم بر همه یاری تو
روشنگــر ملک جـان، در لیـل و نهــاری تو
در سینـۀ هر شیعه، یک سامـره داری تو
توحیدی و قرآنی،اسلامی و ایمانی خورشیدِ جمالِ غیب، در عالمِ امکانی

جــان همــه خوبان را، در قالب تــن داری
اعجـاز مسیحایـــی هنگــام سخـن داری
هــر نکتـه هـزاران دُر، در دُرج دهــن داری
فرمـــان خداونـدی، بـر ســروِ علــن داری
هم نام حسن داری،هم روی حسن داری هم خُلق حسن داری،هم خوی حسن داری

ای عبــدِ خدا ‌سیما، ای حُسنِ خدا‌ منظر
نجــــل علــی چـــارم، ریحــانۀ پیغمبــــر
صلبت صدف طاهر،مهدی است تورا گوهر
از وصـف همـــه اولا، از مــدح همــه برتر
هم یازدهم خورشید،هم یازدهم اختر هـم یازدهـم مـولا، هـم یازدهم اختر

از مـاست همه غفلت، از تـو همه آگاهی
از مـا همه گمراهی، از تـو همه همراهی
صد قافله دل هر دم،در«سامره»‌ات راهی
ای داده خداوندت،بر هر دو جهان شاهی
حسن صوری مولا، رشک قمری مولا نوری بصری مولا، از وهم، سری مولا

هر چند تهی دستم، از مهر تو سرشارم
دل بـر کرمت بستــم، رو در حـــرمت آرم
مهـر تـــو بـوَد هستم، مــدح تو بوَد کارم
در خلـــد تـو را جویم، در حشر تو را دارم
ماییم و ولای تـو، خـاک کف پــای تو مشمول عطای تو، جان‌ها به فدای تو

دردا که گل عمرت، یک لحظه خزانی شد
آخـر جگـرت مسموم، در سنّ جوانی شد
هر لحظه ستم بر تو،از دشمنِ جانی شد
بـا پیکـر تـو مدفـون غم‌هــای نهانــی شد
تا لحظــۀ آخر هــم، غم بــود طبیب تو پیوستــه سلام مـا بر قبر غریب تو

پیوسته ستم دیـدی، با عمر کمت، مولا
تا صبح جـزا دلهاست دریـای غمت، مولا
آمـد ز بنی‌العبـاس، ظلم و ستمت، مولا
گردیــد چــرا ویـران دیگـــر حـرمت؟ مولا
پیوسته تـو در غربت، مانند پدر بودی از جــور ستمکاران، در تحتِ نظر بودی

باشد که شبی روزی در سامره روی آرم
با دیــدۀ گریــان، رو بــر خـاک تـو بگـذارم
بـر قبـــر تــو جـای گل، خونابِ جگـر دارم
من میثمم و نَبــوَد، بـا غیــر شمــا، کارم
هر چند بدم مولا، از لطف، قبولم کن در روز جزا محشور، با آلِ رسولم کن

************

نوحه دیگر امام عسکری علیه اسلام

بهار امامت3

در مـــــــاتــم ابــــــــا محمّـــد ســـرت ســــلامت یــــا محمّـد
زمین سامره محشر کبراست اشک غم بررخ مهدی زهراست