حضرت علی اکبر

علی اکبر زیباترین و خوش‌خوترین مردم زمان خود بود که از عمر شریفش نوزده یا هیجده یا بیست و پنج بهار می‌گذشت او اول شهید ال ابو طالب در روز عاشورا بود که خدمت پدر امد و اذن میدان خواست و امام علیه السلام اجازه داد...

حضور علی اکبر(ع) در میان خانواده ان قدر پرخیر و کارگشاست که امام حسین(ع) بارها وی را برای ارامش خاطر دادن به زنان و دختران بی قرار خیمه ها، نزد انان می فرستاد. تکیه گاه زنان و کودکان، بعد از امام حسین(ع)، علی اکبر(ع) بود.

ضریح کوچکی که بر ضریح حضرت سیدالشهدا ـ علیه السلام ـ متصل است و در طرف پایین پای ان حضرت قرار دارد و از مجموع دو ضریح یک ضریح شش گوشه درست شده به احترام علی اکبر ـ علیه السلام ـ و به نام ان حضرت است.

چطور می‌توان جوانی مانند حضرت علی اکبر داشت؛ جوانی که بتوان با خیال راحت آزادش گذاشت و مطمئن شد که نه رفیق ناباب می‌تواند او را به اعتیاد بکشاند و نه وسوسه‌های شیطانی می‌تواند او را به ارتباط و دوری از دین سوق دهد؟

علاوه بر ثبت و ضبط این سخنان توسّط وقایع‌نگاران لشکر عمر سعد، توسّط ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) در قالب زیارتنامه علی اکبر، نقل شده است.

درباره شخصیت علی اکبر(ع) گفته شد، که وی جوانی خوش چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) بود

آل رسول صلی الله علیه و آله از صفات و خصائص نیکوئی برخوردارند که بر همگان آشکار است. در این میان علی اکبر علیه السلام بدلیل اینکه ویژگی « أشبه الناس برسول الله » از جایگاهی ویژه برخوردار است تا جائی که مردم مدینه هنگامی ایشان را دیدند...

از ابتدای جوانی آثار عظمت و جلالت و انوار فضایل از سیمای مبارکش می درخشید. بخشش نبوی از وجود ش فروان می ریخت در مجد و شرافت و بزرگواری رسول کریم صلی الله علیه و آله و سلم را بیاد می اورد به تمام خصال خیر پیچیده شده بود

آقا وقتی دشمن قرار شد حمله کنند به مدینه پیغمبر مشورت گرفت بزرگترها گفتند یا رسول الله بگذار دشمن بیاد تو مدینه توی کوچه های مدینه غافلگیر میکنیم راهش را میبندیم باباشون را در میآوریم. جوانان مدینه گفتند...

خدایا خودت بر این قوم شاهد باش، که به سوی آنها جوانی رفت که از نظر جمال و کمال و سخن گفتن،شبیه ­ترین مردم به رسول تو است و ما هر گاه مشتاق دیدار پیامبر تو بودیم به چهره علی­ اکبر می­ نگریستیم ...