نذر برای امام حسین«علیه السلام» از جمله عباداتی است که به مسلمانان این امکان را میدهد تا همزمان هم بعد توحیدی اعتقادات خود را تقویت کنند هم محبت و ولایت خود به اهل بیت را در روح و جان خود رشد دهند. افزون بر این مسلمانان با نذر در راه امام حسین«علیه السلام» و اهلبیت ایشان، به توسعه و رشد مجالس حسینی نیز کمک میکنند.
ره توشه
سخن از عنایات، کرامات و الطاف حضرت اباعبدالله«علیه السلام» به دوستداران و زائران و پناهندگانش به گستردگی و وسعت عالم هستی مجال میخواهد؛ چراکه عنایات آن بزرگوار در همه زمانها و مکانها جاری و ساری بوده است و مردم همچنان به لطف و اراده حضرت پروردگار در ادامه تاریخ، شاهد عنایات و کرامات ایشان خواهند بود. رسول مکرم اسلام «صلی الله علیه و آله و سلم» فرمود: «اَحَبَّ اللَّهُ مَنْ احَبَّ حُسَيْناً؛ خداى متعال دوست دارد كسى كه حسين را دوست داشته باشد».
یکی از مهمترین نکات در زندگانی اهلبیت«علیهم السلام»، اهتمام به زنده نگه داشتن عاشورا و یاد و خاطره امام حسین«علیه السلام» بود. در این راستا سوگواری و تکریم رخداد عاشورا به گونههای مختلف مورد توجه آنان قرار داشت. گریستن بر آن حضرت، از نکات مهمی است که هم در روایات و هم در رفتار خاندان پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم» در دوران مختلف دیده میشود.
مجموعه منبرهای مکتوب ویژه ماه رمضان1444 کاری از گروه تولید محتوای معاونت فرهنگی وتبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
خدمت به مردم و مراقبت از ارزشهای دینی آنان در جامعه، از موضوعات مهم و بایسته امروز ماست و بسیار شایسته و بجاست که خانوادهها نیز به آنها توجه ویژه داشته باشند. انسان در آموزههای دینی، مقام خلیفةاللهی دارد و خدمت به او، مقدمه قرب الهی و عبادت است؛ از اینروست که پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله) فرموده است: «خَصْلَتَانِ لَیْسَ فَوْقَهُمَا مِنَ الْبِرِّ شَیْءٌ الْإِیمَانُ بِاللَّهِ وَ النَّفْعُ لِعِبَادِ اللَّه؛ دو كار است كه هيچ كار خوبى بالاتر از آن دو نيست: ايمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا».
ارتباط مانند تیغ دو لبهای است که گاهی میتواند به نفع انسان باشد؛ آن زمانی که به درستی صورت گیرد و گاهی نیز میتواند آسیبها و ضررهایی را برای انسان به همراه داشته باشد و آن، زمانی است که اصول و قواعد لازم در آن مورد توجه قرار گرفته نشود. توجه به ارتباط فرزندان با همسالان و دیگر افراد جامعه، یکی از دغدغههای بسیاری از والدین است؛ بهگونهای که برخی از والدین به خاطر ترس از آسیبهای ارتباطی همچون خطرات روابط جنسی، مانع ارتباط فرزندانشان با دوستان، همسالان و به طور کلی فعالیتهای اجتماعی میشوند.
بشر از نخستین روزهای حضور خود بر عرصه خاک، به خوبی دریافته است که خانواده، بهترین کانون برای تبلور سکون و اطمینان است و بسیاری از مشکلات روانی حاصل از تنشهای زندگی روزمره، توسط یک خانواده سالم و بهنجار التیام مییابد و جبران میشود. به همین دلیل متفکران اخلاقی و حقوقیجوامع بشری درصدد برآمدهاند تا بر استحکام این کانون بیفزایند و ازدواج، این سنت تغییرناپذیر الهی را در جامعه هر چه بیشتر تقویت کنند تا انسانها ازدواج را زمینه کسب کمال خویشتن بیابند.
کنترل و نظارت اجتماعی، مفهوم مهمی در جامعهشناسی و بحث از آن، در واقع مقصود نهایی و مطلوب پایانی مباحث علوم اجتماعی پیرامون رفتارهای ناهنجار و مخالف با اصول و موازین اجتماعی است؛ زیرا تمام مباحث و مطالب مهم تخصصی معطوف به کجروی، آسیبشناسی اجتماعی و جامعهشناسی انحرافات، بدان سبب است تا ابزارهای مناسب و کارآمد را به شیوهای متناسب و مؤثر برای مقابله با انحرافات و کجرویها شناسایی کند و برای نظارت اجتماعی به کار گیرند.