ره توشه

یکی از نیکوترین و اساسی‌ترین روش‌های تربیت، روش محبت است که بیشترین تناسب را با فطرت و سرشت انسانی دارد. نیروی محبت از نظر تربیتی، نیروی عظیم و کارساز و بهترین تربیت آن است که بدین روش تحقق یابد.

حضرت زینب(س) در نخستین روز اسارت و در جمع کوفیان، لب به سخن گشود و ضمن معرفی خود، به عتاب و خطاب کوفیان پرداخت و آنان را به شدت محکوم و از عمق فاجعه‌ای که آنان شریکش بودند، آگاه کرد.

در شب عاشورا، در جمع اصحاب خود خطبه‌ای ایراد فرمود که در آن، یاران خود را نزدیک‌ترین و بهترین یاران معرفی کردند. این توصیف ارزشمند امام(ع) از اصحاب، عللی دارد که فهم و تبیین آن علل، پیام‌ها و درس‌هایی را به همه پیروان حضرت سیدالشهدا(ع) خواهد آموخت.

عباس بن علی(ع) از شخصیت‌های نامدار تاریخ شیعه، همواره از سوی اهل‌بیت: و شیعیان مورد احترام بوده است. ایشان در کربلا به شهادت رسید.

در مقابله با بحران‌ها و حوادث سخت زندگی، نماز و عبادت خالصانه، بهترین پشتیبان و پناهگاه تمام انسان‌های پاک و انبیای بزرگ الهی در طول تاریخ بوده است.

سیدالشهداء(ع) یاران با وفایی دارد که این مقاله به ویژگی‌های آن بزرگواران خواهد پرداخت.

شناخت روش­‌های مطلوب تربیتی، مهم‌ترین مسئله متولیان هدایت جامعه است؛ زیرا با چنین شناختی می‌توانند از توانمندی‌های بالقوه و استعدادهای درونی اعضای جامعه هدف به نحو مطلوب بهره‌برداری کنند.

کاروان امام حسین(ع) در مسیر حرکت از مدینه تا کربلا، با رویش‌ها و ریزش‌هایی همراه بود. در این مدت افرادی توفیق یاری امام(ع) نصیب‌شان شد اما در سوی دیگر نیز اشخاصی بودند که در عین میسر بودن فرصت و زمینه یاری سیدالشهدا(ع)، از پیوستن به قافله حسینی بازماندند.

نهضت حسینى، جلوه‌گاه تصمیم‌گیرى، تدبیر و مدیریت در شرایط بحرانى است. بررسی تاریخ عاشورا، گویای آن است که امام حسین(ع)از ابتدا با یک برنامه‌ریزى دقیق، نهضت را شروع کرد و حتى در آخرین ساعت‌هاى حیات خویش از مؤثرترین تدابیر مدیریتى و رهبرى استفاده نمود.

صفحات تاریخ نمونه‌های متعددی از تلاش سردمداران بنی‌امیه برای اشاعه جبرگرایی در میان توده‌های مردم را روایت می‌کند. برای مثال معاویه در پاسخ به اعتراض برخی افراد به جانشینی یزید، قضای الهی را مطرح کرد و آن را به خدا نسبت داد.