عاشورای حسینی

فلک گدای عنایات خاص و عامه ی تو سروده شد به روی نیزه ها اقامه ی تو تو بی نهایتی و روی نیزه زلفت گفت که نقطه چین بگذارد در ادامه ی تو

بریز اشک که ماه عزاست یابن شبیب برای ما همه جا کربلاست یابن شبیب تمام شهر خراسان و اهل ایران را بخوان به روضه که دل پر نواست یابن شبیب

نفس صبح، شرار است، شرار است، شرار آسمـان کوه غبار است، غبار است غبار کوه‌ها سوخته چون سینۀ خورشید، همه دودشان مانده بـه آیینۀ خورشید، همه

حلال جمیع مشکلات است حســین / شوینده لوح سیئــات است حســـین / ای شـیــعـه تو را چه غم ز طوفان بلا / آنجا که سفینه النجات است حسین

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است بیراهه نرو ساده‌ترین راه حسین است از مردم گمراه جهان راه مجویید نزدیکترین راه به الله حسین است

قرائن و شواهد متعددی نشان می‌دهد که سرزمین کربلا، بیابان بوده است و حضرت سید الشهداء(علیه‌السلام) با لب تشنه شهید شده‌اند.

عده ای می خواهند حادثه عاشورا را حاصل عشق دروغین یزید به زنی به نام ارینب معرفی کنند که امام حسین(علیه‌السلام) مانع از انجام آن شد.

در مواردی امر الهی به انداختن خود در هلاکت و جان فشانی و شهادت است مثل جایی که خداوند تبارک و تعالی امر به دفاع از دین داده به یقین این جا هم هلاکت و ضرر در بین هست

وجود عطش و تشنگی در روز عاشورا در میان سپاه اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) از مسلمات تاریخی و از وقایع قطعی کربلا است.

چرا امام حسین(علیه‌السلام) همراه خانواده‌اش، به کربلا عزیمت کردند؟ مثلا نوزادی که چندماه بیشتر از تولدش نمی‌گذرد، در آن واقعه چکاری از دستش بر می‌آید که امام حتی او را هم با خود برده است؟