عبادت

یکی از موضوعات جالب توجه برای عموم مردم و به‌ویژه نسل جوان، راه‌های تقرب به پروردگار یا به عبارت دیگر «سیر و سلوک الی الله» است؛ اما با توجه به مسیرهای انحرافی در این راه، لازم است برای پیمودن صحیح این طریق، از کلام اهل‌بیت(علیهم السلام) بهره گرفت.

خوف و رجا، دو فضیلت اخلاقی هستندکه نقش مهمی درسازندگی انسان ایفا می‌کنند. دراسلام ازیک سو خوف ورجا به ‌تنهایی ستایش شده واز سوی دیگرتأکید شده است که بایدنوعی تعادل و توازن میان این دو خصلت برقرار باشدتا انسان ازگزندافراط یا تفریط در خوف و رجا به دور باشد.

شناخت آداب دعا و رعایت آن، یکی از مباحث مهم و تأثیرگذار در موضوع دعاست که بی‌توجهی به آن، چه بسا سبب محرومیت از استجابت دعا و دیگر برکات این عبادت ارزشمند می‌گردد. بسیاری از بندگان خدا نمی‌دانند چگونه با آفریدگار خویش نجواکنند و حاجاتشان را از او بخواهند.

در این نوشتار جایگاه عبادت در سبک زندگی اسلامی را بیان، و با بهره‌گیری از آیات و روایات و تحلیل آنها، نمایی کلی از میزان مطلوب عبادت در اسلام را ترسیم می‌کنیم.

دست تربيت تكوينى و تشريعى خداوند متعال به سوى همه دراز شده، تا همگان از نقص به سوى كمال ترقّى كنند؛ و مؤمنان و بندگان خاص و خالص خود را در اداى تكاليف و اطاعت و روزه دارى و رياضت و تربيتى كه از آن منظور است، آماده ساخته و به فرمان برى  تشويق فرموده است.

1. شناخت خداوند و عبادت او

این اثر، احکام روزه را مطابق با فتوای عده ای از مراجع به تفصیل، دسته بندی و شرح کرده است.

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی بیان داشت: چلّه گیری به معنای جدا شدن از جامعه نیست، بلکه جدا شدن از دنیا است نه از خلق دنیا. ولکن در متن مردم بودن، مردمی بودن و برای مردم کار کردن دنیا نیست، بلکه آخرت است.

خداوند متعال بندگان را نیافرید، مگر آنکه او را بشناسند. پس هرگاه خدا را بشناسند، او را عبادت می کنند.

عبادت در بالاترین درجه سیر معنوی انسان با اخلاص، بدون ترس از جهنم و علاقه به پاداش صورت می‌ گیرد، این عبادت در نتیجه محبت خداوند حاصل می‌ شود.