راه رسیدن به محبت الهی چیست
به گزارش بلاغ به نقل از فارس، حجت الاسلام سیدمحمدمهدی میرباقری رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم گفت: قلب، یکی از سرمایه هایی است که خداوند متعال به انسان عنایت کرده است تا به واسطه آن بتواند خداوند و اولیاء را دوست بدارد. قلب انسان می تواند رشید شده و به جای علاقه به شئون مختلف دنیا، علاقه الهی و اولیاء را در دلش نفوذ دهد.
یکی از بالاترین درجات سیر معنوی انسان این است که وی در محبت خداوند به اخلاص برسد، در این صورت است که خداوند را بیش از همه چیز دوست می دارد و اگر این محبت در دل انسان بیاید، همه مسیر زندگی را تغییر داده و زندگی او تبدیل به بهترین عبادت برای محبت خداوند می شود، این عبادت دیگر برای ترس از جهنم و دریافت پاداش نیست.
محبت نورانیتی است که از سوی خدای متعال به قلب مؤمن عنایت می شود، آن هم محبت های مهمی مثل محبت خدای متعال که انسان باید در برابر این محبت قدردان و شاکر باشد. راه رسیدن به محبت الهی هم عمل به رضای الهی است اگر انسان بر سر دو راهی ها پسند خدا را به پسند خود مقدم کند، نتیجه این است که خدا محبت خود را به انسان می دهد و اگر انسان صاحب محبت الهی شد معنی اش این است که هم خداوند او را دوست دارد و هم اینکه محبت او را در دل مخلوقات دیگر نیز می انجامد.
در شب معراج خدای متعال خطاب هایی به رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) می کنند که یکی بر همین معنا دلالت دارد: اگر کسی بر طبق رضای من عمل کند، سه چیز را ملازم او می کنم؛ شکر، ذکر، محبت.
اینکه خداوند می فرمایند: «أَلاَ بِذِکْرِ اللهِ تَطْمَئِنُّ القلوب» شاید مقصود ذکری است که خداوند متعال به بنده می کند و این ذکرهای ما مقدمه توجه خداوند است. خداوند متعال محبت موسای کلیم را در دل فرعون انداخت، با اینکه فرعون این همه بچه را کشت تا موسی را از بین ببرد و این دست خداوند است که این اتفاق بیافتد.
آن هایی که اهل سلوک، ریاضت و زحمت هستند و تلاش دارند تا به لقای الهی برسند بعد از همه زحمت ها متوجه می شوند که این وادی نیست که با پای عقل بتوانند طی بکنند. در مناجات امام سجاد (علیه السلام) آمده است که؛ «خدایا دیده های دل بسیار نزدیک بین تر از این است که بتواند پاکی های جلال و جمال تو را ببیند، عقل ها ناتوان از این هستند که کنه زیبایی های تو را درک بکنند.»
ما مأموریت داریم که معصومین (علیهم السلام) را دوست بداریم و اصل پذیرش ولایت نیز همان پذیرش از سر محبت است، ولایت فقط به معنای محبت نیست که برخی اهل سنت به این معنی گرفته اند. ولایت سرپرستی و اینکه به اذن خداوند همه هستی ما در دست ائمه (علیهم السلام) است. منتها ما همینطور که باید سرپرستی را قبول کنیم باید محبت او را نیز در دل داشته باشیم.
افزودن دیدگاه جدید