گزارشی از نشست تخصصی حوزه وهنر؛ فرصت‌ها وتهدیدها

به گزارش خبرنگار بلاغ، دبیرخانه دائمی جشنواره هنرهای آسمانی با همکاری انجمن قلم حوزه، نشست تخصصی حوزه وهنر؛ فرصت ها و تهدیدها را در روز یک شنبه 21 دی ماه در محل ساختمان انجمن های علمی حوزه برگزار کرد.

پس از برگزاری موفقیت آمیز سه دوره جشنواره هنر آسمانی و استقبال چشم گیر طلاب و فضلای هنرمند ، دبیرخانه جشنواره هنر آسمانی به دبیرخانه دائمی تبدیل و دوره جدید آن زیر نظر مرکز مدیریت حوزه علمیه، آیت الله حسینی بوشهری، فعالیت خود شروع کرده و مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، دفتر تبلیغات اسلامی، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و مرکز پژوهش های اسلامی صدا وسیما  در برگزاری جشنواره وبرنامه های دبیرخانه دائمی مشارکت دارند.

گزارش نشست تخصصی حوزه و هنر؛ فرصت ها و تهدیدها

دبیرخانه دائمی جشنواره هنرهای آسمانی با همکاری انجمن قلم حوزه در راستای رسالت و اهداف خود نخستین نشست تخصصی حوزه وهنر، فرصت ها و تهدید ها را با حضور طلاب و فضلای هنرمند و پژوهشگران مرتبط  در روز یک شنبه 21 دی ماه93، در محل ساختمان انجمن های علمی حوزه برگزارکرد.

 حجت الاسلام والمسلمین ژرفا، از اساتید حوزه و دانشگاه و اندیشمندان این عرصه، به عنوان کارشناس وحجت الاسلام والمسلمین آتشین صدف مجری –کارشناس این نشست بودند که در پایان  طلاب و فضلای هنرمند و مدعوین نشست ،  به طرح نظرات خود پرداخته و کارشناسان و مدیران مرتبط به پاسخ گویی به سوالات پرداختند.

خلاصه مباحث این نشست:

حوزه و ضرورت ورود به عرصه هنر

شأن روحانیت، پاسخگویی به دغدغه های دینی مردم و تبلیغ و ترویج آموزه های دینی در همه حال است،  همیشه اهل هنر درحوزه های علمیه باید دغدغه ها و اشکالات بزرگان و دلسوزان حوزه های علمیه را در نظر بگیرند، یک روحانی برای معرفی هرچه بهتر دین خدا، باید به هنر آراسته باشد و در واقع روحانی علاوه بر هویت صنفی، یک هویت انسانی دارد که گاهی از این هویت انسانی غفلت می شود.

 طلبه آمیخته با هنر، به حیث ظرافت های انسانی رفتار می کند و در مواجه با مقولات مختلف معرفتی همه جانبه نگر است، روحانی که اشعار شاعران را بخواند، اگرچه یک صفحه از دیوان او را هم نپذیرفته و نقدهای جدی به آن داشته باشد، بدون تردید نگاه او به انسان و جامعه متفاوت خواهد بود.

 امروز دغدغه ما این است که پیش از ورود به هنر ابتدا باید آن را تعریف کنیم و ببینیم که ساحت هنر در زندگی ما کجاست.عدم تلقی درست از هنر از سوی برخی روحانیون یکی از موانع در جهت سازگاری حوزه های علمیه و هنر است ، برخی روحانیون که همه ساحت های هنری را در یک محدوده بسته متصورند، هر آن چه فراتر از این محدوده باشد را به عنوان هنر تلقی نمی کنند.

 حوزه ، هنر و تهدیدهای  پیش رو

 با توجه به این که برخی نگرانی هایی که در حوزه های علمیه درباره تعامل روحانیت و هنر وجود دارد، باید گفت برخی علما و بزرگان حوزه های علمیه، هنر و هنرورزی را بر خلاف زی طلبگی می دانند و اعتقاد دارند که ورود در این عرصه، اخلاق و عقیده روحانی را فاسد می کند.

 اولین چیزی که هنر را فاسد می کند اسراف است ، زی طلبگی این است که طلبه همه اهدافش را متناسب با هم تعریف نماید. باید ورود به عرصه هنر را یک فعالیت جدی دانست و نگاه سرسری به آن بسیار خطرناک است و لذا مطالعه و آمادگی قبل از ورود به ساحت هنر بسیار مهم است.

طلاب و روحانیون نسبت به بی توجهی به قواعد و ضوابط ورود به عرصه هنر و تجهیز به علم دین و کسب آمادگی معرفتی باید اهتمام بیشتری داشته و طلاب نباید تصور کنند ورود به عرصه هنر یک سرگرمی و تفریح است، بلکه روحانی باید پیش از ورود به این ساحت جدی، حساس و با اهمیت، تکلیف خود را با هنر و هنرمندی مشخص کند.

تلقی نادرست از هنر، نگرانی و ترس از حضور در این فضا و نحوه ارتباط و حضور در فضای هنری از جمله دلایل ناسازگاری ورود طلاب به عرصه هنر است و یکی از دغدغه های مهم این است که ببینیم نوع زی طلبگی در کجا با هنرمندی ارتباط مثبت دارد و در کجا ندارد.

طلاب ، روحانیون و عرصه های مختلف هنر

وظیفه و تکلیف اصلی طلاب و روحانیون، تحصیل علوم دینی و کسب معارف الهی است، ورود به ساحت هنر نباید روحانیون را از وظایف و دغدغه های دینی و اخلاقی خود منحرف و غافل کند.

 سبک و روش زندگی اصولی، در واقع توجه به همه ابعاد و اهداف زندگی، متناسب با درجه اهمیت آن هاست، توجه به زی طلبگی در ورود به عرصه های هنری، یک دغدغه جدی است که اگر مورد توجه نباشد، آفت ها و آسیب های جدی به دنبال دارد.

 طلاب و روحانیون باید عمده حضورشان در عرصه های هنر و هنرورزی در جهت فکری و مباحث نظری باشد،حضور در وادی اجرایی هنر به نحوی که همه زندگی طلبه را به خود مشغول می سازد، جفا به طلبگی و به هنر است.

امروزه روحانیون باید معارف و آموزه های دینی را چنان به خدمت گرفته و در عرصه های مختلف دینی و معرفتی مسلط باشند که هنرمندان متعهد برای درک و دریافت پرسش ها و دغدغه هایشان، خود را نیازمند به حضور در محضر آن روحانی بدانند.

حوزه های علمیه ، مراکز حوزوی و هنر

 هنر و ساحت آن از جمله مقولاتی که زندگی جمعی را می خواهد. استحاله در جهان فردی هنر، استحاله خوبی نیست و همراهی حوزه و هنر را با هم می طلبد، امروز در حوزه های علمیه باید فضای زندگی جمعی هنری را در ابعاد کمی و کیفی اصلاح و تقویت کنیم، هنر از مقولاتی است که نیازمند زندگی جمعی است و روحانیون در جمع های هنری خود، باید فراتر از مباحث فنی، یکدیگر را برای کسب تقوا و مضامین معرفتی یاری کنند.

همراهی دستگاه های ذی ربط مثل دبیرخانه دائمی هنرآسمانی، مرکز مدیریت حوزه های علمیه ، دفتر تبلیغات اسلامی، و ... می تواند طلاب را برای ورود به عرصه هنر مهیا سازد.