روحانیون باید خود ساخته باشند و اسیر مقام نشوند

به گزارش بلاغ، حجت الاسلام والمسلمین محسن غرویان در گفت وگو با شفقنا، کار اصلی روحانیون را تعلیم و تعلم مسایل و دانش های دینی دانست و اظهار کرد: روحانیت به دنبال مسوولیت تعلیم و تعلم یک رسالت و وظیفه اجتماعی هم نسبت به مردم دارند. یکی از آن رسالت ها مربوط به مدیریت جامعه و تشکیل حکومت اسلامی است. از این جهت روحانیون وظیفه دارند که بر امورات حکومتی و شئون حکومت اسلامی نظارت داشته باشند. اگر بتوانند از نیروهای غیر روحانی استفاده کنند و خود به همان کار تعلیم و تعلم بپردازند که بسیار بهتر است اما هر وقت احساس کنند که نیروی لازم و قابل اطمینان برای اداره جامعه نیست، خود هم سمت هایی را می پذیرند و وارد عرصه اجرایی می شوند.

وی با تایید این مطلب که حضور روحانیون در سمت های اجرایی دارای جهات مثبت و منفی است، گفت: این منحصر به روحانیت هم نیست. اگر پست های اجرایی باعث غرور، خودبزرگ بینی و کسب ثروت و رذایل اخلاقی شود، برای همه اصناف مردم منفی است اما اگر آن شخص صلاحیت داشته باشد و خود را ساخته باشد که بتواند به این پست فقط به عنوان یک ابزار برای انجام وظیفه دینی خود استفاده کند، اشکالی ندارد. آن هم بستگی به میزان خودسازی فردی دارد که وارد صحنه می شود. روحانیون هم باید خود را از نظر اخلاقی و معنوی چنان بسازند که شغل، پست و موقعیتی که پیدا می کنند، صرفا به عنوان یک ابزار در اختیارشان باشد و خود، اسیر آن مقام نشوند بلکه پست و مقام و صندلی اسیر دست آنها باشد.

این استاد حوزه علمیه قم با تاکید بر اینکه نباید چندان ایده الیستی و آرمانگرایانه صحبت کرد، تصریح کرد: به هر حال حکومت دینی یا باید در جامعه برقرار شود یا نباید بشود و اگر قرار است برقرار شود، چه کسی باید این حکومت دینی و حاکمیت اسلام را برقرار کند؟ ملائکه و فرشتگان که از آسمان نازل نمی شوند تا کشور و جامعه را اداره کنند. همین روحانیون و غیر روحانیون و همه انسان هایی که مثل من و ما هستند، باید اداره کنند. روحانیون هم کسانی هستند که وظیفه دارند، تا جایی که می توانند مشارکت کنند. بر این اساس روحانیون نمی توانند خود را از صحنه های سیاسی-اجتماعی کنار بکشند زیرا این با حرف دیگر آنها سازگاری ندارد که حاکمیت اسلام واجب است. اگر حاکمیت اسلام واجب است، مقدمات آن هم واجب است. این مساله مثل نسبت نماز با وضو است. اگر نماز واجب است و وضو مقدمه نماز است بنابراین وضو هم واجب است. اگر حاکمیت اسلام واجب است، مقدمات آن یعنی گرفتن سمت های اجرایی نیز واجب می شود. البته نکته مهم و حساس، مواظبت و مراقبه در اعمال است.