خاطرههای تبلیغی (4)
نام نشریه: مبلغان، شماره 39
قمه زنی ممنوع
در یكی از شهرها با وجود توصیههای مبلغین بزرگوار مبنی بر پرهیز از قمه زنی، مردم به خاطر اعتقادات خود دست برنمیداشتند. به ما گفتند به آنجا برویم و آنها را از این كار باز داریم. ایام ماه محرم بود و چون اعلام كرده بودند فلانی میآید و مردم ما را در تلویزیون دیده بودند، در مسجد جمع شدند. وقتی وارد شدم گفتند: آقای قرائتی آمدهای برای قمه زنی بگویی. گفتم: شغل من چیست؟ گفتند: تو معلم قرآن هستی. گفتم: به عنوان معلم قرآن قبولم دارید؟ گفتند: بله قبولت داریم ولی حرف قمه نزنی، فقط قرآن بگو. من روی تخته نوشتم: «بسم الله الرحمن الرحیم - یا ایها الذین آمنوا لا تقولوا راعنا وقولوا انظرنا» (1) ؛ «ای كسانی كه ایمان آورده اید! «راعنا» نگویید، بلكه بگویید: انظرنا»
و بعد توضیح دادم كه: «یا ایها الذین آمنوا» یعنی:ای مؤمنین. «لا تقولوا راعنا وقولوا انظرنا» یعنی: راعنا نگویید بلكه انظرنا بگویید. راعنا نگویید یعنی چه؟ این قصهای دارد و قصهاش این است كه: پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله در حال سخنرانی بود، یك نفر از پای سخنرانی گفت: راعنا، یعنی مراعات ما را هم بكن. یعنی آرامتر صحبت كن یا به این طرف و آن طرف نگاه كن.
این كلمه راعنا مثل كوكو است كه هم میشود آن را با سیب زمینی درست كرد و هم با سبزی، «راعنا» را هم میشود از ریشه «رعی» گرفت و هم از ریشه «رعن» اگر از «رعی» گرفته شود به معنای «مراعات ما را بكن» است، ولی اگر از ریشه «رعن» گرفته شود، رعونت به معنای خر كردن است و «راعنا» یعنی «خَرِمان كن»
وقتی كه مسلمانان میگفتند «راعنا» هدفشان مقدس بود و معنای «مراعاتمان كن» را اراده میكردند، ولی یهودیها از این كلمه استفاده كرده و گفتند: مسلمانها به پیغمبرشان میگویند خرمان كن. در اینجا آیه نازل شد كه: «یا ایها الذین آمنوا لا تقولوا راعنا وقولوا انظرنا»؛ «ای كسانی كه ایمان آورده اید، «راعنا» نگویید بلكه «انظرنا» بگویید.» یعنی كلمهای را كه دشمن از آن سوء استفاده میكند به كار نبرید.
بعد از اینكه این آیه را تفسیر كردم، گفتم: شما كه قمه میزنید هدفتان مقدس است و به عشق امام حسین علیه السلام این كار را میكنید، ولی تلویزیون كشورهای اروپایی این كار شما را دوازده مرتبه نشان داده و گفته است كه شیعهها دچار مرض خودآزاری هستند. دشمن از این كار شما چنین سوء استفاده میكند. این كار امروز شما مثل همان «راعنا» گفتن مسلمانان صدر اسلام است كه دشمن از آن سوء استفاده میكرد و قرآن كریم با آیه مورد بحث به مسلمانان آن روز و امروز هشدار میدهد كه از هر كاری كه دشمن از آن سوء استفاده میكند پرهیز كنید. پس چون امروز دشمنان از قمه زنی شما سوء استفاده میكنند، شما دیگر قمه نزنید. گفتند: حالا فهمیدیم و دیگر قمه نمیزنیم.
پس از این جلسه به تهران رفتیم و آن سال در آن شهر جز چند نفر كسی قمه نزد.
محسن قرائتی
خاطرهای از آیت الله العظمی آخوند ملاعلی معصومی همدانی رحمه الله
حجت الاسلام و المسلمین احمد رحمانی همدانی كه از منبریهای معروف تهران میباشند تعریف كردند كه:
مرحوم آیت الله العظمی آخوند ملا علی معصومی همدانی در ایام فاطمیه مخصوصا در فاطمیه دوم در مدرسه علمیه همدان مجلس داشتند و سه روز هم ادامه پیدا میكرد. در آن مجلس از وعاظ محترم خارج از مدرسه كه هم منبر میرفتند و هم مشغول تحصیل بودند استفاده میشد. روز آخر، مرحوم حاج شیخ محمود مفتح منبر رفتند و چند فرازی از خطبه حضرت زهرا علیها السلام را خواندند. بعد از ایشان این حقیر (احمد رحمانی همدانی) یك قسمت از مقدمه خطبه را - كه كیفیت آمدن حضرت زهرا علیها السلام با زنان خویشاوند به مسجد و دستور حضرت به كشیدن پرده بین خود و جمعیت و نشستن آن سیده عالمیان پشت پرده و گریه كردنش و گریه كردن مردم را بیان كرده است - با صدای بلند خواندم. بدون اینكه خطبه را ترجمه كنم، صدای ضجه و گریه در مجلس بلند شد.
آن روز آیت الله آخوند و علماء عظام در مجلس گریه كردند و مجلس پایان یافت. مرحوم آیت الله آخوند به كتابخانه مدرسه تشریف بردند و ما هم به دنبال ایشان رفتیم. در میان كتابخانه خیلی از این بی بضاعت تقدیر كرد. اوائل منبر رفتنم بود، معظم له فرمودند: شما میخواهید منبری بشوید؟
عرض كردم: شبهای پنج شنبه دوستان دور هم جمع میشوند و منبر میروند.
حضرت آیت الله فرمودند: اگر خواستی منبری بشوی دو چیز را فراموش نكن:
اول: به همان قصد و نیتی كه دو ركعت نماز میخوانی، به همان نیت منبر برو.
دوم: بدان مردمی كه در پای منبر تو نشسته اند، شریفترین عضوشان كه مغز است در اختیار تو قرار داده اند. ببین چه به مغز مردم میریزی.
پینوشــــــــــتها:
1) بقره/104.
افزودن دیدگاه جدید