مراد از اهل بیت(علیهم السلام) فرزندان زهرا(سلام الله علیها) هستند / اراده خدا در تطهیر ائمه(علیهم السلام) تکوینی است

به گزارش بلاغ به نقل از حوزه، این مرجع تقلید در درس تفسیر سوره احزاب در مدرسه حجتیه قم، با اشاره به آیه « إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا » اظهار داشتند: برخی در خصوص این آیه سعی کردند که زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را به عنوان اهل بیت(علیهم السلام) معرفی کنند که قطعاً چنین امری مراد خدا نبوده است.

ایشان افزودند: ازجمله مسایلی که در اینجا می توان اشاره کرد، این است که بحث در اراده تشریعی نیست، بلکه اراده تکوینی است، زیرا ادله مختلفی در اینجا وجود دارد که خداوند به لحاظ تکوینی اهل بیت(علیهم السلام)را پاک و مطهر قرار داده است.

این مرجع تقلید بیان کردند: از جمله ادله‌ ای که برای تکوینی بودن اراده تطهیر می توان اقامه کرد، این است که اگر منظور اراده تشریعی باشد، بقیه هم در این فضایل شراکت دارند؛ در حالی که خداوند تنها معصومین(علیهم السلام) را در این دایره قرار داده است.

حضرت آیت الله سبحانی گفتند: از دیگر جواب‌ ها در این رابطه آن است که خداوند در این آیه از «انما» استفاده کرده که نشان می دهد منظور محصور بودن عده‌ ای خاص در اینجا است؛ آمدن «انما» در اینجا بیانگر این است که منظور خدا بحث تشریعی نبوده است.

معظم له بیان کردند: ضیق کردن دایره اراده خداوند در این آیه و همچنین بیان آن با «عنکم» نشان می دهد که خداوند در این آیه بر تطهیر خاص این بزرگان را به عنوان تنها کسانی که به آن ها عصمت داده ذکر می‌ کند.

ایشان اظهار کردند: در اراده تکوینی هیچ‌ گاه،  اراده از شخص جدا نمی شود؛ ولی ممکن است برخی بپرسند اگر اراده تکوینی خداوند بر عصمت ائمه(علیهم السلام) بوده است پس این عصمت برای آن ها چه جایگاهی دارد، حال آن‌ که آن ها نمی توانند گناه کنند؛ ولی پاسخ های بسیار روشنی برای آن بیان شده است.

حضرت آیت الله سبحانی خاطرنشان کردند: اشتباه بزرگ افرادی که چنین ادعایی دارند، این است که فکر می کنند کسی که عصمت دارد، از گناه عاجز است؛ در حالی که عصمت به این مساله گفته نمی شود، بلکه عصمت مانند حبلی است که خداوند به امام(علیه السلام) داده و امام با اراده شخصی آن را می‌ گیرد؛ در حقیقت معرفت عالی امام باعث عدم ارتکاب گناه است.

ایشان گفتند: این بحث ازسوی برخی از دانشمندان اهل سنت هم بیان می شود که از آن جمله می توان به شیخ الازهر، احمد الطیب اشاره کرد که وی همیشه در خصوص شیعه سخن می گوید که برخی از سخنانش به جا و برخی قابل نقد است.

این مرجع تقلید اظهار کردند: شیخ الازهر می‌ گوید عصمت، انسان را از گناه عاجز می‌ کند، ولی این در خصوص اهل بیت(علیهم السلام) صادق نیست و این حضرات با اراده شخصی خود گناه نمی کنند؛ نکته بعدی که برخی از علمای اهل سنت به آن اشکال وارد می‌ کنند این است که آن ها اهل بیت(علیهم السلام) را همان زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) می دانند.

ایشان گفتند: آن ها حتی بیان می کنند که نپذیرفتن ام سلمه برای ورود در کسا هم به این دلیل بوده که ایشان به واسطه همسری پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) جزو اهل بیت(علیهم السلام) بوده، در حالی که چنین نیست و اهل کسا صرفا همین پنج نفر بوده اند، حتی؛ ام سلمه خواست که به داخل کسا بیاید، حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) دست ایشان را با احترام پس زدند و گفتند که نمی توانی وارد شوی.

این مرجع تقلید خاطرنشان کردند: البته در طول تاریخ، هرچه مشاهده می کنیم که نام اهل بیت(علیهم السلام) آمده، اراده و مراد آن ها فرزندان حضرت زهرا(سلام الله علیها) هستند؛ از بزرگان دین و روایات گرفته تا ادبیان و شعرا و مردم هرجا که سخن از اهل بیت(علیهم السلام) آمده مراد همان بزرگان بوده اند.

معظم له گفتند: حضرت امام علی(علیه السلام) در خطبه خود خطاب به مردم مصر به این مساله اشاره می کنند؛ در جای دیگر هم به شکل اختصاصی به این مساله یعنی مصداق اهل بیت(علیهم السلام) به فرزندان حضرت زهرا(سلام الله علیها) اشاره دارند؛ همچنین روزی که عمر خلیفه دوم درگذشت و شورایی برای انتخاب خلیفه پس از وی برگزار شد، عمار چنین لفظی را برای فرزندان خانه حضرت زهرا(سلام الله علیها) بیان کرد و دیگران نیز این امر را تصدیق کردند.

ایشان با ذکر این مطلب که امام شافعی و بزرگان اهل سنت نیز بارها لفظ اهل بیت(علیهم السلام) را در همین معنا به کار برده اند، اظهار کردند: شعرا و ادبا و زبان پروران جهان عرب و عرف مردم جهان اسلام، همین معنی را در نظر داشتند و این موضوع از آن جهت مطرح شد که قبول این مسئله ضررهایی را به کسانی می رساند که با اهل بیت(علیهم السلام) عناد ورزیده اند.