عضو پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی تشریح کرد؛

روح قناعت دست شیطان را از سبک زندگی کوتاه می کند

تاریخ انتشار:
زندگی ای که خالی از رنگ و بوی خدایی باشد، شیطان بر آن سایه ترس از ناداری و فقر را می گستراند؛ در زندگی ای که ولایت شیطان و خواسته های نفسانی حاکم باشد، میزان جرایم، سیاه بینی و بدبینی افزایش می یابد.
حجت الاسلام بهجت پور

به گزارش بلاغ حجت‌الاسلام عبدالکریم بهجت‌پور، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفتگو با شبستان در پاسخ به این سوال که چگونه می توان رضایت خود را از زندگی بالا برد و این عنصر چه تاثیری بر سبک زندگی دارد، گفت: رضایتمندی از زندگی شاخه ها و عوامل متعددی دارد که در آموزه های دینی هم به برخی از آنها اشاره شده است.

وی با بیان بر این که یکی از مهم ترین عوامل ایجاد رضایتمندی از زندگی مساله قناعت است، ادامه داد: در روایات ما فراوان بر این مساله که قناعت گنجی است بی پایان و ثروتی تمام نشدنی تاکید شده است، به این دلیل انسانی که قانع است به آنچه دارد خود را متناسب با داشته هایش کرده و تلاش می کند و می داند بر اساس این مقدار از داشته های خود باید زندگی اش را اداره و مدیریت کند، در نتیجه خرج او متناسب با دخلش خواهد شد.

حجت الاسلام بهجت پور تصریح کرد: لذا این فرد خود را قانع می کند که چون داشته ها و توانش این است، خود را متناسب با شرایط زندگی وفق خواهد داد و بنابراین با درآمد کمتر هیچ گاه مدل زندگی خود را در لِول بالاتر و فراتر قرار نمی دهد، در نتیجه حسادت نمی کند و غم نداشتن آن دارایی ها مردم بالادست را نمی خورد لذا به یک رضایتمندی می رسد و سلامت مناسب دارد و از داشته های خود به خوبی استفاده می کند و دارایی هایش به چشم او می آید و آنها را مناسب مدیریت می کند، بنابراین، اگر مطابق آموزه های دین بتوان قناعت در زندگی را به عنوان یک ارزش گسترش داد، به همین تناسب میزان رضایتمندی از زندگی نیز افزایش پیدا می کند.

این قرآن پژوه میانه روی در مسائل اقتصادی را دیگر عامل رضایتمندی از زندگی عنوان کرد و گفت: اگر انسان خود را قانع کند که در هزینه کرد و مخارج میانه رو باشد به این صورت که نه بر خود سخت بگیرد و بخل ورزی کند و نه اهل اسراف باشد -که هر دو دو امر ضد ارزش است-  می تواند میزان رضایتمندی خود را از زندگی افزایش دهد.

وی با اظهار تاسف از اینکه زندگی ای که خالی از رنگ و بوی خدایی باشد، شیطان بر آن سایه ترس از ناداری و فقر را می گستراند، بیان کرد: در این زندگی امر به ارتکاب اعمال ناشایست در همه حوزه ها اعم از اقتصادی و غیراقتصادی از سوی شیطان می شود و این نتیجه زندگی است که خالی از روح قناعت و مدیریت اقتصادی معتدل باشد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی نداشتن روحیه اسراف و تبذیر را تحت تاثیر مسائل اعتقادی فراتر و بالاتر دانست و عنوان کرد: در زندگی ای که ولایت شیطان و خواسته ها نفسانی و دنیوی و آرمان های شیطانی حاکم باشد، میزان جرایم، سیاه بینی و بدبینی در آن جامعه افزایش یافته و گاه افراد نمی توانند چشم اندازهای شیرین برای آینده خود ترسیم کنند.

وی تاکید کرد: اگر انسان اعتماد به حکمت الهی داشته و توکل و رضا به رضای حق را در زندگی خود ملاک قرار دهد و معتقد باشد خدای او حکیم و دلسوز است که خیر را برای او پیش می آورد و ستم در حق بندگان خود روا نمی دارد و از مسیر عدل و رحمت و مغفرت خارج نمی شود، می تواند به میزان قابل توجی رضایت خود را از زندگی بالا ببرد.

حجت الاسلام بهجت پور توجه به طبقات محروم و نگاه نکردن به مُسرفان و چشم پُرکن ها و طبقات اشرافی را از مهم ترین عوامل افزایش رضایت در زندگی خواند و ابراز کرد: انسانی که دائم به بالادستی های خود می نگرد، هیچ گاه از داشته های خود راضی نخواهد بود، در برابر این نگاه منفی، اسلام این مساله را بسیار توصیه کرده است انسان ها باید شاکر باشند.

وی عنوان کرد: انسان تا نعمت و نعمت دهنده را نشناسد، شاکر نخواهد بود و کسی که روح شکر دارد به شدت مثبت اندیش به زندگی بوده و با این روحیه سپاسگزاری انسان به محبت حضرت حق و اطمینان به مصالح او، می رسد و به همین میزان رضایتمندی او از زندگی افزایش خواهد یافت.

حجت الاسلام بهجت پور در پایان خاطرنشان کرد: از سوی دیگر انسانی که در زندگی فردی، اجتماعی و اقتصادی خود فردی موفق است و درآمدی مطلوبی دارد و می داند کاری که انجام می دهد، مفید است و احساس مفید بودن می کند، درجه بالاتری از احساس رضایت در زندگی دارد و این انسان هر اندازه که از مال و آبرو و جان خود برای دیگران بگذرد و هزینه کند، علیرغم این هزینه کردن و از دست دادن، میزان رضایت او افزایش می یابد.

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • آدرس های صفحه وب و آدرس های ایمیل به طور خودکار به پیوند تبدیل می شوند.