پرندگان حلال گوشت را بشناسیم

۵ پرنده حلال گوشت دیگر

تاریخ انتشار:
پرندگان خانواده «سِسک ها» ۴۱ گونه را شامل می شود که همه اقسام آن حلال گوشت می باشد.
پرندگان حلال گوشت

سرویس علمی فرهنگی بلاغ به نقل از حوزه، پنج گونه از گونه های پرندگان خانواده «سِسک ها» را معرفی می کند.

* سسک چيفچاف هیمالیایی
اندازه: 11 سانتي متر

مشخصات:
پرنده اي است کوچک و پر جنب و جوش که جثه اي تپل و سري گرد دارد و از روي صدايش مي توان آن را شناخت. اين پرنده شبيه سسک چيفچاف است. تارک و سطح پشتيش به رنگ قهوه اي زيتوني و سطح شکم و پوش پرهاي زير دمش، سفيد مايل به نخودي مي باشند.
گوش پرهايي قهوه اي و پهلو هايي نخودي رنگ دارد؛ خط چشمي سياه، نوار ابرويي سفيد مايل به نخودي ناواضح و حلقه چشمي ناقصي در اطراف چشم هايش مشاهده مي شود. منقار و پاهايش به رنگ قهوه اي تيره هستند. دمي قهوه اي رنگ دارد. پرنده ماده شبيه پرنده نر مي باشد.

تغذيه:
بيشتر حشره خوار است. از بي مهرگان کوچک، حلزون و عنکبوت نيز تغذيه مي کند.

زيستگاه:
در جنگل هاي مرتفع و نواحي کوهستاني زيست مي کند. زمستان ها در کوهپايه ها و ارتفاعات پايين تر ديده مي شود. بر روي بوته ها و در شکاف صخره ها لانه مي سازد.

 

* سِسک بیدی سبز
اندازه: 11 سانتی متر

مشخصات:
این پرنده شبیه سِسک سبز است؛ اما رو تنه به رنگ خاکستری سبز یا زرد کم رنگ می باشد. زیرتنه و گوش پرها به رنگ خاکستری کم رنگ، خط چشمی تیره و خطوط کوتاه روی بال (اغلب دو رگه) که گاهی در تابستان وجود ندارد، دیده می شود. منقار خاکستری کم رنگ، پاها قهوه ای تیره و زیر دم سفید چرکی است.

تغذیه:
بیشتر حشره خوار است.

زیستگاه:
این پرنده در مناطق بوته ای، درختان، پارک ها و باغ ها به سر برده و به صورت مهاجر عبوری در اغلب نقاط ایران دیده می شود.

 

* سِسک ابرو زرد هیوم (سِسک برگی هیوم)
اندازه: 9 تا 10 سانتی متر

مشخصات:
بسیار نزدیک به سِسک ابرو زرد است به طوری که از روی پر و بال نمی توان بین آن ها تفاوتی مشاهده کرد. پر و بال در پاییز در روتنه خاکستری سبز است.
چانه ها و کناره های سینه به رنگ نخودی بسیار کم رنگ است، منقار و پاها از سسک ابرو زرد تیره تر است. بیشتر از روی صدا از سسک ابرو زرد متمایز می شود.

تغذیه:
از حشرات تغذیه می کند.

زیستگاه:
در مناطق پر درخت و جنگل ها یافت می شود. در ایران در جنوب غربی به صورت اتفاقی دیده شده است.

* سِسک روپلی
اندازه: 12.5 تا 13.5 سانتی متر و گستردگی بال ها 18 تا 21 سانتی متر

مشخصات:
سِسکی متوسط جثه با روتنه خاكستری و زیرتنه سفید خاكستری است که بال و دمی سیاه با منقار باریك، دراز و قوی و دم بلند و در انتها مربع شكل دارد. نر و ماده متفاوت و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. در پرندۀ نر بالغ جلو پیشانی و بخش جلویی تارك سر تا پشت چشم ها، فاصله چشم ها تا منقار، گوش پرها، چانه و گلو سیاه است و نوار شاربی پهن سفید رنگ دارد كه از قاعدۀ منقار تا پشت گوش پرها كشیده شده است. حلقه دور چشم ها نارنجی مایل به قرمز و چشم ها قهوه ای مایل به قرمز هستند. پس سر، گوش پرها، دو طرف گردن و روتنه تا دمگاه، خاكستری مایل به آبی و گاهی با ته رنگ قهوه ای دیده می شود. بال ها نیز هم رنگ رو تنه است.
دم سیاه و پرهای كناری آن در حاشیه و نوك خود سفید هستند. زیرتنه سفید مایل به خاكستری، شكم سفیدتر و پهلو ها خاکستری تر به نظر می رسد. پرندۀ ماده و پرندۀ نر در پاییز تا حدی شبیه به نر در خارج از دوره جوجه آوري است، ولی کم رنگ تر و قهوه ای تر از آن است. تارك سرخاکستری قهوه ای همراه با لکه های سیاه و صورت خاكستری دارد و چشم ها و حلقه دور آن ها کم رنگ تر از نر است. چانه و گلو نیز سفید چرك همراه با لکه های سیاه دیده می شود. پرندۀ نابالغ شبیه به ماده ولی فاقد لکه های سیاه روی تارك سر، چانه و گلو است و شاه پرهای پرواز و پوش پرهای روی بال ها حاشیه نخودی خرمایی دارند.
در خارج از دورۀ جوجه آوری در دسته های كوچك، گاهی همراه با سایر سسك ها و به ندرت در دسته های بزرگ دیده می شود و اغلب رفتار تهاجمی نسبت به سایر گونه های نزدیك بروز می دهد. پروازی نامتعادل ولی قوی شامل حرکات تند و مواج دارد که با تکان های سریع یا بادبزنی دم همراه است.

تغذیه:
از حشرات و لارو آن ها و در پاییز تا حدی از میوه ها تغذیه می کند.

زیستگاه:
بوته زارهای موجود در دامنه های صخره ای و درخت زارهای باز به ویژه با درختان بلوط در نواحی كوهستانی را به عنوان زیستگاه بر می گزیند و از نواحی مرطوب پرهیز می کند.

* سِسک شرقی

اندازه:  11 تا 12 سانتی متر و گستردگی بال ها 17 تا 20 سانتی متر

مشخصات:
سِسکی کوچک جثه با بال های بلند و نوک تیز و دم بلند و در انتها مربع شكل یا اندكی دو شاخه است، نر و ماده هم شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرندۀ بالغ نوار ابرویی کرم روشن در بالای چشم های درشت و سیاه رنگش دارد.
منقار روشن و گوش پرها قهوه ای زیتونی هستند. تارك سر، پس گردن و روتنه قهوه ای مایل به خاکستری كم رنگ، بال ها قهوه ای تیره، دمگاه سبز مایل به زرد یا مایل به زرد مات و دم قهوه ای تیره دیده می شود. حاشیه پرهای دم و شاه پرهای پرواز سبز روشن است كه تشكیل لکه سبز مايل به زردي روی بال ها می دهد.
زیرتنه یک دست مايل به سفید، دو طرف سینه و پهلوها خاکستری یا نخودی و پاها نیز قهوه ای مايل به خاكستري است. پرندۀ نابالغ شبیه به بالغ ها است، ولی روتنه تیره تر و دارای ته رنگ قهوه ای است.
پرنده ای منزوی و قلمرو طلب است. اغلب به تنهایی یا جفت دیده می شود و در زمان مهاجرت دسته های كوچكی تشكیل می دهد. همانند «سسك بیدی» پروازی سبك و سریع دارد كه ممكن است در مسیری مستقیم دنبال شود.

تغذیه:
بیشتر وقت خود را به تغذیه از حشرات و دیگر بی مهره ها در تاج پوشش درختان می گذراند و اغلب برای گرفتن طعمه درجا بال زنی می کند. گاهی نیز حشرات در حال پرواز را صید می کند.

زیستگاه:
در درخت زارهاي توس و بيد موجود بين درخت زارهاي باز بلوط در شیب های كوهستانی جوجه آوري می کند و در زمستان در استپ ها و بوته زارهای خشك و باز به سر می برد.

منبع:‌ مرکز موضوع شناسی احکام فقهی

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • آدرس های صفحه وب و آدرس های ایمیل به طور خودکار به پیوند تبدیل می شوند.