التفقّه فی الدین

«فلوا لا نفرا من کل فرقة منهم طائفه لیتفقه فی الدین» فقه در این جا یقینا فقه اصطلاحی نیست یعنی معنی آن مسائل حلال و حرام و درس و بحث فقهی نیست همان معنی لغوی آن را دارد که در ابتدای معالم هم صاحب معالم فرمودند فقه یعنی فهم.

مبلغ باید دین شناس باشد چون مبلغ واقعی و آن کسی که جای خالی انبیاء قرار گرفته می خواهد برود دین را تبلیغ بکند خوب جاهل به دین نمی تواند مبلغ دین باشد

امام صادق علیه السلام می فرماید کسی که صلاحیت ندارد - حالا حداقل صلاحیت علمی یعنی دین شناس نیست- اگر برای مردم برود دین بگوید فسادُه اکثر من صلاحِه تباهکاری و خرابکاری او بیشتر از درستکاری و درست گفتن و درست عمل کردن اوست آن هم در این زمان که تقریباً مردم دیگر مثل مردم قدیم نیستند با عنوان بنگاه های خبری، مجلات، روزنامه های در ارتباط هستند و بیشتر نسل هم دانشگاهی است یعنی باسواد هستند یک مبلغ باید دین شناس قوی باشد و این دین شناسی هم از طریق قرآن مجید و فهم روایات امکان دارد.

مبلغ دین را که شناخت این دین شناسی را باید با دین داری توأم بکند. یعنی همین طور که در منبر برای مردم دین می گوید مردم خیلی صاف حس بکنند که خود او دیندار است. عملاً هم ببینند که دیندار است. این خیلی اثر دارد در مستمع.