کارشناس رادیو معارف تبیین کرد؛

راه های رسیدن به معرفت الهی

تاریخ انتشار:
کارشناس رادیو معارف با بیان این که شناخت قلبی و تسبیح قلبی انسان را به شناخت مطلق خدا و یقین می رساند به گونه ای که انسان دچار شک و تردید نمی شود، گفت: امام علی(ع) در حکمت ۱۸۴ نهج البلاغه به این موضوع اشاره دارند.

به گزارش بلاغ به نقل از خبرگزاری رسا، حجت الاسلام رضا محمدی، کارشناس رادیو معارف دیروز در شبستان نجمه خاتون(س) آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاره به حکمت 184 نهج البلاغه گفت: امام علی(ع) در این حکمت می فرمایند« مَا شَکَکْتُ فِی اَلْحَقِّ مُذْ أُرِیتُه» یعی از روزى که حق براى من نشان داده شد، هرگز دچار تردید نشدم.
وی افزود: عده ای بیان می کنند که بنا به این حکمت  باید بگوییم که امام علی(ع) مدتی در شک و تردید بودند اما بعد از این که حق به ایشان نشان داده شد دیگر دچار شک و تردید نشدند در حالی که ما معتقد هستیم که معصوم در همه حال در حالت یقین است و هرگز شک نمی کند.
کارشناس رادیو معارف تصریح کرد: این جمله مفهوم ندارد؛ همچنین باید دید دقت کرد که پرسیدن از امور انسانی و طبیعی منافاتی با مقام عصمت اهل بیت(ع) ندارد و آن عصمتی که ما ملتزم به آن هستیم که باید در همه احوال باشد، عصمتی است که در راستای امامت و رسالت بوده و امام باید در این زمینه اشتباه نداشته و عصمت داشته باشد همچنین علم لدنی شأنی است یعنی اگر بخواهند بدانند می دانند ولی اگر نخواهند مانند مابقی مردم می توانند بی خبر باشند و خبر نداشته باشند.
حجت الاسلام رضا محمدی در مورد این که کیفیت نمایاندن حق به امام علی(ع) به چه شکل بوده است، گفت: انسان از راه های مختلف به معرفت خداوند می رسید و یکی از این راه های عقل است یعنی زمانی که عقل انسان به بلوغ رسید انسان دیگر دچار اشتباه نمی شود و همچنین انسان با تسبیح و تزکیه نفس، وقتی به حق الیقین رسید شک نمی کند و امام علی(ع) به همین ترتیب از طریق قلب و تسبیح قلب به شناخت خداوند رسید و در راه قلب شک نیست؛ اما در عقل و هواس شک است و آخرین راهی که انسان می تواند به وسیله آن خدا را بشناسد وحی است و امام علی (ع) چه با واسطه و چه بی واسطه از طریق این راه خداوند را شناخته اند.
وی افزود: همچنین در سوره انبیا و دو سوره دیگر از سور قرآن کریم به یقین انسان پس از ملاحظه ملکوت و سماء اشاره شده است که امام علی(ع) از این طریق نیز به یقین رسیده است.
سخنران حرم حضرت معصومه(س) با اشاره به حکمت 185 نهج البلاغه گفت: امام علی(ع) در این حکمت می فرمایند« مَا كَذَبْتُ وَلاَ كُذِّبْتُ، وَلاَ ضَلَلْتُ وَلاَ ضُلَّ بِي» یعنی هرگز دروغ نگفته‌ام و هيچ‌ گاه دروغ به من گفته نشده است (اشاره به اين‌كه آنچه پيامبر به من فرموده است راست و درست بوده است) و هرگز گمراه نبوده‌ام و كسى نيز به وسيله من گمراه نشده است.
حجت الاسلام محمدی ادامه داد: در اینجا مراد از این که به من دروغ نگفته اند رسول خدا(ص) است زیرا صحابه و یاران حضرت دروغ های فروانی را به ایشان می گفتند و مراد حضرت این است که من آنچه از پیامبر(ص) می گویم دروغ نیست و آنچه که پیامبر(ص) به من نیز گفته است، دروغ نیست.
وی یادآور شد: امام علی(ع) در اینجا تنها به سخن اشاره ندارند بلکه می خواهند بگویند که وجود من حق است و کسی که من را خلق کرده این نیز حق است بنابراین در این وجود و خلقت هیچ کذبی راه ندارد.

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • آدرس های صفحه وب و آدرس های ایمیل به طور خودکار به پیوند تبدیل می شوند.