استرس

برای تغذیه زمان کافی باید قرار داده شود. در روایات داریم زمانی که سر سفره نشسته اید از عمر شما به حساب نمی آید. شتاب در خوردن تنها باعث استرس می شود. زمان غذا خوردن باید طولانی باشد.

بسیاری از افراد در حال غذا خوردن، مشغول تماشای تلویزیون و گوشی و ... هستند؛ اینگونه افراد رفتار اختصاصی غذا خوردن ندارند. حالت غذا خوردن در سفره باعث آرامش می شود، به این صورت که تمام توجه...

کسی که وعده های غذایی را تعریف کرده است و تغذیه و زمان آن را ساماندهی کرده، از روحیه بهتر، ذهن آماده تر، حافظه فعالتر و نظم ذهنی و روانی بیشتری دارند.

وقتی مایعات بدن به اندازه کافی وجود داشته باشد تحمل استرس آسان تر است. فردی که مایعات به اندازه کافی مصرف کرده پذیرای استرس بیشتر است و این استرس برای او محسوس نیست.

وقتی منابع ویتامین مثل سبزیجات و میوه جات رو مصرف کنیم، آرامش روانی بیشتری داریم. زمانی که به سمت مصرف زیاد گوشت و مواد پروتئینی میرویم خوب نیست و باعث قساوت قلب و ... می شود.

تصور اینکه غذاهایی که می خوریم مضر است، یکی از منابع استرس است. گاهی دستورالعمل هایی که از دیگران می شنویم چون بدون تحقیق کافی صورت می گیرد و وارد زندگی ما می شود منبع استرس است.

بعضی‌ها اسیر پراکندگی زمان هستند و نمی توانند کار های خود را در زمان معین انجام دهند و مدام زمان کم می آورند و نتیجه آن غصه هست. برنامه مدیریت زمان می تواند در آرامش افراد تاثیر گذار باشد.

دو وضعیت نسبت به ذهن وجود دارد. بعضی در این مکان هستند ولی ذهنشان در جای دیگری است و در اختیار خودشان نیست.

کسی که روحیه خوبی ندارد نمی تواند فرد دیگری را به سلامت و نشاط برساند؛ چون نتوانسته روحیه خود را نیز مدیریت کند.

چیزهایی که به آرامش بدن کمک میکند: مدیریت تغذیه؛ کسی که غذای فست فودی می خورد نسبت به فرد دیگر آرامش کمتری دارد. مدیریت خواب؛ کسی که برنامه زمانی خواب مشخصی دارد آرامش بیشتری دارد.