امام حسین

در کلاس عاشقی عباس غوغا می‌کند///در دل هر عاشقی عباس مأوا می‌کند///هر کسی خواهد رود در مکتب عشق حسین///ثبت نامش را فقط عباس امضاء می‌کند

خیز اي علمدار ببین نامحرما،حمله بـه خیمه کرده اند همراه خود کعب نی و تازیونه آورده اند برخیز امیر لشگرم ببین کـه مـن بی یاورم

در کلاس عاشقی عباس غوغا می کند در دل هر عاشقی عباس مأوا می کند هر کسی خواهد رود در مکتب عشق حسین ثبت نامش را فقط عباس امضاء می کند

مرا امام انس و جان گفته اند مهدی صاحب الزّمان گفته اند من پسر خون خدا مهدی ام وارث خون شهدا مهدی ام

علی اکبر زیباترین و خوش‌خوترین مردم زمان خود بود که از عمر شریفش نوزده یا هیجده یا بیست و پنج بهار می‌گذشت او اول شهید ال ابو طالب در روز عاشورا بود که خدمت پدر امد و اذن میدان خواست و امام علیه السلام اجازه داد...

حضور علی اکبر(ع) در میان خانواده ان قدر پرخیر و کارگشاست که امام حسین(ع) بارها وی را برای ارامش خاطر دادن به زنان و دختران بی قرار خیمه ها، نزد انان می فرستاد. تکیه گاه زنان و کودکان، بعد از امام حسین(ع)، علی اکبر(ع) بود.

ضریح کوچکی که بر ضریح حضرت سیدالشهدا ـ علیه السلام ـ متصل است و در طرف پایین پای ان حضرت قرار دارد و از مجموع دو ضریح یک ضریح شش گوشه درست شده به احترام علی اکبر ـ علیه السلام ـ و به نام ان حضرت است.

چطور می‌توان جوانی مانند حضرت علی اکبر داشت؛ جوانی که بتوان با خیال راحت آزادش گذاشت و مطمئن شد که نه رفیق ناباب می‌تواند او را به اعتیاد بکشاند و نه وسوسه‌های شیطانی می‌تواند او را به ارتباط و دوری از دین سوق دهد؟

علاوه بر ثبت و ضبط این سخنان توسّط وقایع‌نگاران لشکر عمر سعد، توسّط ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) در قالب زیارتنامه علی اکبر، نقل شده است.

درباره شخصیت علی اکبر(ع) گفته شد، که وی جوانی خوش چهره، زیبا، خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه ترین مردم به پیامبر اکرم(ص) بود