یادداشت تبلیغی

آغاز روضه بود به نام خدا؛ حسین شاعر نوشت اول این روضه؛ یا حسین خون جای اشک بر ترک گونه ها نشست نام تو بر لب آمد و کوه از کمر شکست

آوَرد میانِ شهر زینب حیدرش را آن خطبه های قاطع و شور آورش را با هیبتِ زهرایی خود این عقیله آوَرد در کوفه سپاه و لشگرش را

کنون که حسرت پرواز فرصتم داده برای بوسه ات ای تیر هستم آماده

شام عاشوراست، یا شام غریبان حسین عالم هستی شده سر در گریبان حسین آفرینش از صدای واحسینا پر شده گوئیا در قتلگه، زهراست، مهمان حسین

امشب به آسمان حرم یک ستاره نیست جز صبر بر بنات علی راه چاره نیست دیشب علی اکبراذان گفت در حرم امشب موذن نبوی در مناره نیست

وقتی كه خون پیروز بر شمشیر باشد كِی نامِ عاشق بی نثارِ خون بماند همراهِ موسی بودن اینجا افتخار است امّا برایِ آنكه با هارون بماند

دردها هست، ولی فرصت گفتاری نیست عازمم قافله را قافله سالاری نیست بگذارید بمانم بـه برش یک امشب تا گویند بر این کشته سوگواری نیست

شام غریبان گل های باغ طاها است گل های پرپر شده از گلزار زهراست

یکی از درسهای مکتب عاشورا، نترسیدن از اکثریت ناحق، و بر مدار حق چرخیدن است.

کربلا صحنه رویارویی بین حق و باطل بود، و این رویارویی به صورت‌های مختلف در طول زمان‌ها و مکان‌ها جریان دارد.