رفت و آمد مستمر به مسجد ایمان آگاهانه را رقم می زند

به گزارش بلاغ به نقل از شبستان، حجت الاسلام «ابوالفضل ساجدی»، عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان اینکه ارتباط مستقیم میان وضعیت روحی معرفتی افراد و نوع نگاه آنها به مسایل زندگی وجود دارد، اظهار کرد: از آنجا که انسان موجودی چند بعدی است و ابعاد او با یکدیگر پیوند عمیق و وسیعی دارند در نتیجه نوع مواجهه او با مسایل زندگی سبب رشد و تعالی و یا افول ابعاد معرفتی او می شود.

وی ادامه داد: بعد شناختی و گرایشی و تعامل این دو منجر به رفتار آگاهانه می شود، ضمن اینکه رفتار آگاهانه از انسان سر نمی زند مگر در صورت تحقق مقدمات لازم که این دو بر پایه بعد شناختی و عاطفی است. همچنین در این میان بعد گرایشی از اهمیت بیشتری برخوردار است به همین دلیل کم نیستند افرادی که می دانند چه کاری درست است اما به دلیل گرایشات متضادی که در وجودشان نقش بسته از راه صحیح منحرف می شوند. مثلا فردی می داند که غیبت کردن حرام است ولی از سر میل کاذب به سرگرمی و خالی کردن دل اش خود را توجیه و غیبت می کند.

مدیر قطب علمی فلسفه دین تصریح کرد: این نوع نگاه حکایت از آن دارد که گرایش نقش کلیدی در رفتار و عمل ایفا می کند. البته در نظر داشته باشیم که اگر گرایش تنها باشد و شناخت وجود نداشته باشد رفتار کورکوانه خواهد بود اما اگر این دو مولفه توامان با یکدیگر باشند در این صورت رفتاری آگاهانه شکل می گیرد چراکه اسلام به ایمان آگاهانه تاکید دارد و این ایمان آگاهانه در صورتی محقق می شود که فرد نسبت به معنویات خود دغدغه مند باشد، در این رابطه از نظر من مسجد می تواند نقش مهمی ایفا کند.

وی گفت: حضور در مسجد و مواجهه با جمعی که همگی به یک هدف در مسجد جمع شده اند به تنهایی سبب شکل گیری نگاه و فرهنگ منسجم دینی می شود و فرد را در مسیر زندگی دینی سوق می دهد هرچند که زمینه ها و گرایشات معنوی در وجودش به نسبت دیگران کمتر باشد، این حضور حداقل اثری که دارد فارغ از جنبه عبادی موجب ساخت شخصیتی فرد می شود.