چرا حضرت اباعبدالله (ع) به حضرت علی اکبر (ع) بی معطلی اذن میدان داد؟

پایگاه اطلاع رسانی بلاغ| چرا حضرت اباعبدالله (ع) به حضرت علی اکبر (ع) بی معطلی اذن میدان داد؟

پرسش:
می گویند که حضرت اباعبدالله (ع) به جوان خود حضرت علی اکبر (ع) بی معطلی اذن میدان داده است، اما مشاهده شده است که پس از رفتن علی اکبر ، امام حسین تا آنجا که می شد او را بدرقه کرد، آیا این مطلب صحیح است؟

پاسخ:
در مقتل لهوف که از معتبر ترین مقتل های کربلاست جریان اجازه گرفتن حضرت علی اکبر و میدان رفتن ایشان این گونه گزارش شده است:" هنگامی که همه اصحاب اباعبدالله به میدان رفته و به شهادت رسیدند و به جز اهل بیت (بنی هاشم) کسی باقی نماند علی بن الحسین (علی اکبر) (ع) که از زیباترین خوش اخلاق ترین مردم بود به نزد پدر آمد و اجازه میدان رفتن گرفت پس امام به او اجازه داد! سپس نگاه مأیوسانه ای به او کرده و گریه کرده و گفت: بار الها شاهد باش که شبیه ترین مردم به پیامبرت از نظر صورت و سیرت و اخلاق و سخن گفتن (تن صدا)را به سوی این قوم فرستادم.....".[1]

از این نقل می توان استفاده کرد که امام به او اجازه داده و با نگاه خود او را بدرقه کرده است.

پی نوشت:

. [1]سید بن طاووس، لهوف ص : 113،  " انتشارات جهان، تهران ،1348ه.ش. فلما لم یبق معه سوى أهل بیته خرج علی بن الحسین (ع) و کان من أصبح الناس وجها و أحسنهم خلقا فاستأذن أباه فی القتال فأذن له ثم‏ نظر إلیه نظر آیس منه و أرخى (ع) عینه و بکى ثم قال اللهم اشهد فقد برز إلیهم غلام أشبه الناس خلقا و خلقا و منطقا برسولک ص و... .

بر گرفته از اسلام کوئست