اربعين، تداوم عاشورا
پایگاه اطلاع رسانی بلاغ، اربعين، تداوم عاشورا
به ياد كربلا دلها غمين است
دلا خون گريه كن چون اربعين است
مرام شيعه در خون ريشه دارد
نگهبانى ز خطّ خون چنين است
* * *
كدامين برگ دفتر عشق خونين كربلاى حسينى را ورق زنيم، تا تجلى حماسه ها، روح و روانمان را حياتى تازه بخشد؟
كدامين صفحه از كتاب سرخ عاشورا و تاريخ كربلا را از نظر بگذرانيم، تا تلألؤ معجزه ها، ديدگان جانمان را نور و صفا دهد؟
«اربعين»، آينه باز تابنده آن حماسه ها و باورهاست.
مگر مى توان در جاى جاى اين دفتر خونين و تاريخ زرين، جز حماسه و كرامت يافت؟
هر قدم و هر عمل حسين بن على و ياران او و وارثان راهش و پيام رسانان خونش، حماسه اى ماندگار است.
«حسين»، معلم حماسه و آموزگار سرورى و اسوه خداجويى و شهادت طلبى است.
كربلاى او جلوه گاه حقيقت است،
و اربعين او، بازگشايى همان كتاب جاويد، كه سطر سطرش بيدارگر و الهام بخش است.
چهل روز از شهادت سالار شهيدان و آن حماسه ماندگار مى گذرد، حماسه پيروزى خون بر شمشير!
چهل روز است كه «حسين» و «عاشورا» و «كربلا» با يك تلاقى مقدس، خون حيات و آزادگى و حريت و مردانگى را در رگ هاى امت دوانده و دفاع از فضيلت و انسانيت و حق را در تابلويى به عظمت تاريخ نگاشته است.
چهل روز از تأسيس دانشگاهى مىگذرد كه امام حسين(ع) در كلاس هاى گوناگون آن، تمامى درس هاى الهى و انسانى را براى آينده تاريخ بيان كرده است و نسل هاى بشرى را در همه ادوار، به آموختن آن درس ها فرا خوانده است.
اگر در ايران اسلامى، امتى در سايه هدايت هاى ولايت، قد برافراشت و درسها و پيام هاى عاشورا را به صحنه آورد، لبيك گويى به فراخوان حسينى بود.
اگر در انقلاب ملت ما «اربعين در اربعين» پديد آمد و موج خون ها را به ساحل بيدارى همگانى رساند، باز هم درسى از آن «عاشورا» و «اربعين» بود كه در پى شهادت حسين بن على(ع) راهى پيش پاى انسان هاى آزاده گشود.
جهاد حضرت سجاد و زينببيان خطبه هاى آتشين است
قيام كربلا تا صبح محشرسراسر درس بهر مسلمين است
و تاريخ پر از خون و شهادت سراسر اربعين در اربعين است
آرى، «اربعين حسينى»، آينه تمام نماى رشادت ها و فداكارى هايى است كه در «عاشوراى حسينى» رخ داد.
اگر عاشورا، معمار اشك را به آينه كارى رواق چشم ها فرستاد،
اگر كربلا، معبرى از خون و حماسه سر راه بيداران و بيدارگران كشور،
اگر «خون»، سلاحى برتر از شمشير گشت،
«اربعين» تكرار آن سازندگى و معبرسازى و شهادتطلبى است.
اربعين، نگاهى مجدد به «عاشورا» است و مرورى دوباره بر مضامين بلند خطبه هاى آتشين عقيله بنى هاشم حضرت زينب و اسير آزادىبخش حضرت سجاد(ع) است.
اربعين، گرچه تجديد حزن و اندوه آل اللّه است و فصل گريستن بر شهداى مظلوم عترت مصطفى محسوب مىشود و بهار اشك ريختن بر خاك پاك شهيدان نينواست، ولى يادآور شور عاشورا و حماسه حسينى و ظلم ستيزى مكتب كربلاست.
ما سال هاست كه با اربعين، پيوند «خون و گريه» داريم.
قرن هاست كه اربعين را شكستن دوباره بغض عاشورا در حنجره مظلوميت مىشناسيم و شكفتن مجدد غنچه غم بر شاخه دلمان مى دانيم.
ولى از ياد نخواهيم برد كه تاريخ پر از حماسه ما و برگ هاى سبز انقلاب سرخ ما، سراسر «اربعين در اربعين» بود.
امروز هم آموزش هاى عاشورا و اربعين در گوش دل و ژرفاى جانمان جارى است.
ميثاقمان با اربعين ناگسستنى است.
باشد كه «اربعين»ها را تداوم «حركت عاشورا» بشناسيم.
اگر شيعه را به گراميداشت چهلمين روز درگذشت آن روز بى نظير فرمان داده اند و به «زيارت اربعين» سفارش كردهاند، براى آن است كه آن مطلع الفجر عزت و آزادگى فراموش نشود و آن «صبح روشن» در محاق غربت و نسيان قرار نگيرد.
منبع: سایت اندیشه قم
افزودن دیدگاه جدید