آسیب شناسی ارتباط با مخاطبان در تبلیغ

نیازها و خواسته‌های آدمی باعث شده تا انسان‌ها در کنار یکدیگر و به صورت اجتماعی زندگی کنند.این زندگی جمعی با روابط سالم و صحیح قوام بیشتری پیدا می کند.

آنچه ما در بیان آن هستیم،پرداختن به آسیب شناسی مسائلی است که در ارتباط با مخاطبان در امر تبلیغ شاید اتفاق بیافتد،از این رو برای آگاهی بیشتر لازم است که با این مطالب آشنا باشیم:

1.رییس مآبانه رفتار کردن:

هرگز با مخاطب خود نباید مثل یک زیردست برخورد کنید و اهداف ارتباطی تان را به صورت دستوری و با ژست یک مدنی رییس عنوان کنید.

2.قضاوت بی جا کردن:

ما با قضاوت های منفی و یا حتی مثبت خود،به مخاطب تفهیم میکنیم که از او برتر هستیم و میتوانیم به راحتی در امورات او دخالت و قضاوت کنیم و این موضوع برای مخاطب چندان خوشایند نیست.

3. برچسب زدن:

شاید شما هم این جملات را شنیده باشید:(شما موضوع را متوجه نشده اید...) یا (مشکل شما این است که...) این عبارات برچسب زدن به دیگران است.یعنی موقعیتی که ما را برتر از دیگران نشان میدهد و کمتر کسی از این شیوه ی ارتباطی استقبال میکند.

4.طعنه و کنایه:

همه ی ما گاهی  به جای اینکه منظورمان را واضح عنوان کنیم،طعنه و کنایه میزنیم و از این طریق مخاطبمان را تحقیر میکنیم.با این کار ما نه تنها فاصله ها را بیشتر میکنیم بلکه باعث نابودی یک ارتباط میشویم.
پس بهتر است منظورمان را واضح و بدون هیچ طعنه و تحقیری بیان کنیم.

5.پرسیدن سوالات زیاد و نا به جا:

همه ی افراد از اینکه تحت فشار باشند مورد ارزیابی دیگران قرار بگیرند احساس ناراحتی میکنند.پرسیدن سوالات مکرر و یا سوالات باز که پاسخ کاملی را میطلبد نیز،همان تاثیر نامطلوب را بر فرد مقابل میگذارد.

6.تهدید:

تهدید ها به صورت مستقیم و یا خیلی ماهرانه  و یا به صورت ضمنی موجب میگردند که مردم همواره محتاطانه عمل نموده و حتی فاصله های خود را با شما افزایش دهند.اما بیشتر مردم سعی میکنند در مقابل تهدیدها راهی برای اطاعت نکردن پیدا
کنند و بدین شکل این روش ارتباطی بی نتیجه خواهد ماند.

7.پند‌‌ بیهوده:

هنگامیکه ما در یک ارتباط شروع به پند و نصیحت میکنیم،مخاطب تصور میکند که خود را برتر میدانیم و قصد داریم به او درس اخلاق بدهیم.

همیشه باید منتظر شویم تا کسی که علاقه به شنیدن پند دارد،خودش این موضوع را از ما درخواست کند،نه اینکه ما با پندهای بیهوده برتری خود را به رخ مخاطبمان بکشیم.

8.طفره رفتن و ایجاد ابهام:

اگر ما در هاله ای  از ابهام حرف بزنیم و از بیان کردن واقعیت طفره برویم،مخاطب باید منظور ما را حدس بزند و از آنجایی که افراد شبیه هم فکر نمیکنند،حدس آنها ممکن است اشتباه باشد و باعث ایجاد سوءتفاهم و مختل شدن ارتباط شود.

9.بروز ندادن اطلاعات:

بعضی از افراد در صورتی اطلاعات خود را بروز میدهند که در مقابلش اطلاعاتی دریافت کنند.امروزه مردم برای پیش بردن کارهایشان نیاز به اطلاعات مفید دارند و اگر ببینند که شما از دادن اطلاعات خود امتناع میکنید،
بدون شک رابطه ی خود را با شما قطع خواهند کرد.

10.منحرف کردن:

برخی ها هنگامیکه نمیخواهند در بحثی شرکت کنند شروع میکنند به طفره رفتن و حاشیه کشیدن بحث و این موضوع وقتی برای مخاطب آشکار شود،موجب رنجش وی میگردد و سعی میکند دفعات بعدی  کلا با شما وارد هیچگونه بحثی نشود و
این یعنی پایان ارتباط برای شما!

...............................................................................

منبع:کتاب فهمیدن،فهماندن و ارتباط موثر،کریس کول،مترجم:پروانه کارکیا