ماه رمضان، ماه استغفار
الف) فضيلت استغفار
پيامبر گرامي اسلام مي فرمايد: استغفار بهترين دعاست.[1]
امام صادق عليه السلام مي فرمايند: «استغفار و گفتن «لا اله الا الله» بهترين عبادت است. خداوند متعال مرا به اين دو معنا تذكر داده، مي فرمايد: «بدان كه خدايي غير از الله نيست و براي گناهان خود و همه مؤمنان استغفار نما».[2]
ب) جايگاه آمرزش خواهي و آثار آن در زندگي
بهترين دعاها و ذكرها در ماه رمضان، آمرزش خواهي از درگاه الهي است. پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله در تمام مدت عمر خود همواره استغفار مي كرد.
امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «رسول خدا هر روز و شب صدبار استغفار مي فرمود و اين در حالي بود كه آن حضرت هيچ گناهي نداشت».[3]
همچنين در سيره پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله نقل شده كه پيامبر اعظم صلي الله عليه وآله پس از برخاستن از هر جلسه اي، بيست وپنج بار استغفار مي كرد.[4]
ام سلمه يكي از همسران پيامبر اعظم صلي الله عليه وآله نقل مي كند كه رسول خدا صلي الله عليه وآله در دوره آخر عمر خودش، در حالت هاي مختلف ذكر شريف «سُبْحانَ اللّهِ وَ بِحَمده، اَسْتَغْفِرُاللّه وَ أَتوبُ اِلَيه» را بر زبان جاري مي فرمود. از علت آن پرسيدم كه حضرت فرمود: «من به اين ذكر مأمور شده ام».[5]
آثار و بركات آمرزش خواهي در زندگي
آمرزش خواهي از خداوند و داشتن روحيه توبه و پشيماني از گناه علاوه بر آثار و بركات معنوي در زندگي انسان ها نيز اثر مثبتي دارد كه برخي از آنها عبارتند از:
يك ـ دفع بلا
پيامبر اعظم صلي الله عليه وآله فرمود:
درهاي بلا را با استغفار ببنديد.[6]
دو ـ برطرف شدن گرفتاري ها
پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله فرمود:
هر كس فراوان استغفار كند، خداوند او را از هر تنگنايي خارج مي سازد.[7]
سه ـ افزايش رزق و روزي
علي عليه السلام مي فرمايد:
استغفار موجب افزايش روزي مي شود.[8]
چهار ـ برطرف شدن غم و غصه
رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمود:
هر كس غم و غصه اش زياد شود، لازم است استغفار كند.[9]
پنج ـ گشايش باب اميد در همه مشكلات
علي عليه السلام مي فرمايد:
تعجب مي كنم از كسي كه مي تواند استغفار كند و نااميد است.[10]
پی نوشتها:
------------------------------------
[1] بحارالانوار، ج 90، ص 190.
[2] وسائل الشيعه، ج 7، ص 180.
[3] سفينه البحار، ج 6، ص 660.
[4] همان، ص 658.
[5] بحارالانوار، ج 21، ص 100.
[6] ميزان الحكمة، ج 9، ص 4349.
[7] بحارالانوار، ج 93، ص 284.
[8] ميزان الحكمة، ج 9، ص 4355.
[9] همان، ص 4351.
[10] نهج البلاغه دشتى، نشر ميراث ماندگار، 1380، چ 1، حكمت 87، ص 643.
منبع: ارمغان3
افزودن دیدگاه جدید