هشدارهای تبلیغی برای مبلغان (2)

4. پرهیز از بدعت گذاری

بدعت گذاری یعنی وارد کردن یک چیز دیگر به دین، به طوری که ماهیت دینی نداشته باشد،چنین کاری حرام است.
از این رو اگر در نقل مطالب توجه کافی شود،به طوری که گفته ها مستند و مطابق با قرآن و روایت معصومین علیهم السلام باشد،در این صورت از خظر ابتلا به بدعت گذاری محفوظ و مصون خواهیم بود.

5. استفاده نکردن از جهالت مردم

استفاده از ابزار جهل در مسیر تبلیغ گام خطرناکی است و آنچه به ماسفارش شده بیان واقعیت به صورت صحیح و مستند است،و حال اگر در میان قومی یا طایفه ای اعتقادی از سر جهل و نادانی ترویج پیدا کرده،لازم است که با هوشیاری و زیرکی تمام انها را آگاه و از این جهل نجات داد،هر چند زمان زیادی را هم بطلبد.و هر گونه انتقاد تند و سخره گرفتن آن بدون زمینه سازی و آگاهی یک خطای بزرگ تبلیغی و تربیتی است.

6. پرهیز از طرفداری یک جانبه

جایگاه منبر و محل خطابه طوری است که باید در راستای تبلیغ و ترویج علوم اهل بیت علیهم السلام قرار بگیرید،استفاده از این جایگاه در جهت منافع افراد و شخصیت های سیاسی و اجتماعی خاص آفت و آسیب بزرگی به نشرو تبلیغ معارف الهی خواهد بود.

7. خطر جمود فکری

بیماری جمود فکری و جهالت همواره آدمی را تهدید می کند، و بی توجهی به ان باعث رکود و سقوط و انحراف از اصل حقیقت خواهد شد.
از این رو با کسب آگاهی بیشتر و حضور در کنار انسانهای اهل فضلیت و خردمند می توان از گزند چنین خطری مصون ماند.

منبع: موگهی،عبدالرحیم،تبلیغ و مبلغ در آثار شهید مطهری،بوستان کتاب،1381،قم