روابط بین فردی

- وقتی که مراجعه کننده ای به مشاوری که از فامیل و اقوام خود هست برای حل مشکلات و بیان آن مراجعه می کند ، مشاور نبایستی قبول کند ، چرا که مشاوره دادن به فامیل های خود باعث اختلال در روابط می شود و ا

- جمع بندی در پایان مشاوره و ارتباط کلامی با دیگری خود یک بازخورد نهایی است که به انسجام فکری و تاثیر بیشتر کلام کمک می کند.

- موافقت با گفته های مراجعه کننده اما با تغییر جهت ؛ مثلا : «مراجعه کننده : چرا شما و زنم ، اینقدر گیر دادید به مصرف مواد من ، شما هم اگر خانوادتون این همه سرتون غر میزد ، مصرف می کردید ، مشاور : د

- اغراق در عبارت مراجعه کننده ولی بدون طعنه ؛ مثلا ، «مراجعه کننده : نمی دانم چرا زنم نگران مصرف مواد من شده ، مشاور : یعنی فکر می کنید همسرتان بی دلیل نگران شماست؟ »

- برگرداندن عبارت مراجعه کننده به صورت خنثی ؛ مثلا ، « مراجعه کننده می گوید : "من نمی خواهم اعتیاد را ارک کنم" ، مشاور :ظاهرا فکر می کنید ، ترک فایده ای ندارد »

- سوالاتی که در مشاوره از مخاطب پرسیده می شود باید به گونه ای باشد که مخاطب بیشتر به توضیح آن بپردازد و راحت تر ارتباط برقرار کند. که این نوع سوالات سبب مشاوره مطلوب تر می شود.

- مشاور به جای اینکه مخاطبش را هشدار از ادامه اشتباهاتش بدهد و اینکه او را از عواقب آن اشتباهات بترساند ، بایستی به طور منطقی نتیجه ی دو کار اشتباه و درست را روشن سازی کرده و مخاطب را مختار در انتخ

- مشاور به گونه ای به مخاطبش تذکر دهد که خود او فقط می تواند به خودش کمک کند و تصمیم بر انجام توصیه های مشاوره داشته باشد ؛ این راه باعث تقویت اراده آزاد در مخاطب می شود.

- فرد مشاور برای ایجاد احساس اختیار داشتن و آزاد بودن مخاطب ، باید در گفته هایش به صورت جملاتی مطرح کرده و بر آن تاکید کند.

- مخاطب در گفتگو و مشاوره نبایستی احساس کند که مجبور است که مطالب مشاور را گوش کند ، بلکه با اراده آزاد می تواند تصمیم بگیرد و با اختیار خود از مشاور کمک بگیرد و توصیه هایش را عملی سازد.