در بیشترِ منابع تاریخی، تعداد یاران امام حسین(ع) در روز عاشورا، ۷۲ تن ذکر شده است که بنابر قول مشهور ۱۷ نفر از بنیهاشم، و بقیه از دیگر قبایل بودهاند.
محرم
در این روز عبیداللّه بن زیاد، شخصی بنام “شبث بن ربعی” را به همراه یک هزار نفر به طرف کربلا گسیل داد.
مـن غرق در گناهم اي رحمت الهی بر حر روسیاهت کن از کرم نگاهی ازمن خطا و لغزش حسین جان حسین جان از تـو عطا و بخشش
شبیه سایه به دنبال شاه می آمد ز شهر کوفه دمادم سپاه می آمد حسین معنی آزادی است، این حر بود که در محاصره ی اشک و آه می آمد
شبیه سایه به دنبال شاه می آمد ز شهر کوفه دمادم سپاه می آمد حسین معنی آزادی است، این حر بود که در محاصره ی اشک و آه می آمد
دلی لبریز اشک و آه دارد نگاهی سوی قربانگاه دارد شده آمادهٔ حج حسینی که با خود دو ذبیح الله دارد
نور چشمم فدای طفلانت جان زینب همیشه قربانت زندگی من و تب و تابم دست من خالی است دریابم
فرزندان حضرت زینب(س) طفل نبودند بلکه جنگآور و رشید بودند چرا که خود حضرت زینب سلام الله علیها در پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری متولد شد، لذا در واقعه عاشور سال 61 هجری 56 سال داشتند.
دو فرزند عبدالله بن جعفر به نامهای «عون» و «محمد» در کربلا به شهادت رسیدند.
حر در روز عاشورا، به سپاه امام حسین(ع) پیوست و در دفاع از او جنگید و به شهادت رسید.
ایتا
آپارات