«پیام و درس های خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها| بخش پنجم»
پایگاه اطلاع رسانی بلاغ، «پیام و درس های خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها| بخش پنجم»
نگارنده: «مبلغ نخبه حجت الاسلام و المسلمین سید محمدتقی قادری»
*******
فَأَنارَ اللّه بِأَبِى مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وآله ظُلَمَها،وَ فَرَّجَ عَنِ الْقُلُوبِ بُهَمَها، وَ جَلا عَنِ الاْبْصارِ عَمَهَها، وَ عَنِ الاْنْفُسِ غُمَمَهاوَ قامَ فِى النّاسِ بِالْهِدايَةِ،فَاَنْقَذَهُمْ مِنَ الْغَوايَةِ، وَ بَصَّرَهُمْ مِنَ الْعَمايَةِ،وَ هَداهُمْ اِلَى الدِّينِ الْقَوِيمِ،وَ دَعاهُمْ اِلَى الطَّرِيقِ الْمُسْتَقِيمِ.ثُمَّ قَبَضَهُ اللّه عَزَّ وَ جَلَّ اِلَيْهِ قَبْضَ رَأْفَةٍ وَ رَحْمَةٍ وَ اخْتِيارٍ،رَغْبَةً بِمُحَمَّدٍ صلى الله عليه وآله عَنْ تَعَبِ هَذِهِ الدَّارِ،مَوْضُوعاً عَنْهُ اَعْباءُ الاَْوْزارِ، مَحْفُوفاً بِالْمَلائِكَةِ الاْبْرارِ، وَ رِضْوانِ الرَّبِّ الْغَفّارِ،وَ مُجاوَرَةِ الْمَلِكِ الْجَبّارِ. صَلَّى اللّه عَلى أَبِى، نَبِيِّهِ،وَ أَمِينِهِ عَلَى الْوَحْىِ وَ صَفِيِّهِ، وَ خِيَرَتِهِ مِنَ الْخَلْقِ وَ رَضِيِّهِ.فَعَلَيْهِ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ وَ رَحْمَةُ اللّه وَ بَرَكاتُهُ:كنند.از آن روى خداوند به وسیله ى پدرم محمّد صلى الله علیه و آله و سلم تاریكى هاى شرك و ابهام ها را از دل ها زدود و پرده هاى تاریك را از دیده ها كنار زده، روشن نمود و ابرهاى تیره ى نادانى را از جان ها برداشت.پس در میان مردمان به راهنمایى پرداخت و آنان را از غفلت و گمراهى رهایى بخشید و از نابینایى به بصیرت بُرد و به دین استوار رهنمون شده و به راه هموارو درست دعوت تا از رنج این جهان برهاند و سنگینى ها و سختی هاى نبوّت را از دوشش بردارد او را برگرفت و به جهان دیگر بُرد، به همراهى فرشتگان نیكوكار و در پرتو خشنودى پروردگار آمرزنده و همسایگى پادشاه پیوند دهنده.درود خدا بر پدرم، فرستاده و امانت دار وحى او و برگزیده و نیكوكار در میان آفریدگان و مورد خشنودى آفریدگار) پس بر او باد درود و سلام و رحمت و بركات خداوند!»
«هدایت گری و بصیرت و معرفت افزایی»
در این فراز پنجم از خطبه فدکیه حضرت زهرا سلام الله علیها به دو نقش مهم و کلیدی رسول گرامی اسلام در دوره بیست و سه ساله بعثت می پردازند.
نخستین نقش رسول گرامی اسلام از منظر خطبه فدکیه «هدایت گری» و عبوردادن مردم جزیره العرب از ظلمت و تاریکی «بت پرستی و شرک» به توحید، و نیز از «بی عدالتی نابرابری و ظلم» به «عدالت و برابری» بوده است. از همین رومی فرمایند: «فَأَنارَ اللّه بِأَبِى مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وآله ظُلَمَها: از آن روى خداوند به وسیله ى پدرم محمّد صلى الله علیه و آله و سلم حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم از ظلمت های امت را تبدیل به نور کرد.
دومین نقش رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم در دوره 23 سال از بعثت خارج کردن از تحیّر سرگردانی فکری عقیدتی و پاسخ به پرسش های مردم جزیره العرب پیرامون مبدء و معاد، مرگ و زندگی، حشر نشر بوده است: «وَ فَرَّجَ عَنِ الْقُلُوبِ بُهَمَها، وَ جَلا عَنِ الاْبْصارِعَمَهَها،وَ عَنِ الاْنْفُسِ غُمَمَها: و منکشف کرد از دل ها مهمات و مشکلات امت را و جلوه داد از چشمها پوشش ها را»
سومین پیام فراز پنجم خطبه فدکیه این است رسول گرامی اسلام در دوره 23 ساله بعثت توانست بزرگترین و استثناترین تحول فکری، تربیتی در جامعه بدوی جزیره العرب را به وجود بیاورد با معرفت و بصیرت افزایی مردمان آن جزیره را از آن موقعیت فرهنگی و سیاسی و اخلاقی منحط عبور دهد. از همین رو حضرت زهرا سلام الله علیها می فرمایند:«وَ قامَ فِى النّاسِ بِالْهِدايَةِ،فَاَنْقَذَهُمْ مِنَ الْغَوايَةِ، وَ بَصَّرَهُمْ مِنَ الْعَمايَةِ، وَ هَداهُمْ اِلَى الدِّينِ الْقَوِيمِ،وَ دَعاهُمْ اِلَى الطَّرِيقِ الْمُسْتَقِيمِ: در میان مردمان به راهنمایى پرداخت و آنان را از غفلت و گمراهى رهایى بخشید و از نابینایى به بصیرت بُرد و به دین استوار رهنمون شده و به راه هموار و درست دعوت كرد.سپس خداوند با رأفت و مهر و اختیار خویش او را برگرفت تا از رنج این جهان برهاند و سنگینى ها و سختی هاى نبوّت را از دوشش بردارد»
چهارمین پیام فراز پنجم به بیان کیفیت رحلت رسول گرامی دارد، ازهمین رو حضرت صدیقه(س) می فرمایند:
اولا؛ در بین اولیاء الهی تنها رسول گرامی اسلام است که قبض روحش توسط عزرائیل با اذن آن حضرت و اختیار سیدالمرسلین انجام گرفت: «ثم قَبَضَهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ اِلَيْهِ قَبْضَ رَأْفَةٍ وَرَحْمَةٍ وَ اختیار: آنگاه خداوندا را قبض روح کرد وبه سوی خود برد آنچنان قبض روحی که ازروی رآفت وبرگزیدن بود»
ثانیا؛ برخلاف بسیاری که از مرگ هراس دارند رسول گرامی اسلام آنچنان خود را آماده کرده بود. با رضایت و خوشحالی از این دنیای پرزحمت رهسپار آخرت شد:«رَغْبَةً بِمُحَمَّدٍ صلى الله عليه وآله عَنْ تَعَبِ هَذِهِ الدَّارِ راحة: ازخودگذشتگی قبض روح شد، پس حضرت محمد(ص) از سختی و رنج های این دنیا راحت شد.»
افزودن دیدگاه جدید