قاطعیت و صمیمیت دو گوشه یک پیوستار هستند، اگر بتوانیم قاطعیت و صمیمت را در کنار هم داشته باشیم، هم می توانیم به فرزند محبت کرده و هم در جای خودش با جدیت از فرزند بخواهیم به قوانین منزل پایبند بوده و احترام بگذارد.
امیرالمومنین علی(علیه السلام) می فرماید: کن لینا من غیر ضعف و شدیدا من غیر عنف؛(غرر الحكم، ص ۴۴۴) یعنی در اوج مهربانی نباید ضعیف عمل کرد یعنی مهربانی را تا جایی به فرزندت بده که از این مهربانی شما سوء استفاده نکند، در ادامه حدیث حضرت می فرماید: محکم و جدی باش اما تا جایی که این محکمی تبدیل به پرخاشگری، زورگویی و ستم به فرزند نشود.
پس اگر بتوانیم پیوستاری را در نظر گرفته که در سمت صمیمیتش،‌ نقطه ضعف وجود داشته باشد یعنی وقتی به ضعف رسید دیگر مهربانی نکنیم، در سمت دیگر هم تا جایی محکم باشیم که تبدیل به پرخاشگری،‌ داد زدن و زورگویی نشود؛ می توانیم یک فرآیند صمیمت در عین قاطعیت را ایجاد بکنیم و در منزل شاهد این باشیم که فرزندانمان علاوه بر اینکه صمیمت و مهربانی را تجربه می کنند،‌ خود را ملزم به احترام به قوانین دانسته و به وظایف خود به خوبی عمل می کنند.