اخلاق و تربیت

ولایحسبن الذین یبخلون بماآتاهم الله من فضله هوخیراً لهم بل هو شرلهم سیطوقون مابخلوابه یوم القیامة«وکسانی که آنچه خدااز فضل و کرم خودبه آنان داده بخل می‎ورزند اینرا خیر خویش مپندارند،بلکه شرّشان است وبزودی در روزقیامت آنچه را بخل کرده‎اند طوق گردنشان شود»‎

یا أیّها الذین آمنوا اجتنبوا کثیراً من الظن إنّ بعض الظنّ إثم؛« ای کسانی که ایمان آورده‎اید! از بسیاری گمان‎ها دوری کنید؛ زیرا بعضی از گمان‎ها گناه است».

یا ایها الذین آمنوا توبوا الی الله توبة نصوحاً؛« ای کسانی که ایمان آورده‎اید به سوی خدا توبه کنید توبه‎ای خالص».

إنّ الإنسان خلق هلوعاً إذا مسّه الشرّ جزوعاً وإذا مسّه الخیر منوعاً؛«همانا انسان، حریص و کم‎طاقت آفریده شده، وقتی بدی به او می‌رسد بی‎تابی می‎کند و هنگامی که خیری دریافت می‎کند، مانع دیگران می‎شود.»

قُلْ أعوذُ ... ومن شر حاسد اذا حسد؛« از شرّ حسود آن‎گاه که حسد ورزد [به خدا پناه می‎برم]».

انسان پیش از آن¬که از دیگران انتظار داشته باشد که شخصیّت و حقوق او را محترم بشمارند و در حفظ آبروی او کوشا باشند، باید خود از آبروی خویش مواظبت نماید. آبروی انسان محترم است، همان‎گونه که جان و مال او محترم است و کسی حق ندارد آبروی خود را به خطر بیندازد.

«سعة صدر» نشانه‎هایی دارد که هرگاه این نشانه‎ها در صفات و رفتار و روح فردی آشکار شد، آن فرد دارای روحی بلند، فکری عمیق، بینشی تیز و افق دیدی وسیع می‎شود. چون مدیر به مقام بلند شرح صدر دست یافت، کشتی تشکیلات و مسئولیّت را در طوفان مشکلات راهبر خواهد شد.