ضرورت جایگاه شناسی تبلیغ

مساله ای که برای ما واقعا دانستن آن ضروری و واجب است و معرفت به آن موتور در حرکت است، جایگاه شناسی است.
که بدانم پروردگار عالم الان من را در چه جایگاهی قرار داده است. جایگاهم را باور بکنم، جایگاهم را به عنوان اعظم نعمت های خدا در زندگیم ببینم و جایگاه را تا لحظه خروج از دنیا با چنگ و دندان حفظ بکنم.
ما به آیات قرآن و روایات که مراجعه می کنیم می بینیم که خداوند متعال لغت تبلیغ و مشتقات آن را درباره 124 هزار پیامبر(علیهم السلام) به کار گرفته است که آیات آن در قرآن فراوان است، یعنی وقتی که این انسان های والا، با کرامت و عظیم القدر را معرفی می کند به عنوان مبلغ معرفی می کند، حالا غیر صفات دیگری که در آیات قرآن برای آن ها بیان شده، ائمه طاهرین علیهم السلام هم در همین جایگاه بودند؛ جایگاه تبلیغ دین خدا، خب این 124 هزار نفر که از دنیا رفته اند و 11 امام ما هم از دنیا رفته اند، امام دوازدهم غائب است، فعلا حضور ظاهری و آشکار در بین ما ندارد خداوند متعال این جایگاه را به عهده ما گذاشته است، حالا توی سن 12، 15، 20 سالگی یا خودش از طریق دل ما، ما را هدایت کرد که بیاییم طلبه بشویم که در مقابل این هدایتگری هم کسی نتوانست بایستد و ما را متوقف کند.
بالاخره یا از طریق الهام الهی یا از طریق آن فضاسازی پروردگار آمدیم قم و دروس الهی و اسلامی خواندیم که برویم تبلیغ بکنیم یعنی خداوند ما را در جایگاه خالی انبیاء و ائمه طاهرین علیهم السلام قرار داد و به عبارت روشن تر ما را انتخاب کرد که جای خالی پیغمبران و ائمه(علیهم السلام) را در جامعه پر بکنیم و به عبارتی روایات ما را هدایت کرد که هر کدام مان در حد علم و گنجایش و ظرفیت خودمان عهده دار و متکفل ایتام اهل بیت علیهم السلام بشویم و این جایگاه ماست.